WYMIERAJĄCA EUROPA ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM NIEMIEC

Europa jest starzejącym się kontynentem, pogrążonym w wielu patologiach – takich jak aborcja, eutanazja, homoseksualizm czy inne dewiacje. Wszystkie one skierowane są przeciw życiu i charakteryzują upadające cywilizacje.

„Cywilizacje śmierci” – jak je okreslił bł.Jan Paweł II.

Ludność Europy to około 730 mln osób. Najwięcej mieszkańców liczy Federacja Rosyjska – 141 mln, z czego około 105 mln w części europejskiej.Dalsze miejsca zajmują kolejno: Niemcy (81 mln), Francja (64 mln), Wielka Brytania (62 mln), Włochy (60 mln), Hiszpania (46 mln), Ukraina (45 mln) i Polska (38 mln – 8 miejsce). W 2005 r. ludność Europy stanowiła już tylko 11% ludności świata. Dla porównania, w 1950 r. było to jeszcze 21,7 %.

Wszystkie scenariusze na przyszłość przewidują dalszy spadek udziału Europejczyków w ludności świata w najbliższym półwieczu do 7,2 proc

Struktura wieku Europejczyków nie jest korzystna – przeważają społeczeństwa starzejące się, o niskim przyroście naturalnym. Zbyt mała jest liczebność roczników najmłodszych. Sytuacja taka występuje głównie w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, a także w Niemczech. Nieliczne kraje – np. Francja, Dania, Finlandia – mają w miarę wyrówną strukturę wieku . Jedynie w Irlandii od lat utrzymuje się znaczny przyrost naturalny.

Warto też zwrócić uwagę na demograficzne “echa” II wojny światowej. Największe straty w ludziach poniosła wtedy Polska (16,07% stanu ludności) i Rosja ex equo z Litwą (13,71%).

Co ciekawe – wojenny wyż demograficzny w Niemczech przypada dokładnie na te roczniki, w których w Polsce i Rosji notowane są niże. Mimo strat w ludności spowodowanych działaniami wojennymi, Niemcy notują w tym okresie wyż demograficzny. Nb.na część tego niemieckiego wyżu złozyły się i dzieci ukradzione polskim rodzinom, które spełniały najwyższe wymogi aryjskiej rasy.Aborcja dla Niemek w III Rzeszy karana była nawet śmiercią. Natomiast jednocześnie w Polsce i Rosji - Niemcy prowadziły bezwzględną eksterminację ludności, zarówno narodzonej jak i nienarodzonej, a aborcja była wręcz rekomendowana.

Kolejny wyż demograficzny w Niemczech nastapił w roku 1960, kiedy pokolenie wyżu wojennego doszło do wieku reprodukcyjnego i przyrost naturalny wyniósł wtedy 2,4. Potem już wspołczynnik przyrostu tylko spadał. W 1995 wyniósł 1,3; w 2008 1,4 – gdyby nie wysiłek reprodukcyjny Turków, Kurdów, Polaków i innych mniejszości – byłoby to zapewne marne 0,9.Rdzenni Niemcy nie mają ochoty się rozmnażać.

Obumieranie Europy jest skutkiem, nie przyczyną. W trakcie badania płodności mężczyzn Europy Zachodniej, odkryto, że prawie 1/4 nie ma zdolności reprodukcyjnej. W jednym mililitrze nasienia w latach 60-ych ubiegłego stulecia było sześćdziesiąt milionów plemników a obecnie zaledwie dwadzieścia.

Zresztą bezpłodność kobiet też jest problemem. Stosowanie od najwczesniejszych lat chemicznej metody ubezpłodnienia zwanej antykoncepcją nie może nie mieć skutków ubocznych.

Przesunięcie wieku reprodukcyjnego spowodowane "koniecznością" zrobienia przez kobietę kariery na 30-y, czy nawet 40-y rok zycia też skutkuje mniejszym przyrostem naturalnym, już nie mówiąc o wadach genetycznych dziecka osoby starszej. Jednoczesnie stosowana jest masowo aborcja , czy eutanazja, jeżeli badanie prenatalne wykaże wady płodu. Europa Zachodnia nie ma już dzieci z zespołem Downa.

Pod względem średniej długości życia Europa jest podzielona – tak jak w wielu innych przypadkach – na zachodnią, gdzie żyje się lepiej i przez to dłużej oraz na wschodnią, gdzie żyje się gorzej i krócej.

Demograficznie wymierają takie państwa, jak Rosja, Bułgaria, Estonia, Litwa,, Łotwa, Niemcy, Rumunia, Węgry i Włochy. Nadal liczba zgonów przewyższa tam liczbę narodzin. Dodatkowo Litwa ma najwyższą (procentowo) emigrację ludzi młodych do krajów, gdzie da sie zyć.

  W Irlandii w 2008 roku na tysiąc mieszkańców urodziło się statystycznie 16,9 dzieci; na drugim miejscu znalazła się Francja – 13, na trzecim Wielka Brytania - 12,9. Zwraca też uwagę rosnąca w skali roku liczba urodzin w takich państwach, jak Cypr, Litwa i Polska. (w Polsce dzietność w 2008 wzrosła i wynosi 1,4)

  Mapa przyrostu rzeczywistego w znacznym stopniu jest zbieżna z mapą przyrostu naturalnego. Potwierdza się tu stały, niewielki wzrost liczby ludności na zachodzie i ubytek na wschodzie Europy. Kierunek przemieszczania się ludności jest oczywisty – z państw biedniejszych do bogatszych.

Wyjątkowe, dodatnie wartości salda migracji dla Białorusi i Rosji wynikają głównie z znacznych utrudnień przy wyjazdach zagranicznych dla obywateli tych państw, przy jednoczesnym sporym napływie ludności rosyjskiej z republik ościennych, gdzie przestali być obywatelami pierwszej kategorii.

Na naszym kontynencie najwięcej imigrantów przyjmują Włochy i Wielka Brytania (ponad 150 tys. rocznie), a ponadto Francja, Hiszpania, Portugalia, Szwecja, Norwegia, Irlandia. Są to najczęściej przybysze z krajów Europy Środkowej (w tym Polski) i Wschodniej oraz z państw "trzeciego świata". W większości państw UE wzrost populacji jest więc zasługą imigracji. Szczególny przykład stanowi Hiszpania, która w 2007 r. przyjęła ponad 1 mln imigrantów. Także w Irlandii, na Cyprze i w Luksemburgu liczba nowych imigrantów przekroczyła 10 osób na 1000 dotychczasowych mieszkańców. Francja jest na pierwszym miejscu w Europie pod względem próśb o azyl, ze średnią 65 000 próśb rocznie. Charakterystyczne dla Francji jest to, że przyjmuje dużą liczbę pełnych rodzin imigrantów.

Tak więc dzięki imigracji jednymi z nielicznych państw, które zanotują wzrost liczby mieszkańców w przeciągu pół wieku będą Francja, Hiszpania oraz Wielka Brytania. Ten ostatni kraj, odnotuje największy napływ imigrantów z Afryki, Azji i krajów Europy Wschodniej. Z danych statystycznych wynika, ze spośród wszystkich dzieci urodzonych w zeszłym roku w Wielkiej Brytanii 24,7% miało matki imigrantki. W porównaniu z końcem lat 90-tych jest to wzrost niemal dwukrotny. W 1998 roku w Anglii i Walii urodziło się 86 456 dzieci, których matki urodziły się poza granicami Wielkiej Brytanii. W 1999 takich dzieci było już 174 400. Wynika to nie tylko z tego, iż rośnie liczba imigrantów przybywających na Wyspy, ale także z tego, iż imigrantki statystycznie rodzą więcej dzieci niż Brytyjki. Najwięcej imigranckich dzieci ma rodziców pochodzących z Pakistanu, Polski i Indii.

Liczba mieszkańców Włoch w 2009 roku przekroczyła 60 milionów. Jednak tamtejszy główny urząd statystyczny podkreślił, że jest to głównie zasługa cudzoziemców, w tym Polaków. Jeszcze w 2008 saldo demograficzne było tu ujemne. Jednak już w 2009 roku we Włoszech zamieszkało 438 tysięcy cudzoziemców. Łącznie legalnych imigrantów jest we Włoszech 4 miliony i stanowią 6,5% ludności. Najliczniejszą społecznością są tam Rumuni, jest ich 772 tysiące, po nich Albańczycy i Marokańczycy - których jest po około 400 tysięcy. Polacy są na ósmym miejscu: we Włoszech mieszka ich 100 tysięcy. Średnia wieku imigrantów wynosi 31 lat, natomiast Włochów - 43 lata. Osoby powyżej 65 roku życia stanowią 20% ludności Według raportu.

