Za progiem - grobu
Uśpieni Życiem, utrudzeni,
Odeszli od nas - na Cmentarze.
Czekają w ciszy, samotności,
Co też im Ręka Boża - wskaże.
Ci najbliżsi - Matka i Ojciec,
Którzy mi Życie zostawili.
Wiem, że tam leżą, ale czuję?,
Jakby koło mnie - wciąż chodzili.
Słyszę ich słowa, czuję myśli,
Przychodzą we śnie i odchodzą.
Więcej są przy mnie, niźli w grobie,
Czy aby sobie? - tym nie szkodzą?.
Modle się za nich, ja - do Boga,
By ich nie sądził w pustym grobie.
Wskaż Bożą Ręką - rajskie miejsce,
By byli razem.. Ufam Tobie.
Na lampce płomyk cicho świeci,
Na grobie? - "Słowo" - pozostało.
Ono przed Światem, wcześniej było,
Jest świadkiem tego? - co się stało.
zapraszam na - http://jankosmar.blogspot.com
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 1098 odsłon
Komentarze
Prawdziwe i piekne, chociaż boli
1 Listopada, 2012 - 21:55
Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart
Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart