Pan minister Sikorski

Radosław Sikorski ma własną wersję historii. Czy własną? Parafrazując wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego o wyborze Angeli Merkel - to rozstrzygną historycy. Wypowiedzi pana ministra na temat katastrofy smoleńskiej, gdyby wyartykułował je zwykły obywatel można byłoby uznać za mocno niefortunne. Od ministra wymaga się więcej.
Pamiętamy że w chwili gdy najważniejsze żyjące osoby w państwie dowiadywały się o katastrofie, Sikorski miał już gotową informację o błędzie pilotów.
Ostatnio pan minister wypowiedział się na temat możliwości zamachu na Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i inne osoby dokonanego przez sąsiadujące z Polską imperium rosyjskie. Pan minister ma oczywiście gotową odpowiedź.
Oczywiście, w przypadku katastrofy kłamstwo nie może rażąco odbiegać od spraw oczywistych - więc był "błąd pilotów". A skoro mowa jednak o zamachu jako zemście za popsucie planów zawojowania Gruzji - można taką tezę zdeprecjonować przez zwrócenie uwagi na całkiem inną i niewiarygodną informację dotyczącą jak najbardziej legalnego handlu bronią. Informacja tu: http://wiadomosci.wp.pl/title,To-moglo-byc-motywem-zamachu-na-prezydenta-Polski,wid,14083995,wiadomosc.html?ticaid=1d909&_ticrsn=5 Trudno nie zauważyć że pan minister zachowuje się tak jakby chciał coś ukryć lub skierować uwagę na fałszywe tory.
Warto obejrzeć film:

aby odpowiedzieć sobie na pytanie dotyczące stopnia wiarygodności wypowiedzi pana ministra, który sobie przypisał zasługę akcji mogącej wywołać chęć zamsty na nim.
Pan minister nie ma szczęścia w przypisywaniu sobie zasług. Jego opozycyjność wobec komunizmu i postkomunizmu być może byłaby bardziej wiarygodna gdyby był w Polsce w czasie stanu wojennego, choć nie wiadomo czy wtedy miałby szansę na późniejszą karierę. Cóż - w tamtym okresie najwyraźniej zapomniał wrócić z wakacji w Anglii i stan wojenny pomógł mu rozpocząć studia i uzyskać obywatelstwo brytyjskie. Niewykluczone, że opowiadając o swoich opozycyjnych akcjach za granicą mógł narobić kłopotów tym którzy zostali w Kraju - miał wielokrotnie styczność z (zapewne nie tylko) PRL-owskimi "służbami". Być może z tym wiąże się sprawa która była w swoim czasie przedmiotem wymiany niejawnych informacji pomiędzy Prezydentem Lechem Kaczyńskim a Donaldem Tuskiem.
Najnowszym pomysłem pana ministra była propozycja spalenia jego kukły podczas manifestacji 13 grudnia w Warszawie. Zapomniał o tym powiedzieć organizatorom i pomysł "upadł w sposób naturalny". Ja sam dowiedziałem się o tym dopiero dzień później. Niemniej, nie miałbym ochoty dowartościowywać go w ten sposób.
Pan minister powiedział jakby z nutką zdziwienia i satysfakcji że właśnie wrócił z Moskwy "cały i żywy". Powiedział też poprzednio, że może przeprosić Jarosława Kaczyńskiego za wprowadzenie stanu wojennego. Cała ta akcja sprawia wrażenie próby przedstawienia siebie jako poważnego, konsekwentnego męża stanu, w przeciwieństwie do Jarosława Kaczyńskiego ukazywanego jako nie wiedzącego co robi wariata. Poprzednio próbował tego dokonać tuż przed wyborami Tomasz Lis. Za pomysłem zapewne stoi niewymowny - jeszcze kiedy był jednym z wiceprzewodniczących PO.
Póki co, wataha nadal jednak trzyma się dobrze.
Ja natomiast mam w obliczu wyżej przytoczonych, oraz niedawnych wypowiedzi pana ministra w Berlinie dylemat: czy jest on bardziej lojalny wobec Moskwy czy wobec Berlina? A może to w dzisiejszej sytuacji nie ma już znaczenia?