 W 2010 roku muzułmanie stanowili 6% populacji Europy.

Niemcy są najliczniejszym krajem Unii Europejskiej. Cudzoziemcy stanowią blisko 9% mieszkańców Niemiec (niespełna 7,5 mln), a najliczniejszą grupą wśród nich są Turcy. Średnia długość życia kobiet w Niemczech wynosi 82 lat; mężczyzn - 77 lat Ludność do lat 14 stanowi zaledwie 12 %; w przedziale wiekowym 15- 64 znajduje się 68% ludności, a powyżej 65 roku życia jest 20% (dane na 2009). Pod koniec 2009 roku ludność Niemiec wynosiła 81,7miliona , podczas gdy rok wcześniej 82,0 mln. Oznacza to spadek o około 0,3 proc. i kontynuację utrzymującego się od roku 2003 ujemnego trendu demograficznego.

Nic więc dziwnego, że Jugendamty walczą o każde dziecko urodzone z małżeństwa mieszanego i w każdym wypadku rozstrzygają spór na korzyść rodzica – Niemca. Nic tez dziwnego, że walczą, aby takie dziecko mówiło wyłącznie po niemiecku.

Poza tym w ramach polityki prorodzinnej Niemcy od 1 stycznia 2007 roku wprowadziły becikowe w wysokości maksymalnie 1800 euro miesięcznie, chociaż nie każdy dostaje tyle.Jest to kwota równa od 65 do 67% zarobków przed macierzyństwem. Co ciekawe w polskich mediach podaje się uporczywie informację, jakoby kwota ta wynosiła dla każdego 25.000 euro, wypłacane po urodzeniu dziecka, w ratach po 1800 euro miesięcznie. Zapewne niejedno polskie małżeństwo, szczególnie w sytuacji kryzysu i bezrobocia - wobec takiej kwoty zastanawia się, czy nie emigrować.

Jednak mimo tych posunięć Niemcy dalej starzeją się. W unijnej statystyce urodzin Niemcy są na szarym końcu. Zgodnie z prognozami ONZ do 2050 roku z obecnych 81,5 mln ludność Niemiec może skurczyć się do 70 milionów. W porównaniu z sąsiadami w Europie- w Niemczech rodzi się najmniej dzieci. Na 1000 mieszkańców w roku 2008 w Niemczech przyszło na świat statystycznie 8,2 dzieci.. Niemcy zajmowały pod względem narodzin 27 miejsce w Unii na 27 państw. Czyli zaszczytne ostatnie miejsce.  

Pomimo zapowiadanego tamże po zjednoczeniu raju na ziemi problemem są Niemcy wschodnie, gdzie wielkie miasta: Berlin, Drezno, Lipsk, Erfurt kwitną, zaś prowincja się wyludnia. 1,3 miliona mieszkań we wschodnich landach jest pustych. Do roku 2010 wyburzonych będzie 350.000 mieszkań w budynkach z tzw.wielkiej płyty. Jaskrawość zmian gospodarczych i społecznych na wschodzie Niemiec dokumentują najlepiej procesy demograficzne. Według oficjalnych szacunków liczba ludności Niemiec wschodnich zmniejszy się do roku 2050 co najmniej o połowę.

Trzy regiony należą do najszybciej wyludniających się terenów Europy: Saksonia -Anhalt, Chemnitz oraz Turyngia. Maleją przede wszystkim średnie miasta przemysłowe, np.takie jak Eisenhüttenstadt, które powstało w czasach stalinowskich wokół wielkiej huty. Od roku 1990 liczba mieszkańców miasta zmniejszyła się z 50.000 do 33.000.

Regiony peryferyjne, położone z daleka od dużych ośrodków miejskich, mają niewiele szans na przetrwanie. Los niektórych wsi i miasteczek jest już przesądzony. W sytuacji, kiedy została tylko niewielka grupa mieszkańców, koszty utrzymania infrastruktury stają się zbyt wysokie.

Słaby przyrost naturalny i migracja ludności są głównymi przyczynami aktualnej sytuacji we wschodnich landach. Od czasu zjednoczenia opuściło je ponad milion mieszkańców, udając się na zachód w poszukiwaniu pracy. Saksonię opuszcza rocznie ponad 20 tysięcy osób, co odpowiada likwidacji jednego małego miasta w roku.Wśród ludności panuje stagnacja. Emigrują przede wszystkim młode, lepiej wykształcone kobiety. Gorzej jest jednak ze znalezieniem odpowiedniego partnera na podobnym poziomie intelektualnym i to mimo że na 80 kobiet przypada aktualnie 100 młodych mężczyzn. Według szacunków do roku 2030 liczba potencjalnych matek zmniejszy się co najmniej o połowę.

Nigdzie w Europie nie rodzi się tak mało dzieci jak w Niemczech Wschodnich.

W 2011 zarejestrowano aż 9 mln bezrobotnych Niemców. Niezbyt to dziwi wobec polityki socjalnej oferującej wysokie zasiłki dla bezrobotnych.

Byłe NRD nigdy nie zostało zdenazyfikowane. Bandy młodych lewaków, których mielismy szansę obejrzeć sobie 11 listopada w Warszawie to między innymi sfrustrowane potomstwo enerdowskich komunistów.

Jednak jak wiadomo nie demografia jest najważniejsza dla systemu emerytalnego. Kluczowy jest stosunek liczby płacących składki do liczby świadczeniobiorców.

Wychodząc temu problemowi naprzeciw Niemcy w roku 2011 zamierzały wydrenować Polskę z młodzieży pogimnazjalnej oferując jej znacznie korzystniejsze warunki nauki zawodu w Niemczech. W ten prosty sposób na koszt Polski zamierzali dorobić się we wschodnich landach młodego pokolenia – bo po ukończeniu szkoły zawodowej młodzi Polacy otrzymaliby tam korzystne oferty pracy i zamieszkania. Ten wariant germanizacji byłby o tyle perfidny, że dobrowolny. Jednak się nie powiódł. Młodzi Polacy nie skorzystali z oferty zostania Niemcami II kategorii.

Podobnie nie powiodło się sprowadzenie pół miliona polskich robotników po maju 2011, kiedy to Niemcy otworzyli rynek pracy. Przyjechało 45 tysięcy Polaków.

Także społeczność Niemiec Zachodnich wyraźnie liczebnie maleje. Zmiany, które zachodzą na wschodzie dokumentują tylko w przyśpieszonym tempie to, co już wkrótce dotyczyć będzie np. regionów północnej Hesji lub północnej Bawarii. Z danych demograficznych wynika, że Niemcy do roku 2060 stracą ok. 8 mln mieszkańców w stosunku do stanu z roku 2005, gdy tymczasem ludność Francji powiększy się o 10,4 mln, a Wielkiej Brytanii o 13,6 mln mieszkańców; niekoniecznie rasy białej.

Bo jest jeszcze jeden aspekt tej sprawy – choć mówienie o tym jest wysoce niepoprawne - udział imigrantow, zwłaszcza z krajów muzułmańskich w społeczeństwach europejskich i różnica w przyroście naturalnym tej części tych społeczenstw. Jest na ten temat ciekawa ksiazka: Mark Steyn "America Alone: The End of the World as We Know It" z 2006 roku. Biorąc pod uwagę rozrodczość imigracji z krajów III świata, Mark Stein twierdzi, ze Norwegia ma szansę zostać pierwszą europejską republiką islamską gdzieś około roku 2050. Legalnie, w demokratycznych wyborach; własnie z powodu demografii.

Choć cała Europa przeżywa problemy demograficzne, to jednak dla Niemiec ich konsekwencje mogą być najpoważniejsze. . Centralne geopolityczne położenie Niemiec może zostać zakwestionowane, co nie pozostanie bez znaczenia dla niemieckiej pozycji w Europie i jej hegemonistycznych ambicji związanych z doktryną Mitteleuropy.

Mam takie wrażenie, że pakt Putin – Merkel i ich taniec wokół gazowej rury NordStream to może być ostatnie zwycięstwo dwóch wymierających ex-imperiów.

Przed wiekami Słowianie Połabscy mieli swą siedzibę w Kopanicy będącej obecnie dzielnicą Berlina (Kopenick). W czasie II wojny światowej Niemcy niszczyli wszystkie egzemplarze brakteatu Jaksy z Kopanicy, bo to był zywy dowód na zasiedlenie tego terenu od czasów prehistorycznych przez plemiona słowiańskie.

Potem przez dwa tysiące lat Niemcy mieli swój okres Drang nach Osten.

Teraz, jak słyszę, okolice Szczecina czy Zgorzelca po stronie niemieckiej powoli zasiedlają Polacy – mieszkania, czy domy są tańsze, administracja życzliwsza człowiekowi.

Czyżby wracało stare?