Unijny mainstream na rosyjskim żołdzie

Unijny mainstream rozpaczliwie uciekając od oskarżeń o wieloletnią i gorliwą kolaborację z Rosją, przeszedł do kontrataku – w myśl starego powiedzenie Clausewitza: „Najlepszą bronią jest atak”. Na ostatnim posiedzeniu Parlamentu Europejskiego w Strasburgu zaczął rozliczać ze związków z Kremlem… skrajną prawicę. (...)

 Ze skrajnej prawicy jest tam jedna osoba: była szefowa MSZ Austrii Karin Kneissl. Wielu ją zapamiętało, bo z nią właśnie tańczył Putin – skądinąd na jej własnym weselu – w Austrii. Pani ta była i jest – po agresji Rosji na Ukrainę z posady bynajmniej nie zrezygnowała - w radzie nadzorczej koncernu paliwowego Rostnieft. Jednak poza jednym skrajnie prawicowym „rodzynkiem”, reszta to przedstawiciele unijnego mainstreamu. Wysokie apanaże od Rosjan otrzymywali (niektórzy dalej otrzymują):

1.    Gerhard Schröder - przez dwie kadencje kanclerz Niemiec (1998-2005), obecnie w zarządzie koncernu paliwowego Rostnieft oraz radzie nadzorczej spółki budującej Nord Stream 2. Człowiek lewicy
2.     Francois Fillon - b. premier Francji (2007-2012), członek rady nadzorczej firmy Sibur. Przedstawiciel centroprawicy.
3     Christian Kern - b.kanclerz Austrii (2016-2017), członek zarządu Rosyjskich Kolei. Socjalista.
4.    Wolfgang Schüssel - b. kanclerz Austrii (2000-2007), członek zarządu Łukoil, eks-lider Austriackiej Partii Ludowej, która to partia jest częścią dowodzonej przez Donalda Tuska Europejskiej Partii Ludowej, podobnie jak francuscy Republikanie Fillona.
5.    Matteo Renzi - b. premier Włoch (2014-2016), członek zarządu Delimobil. Socjalista.
6.    Tarja Halonen - przez dwie kadencje prezydent Finlandii (2000-2012). Socjalistka.
7.    Aho Esko - b. premier Finlandii (1991-1995). Członek zarządu Sbierbanku. On akurat, podobnie jak byli premierzy Włoch i Francji oraz eks kanclerze Austrii, po ataku Rosji na Ukrainę zrezygnował ze stanowiska – w odróżnieniu od Schrödera i „tańczącej” minister Kneissl.
8.     Greg Barker - brytyjski minister środowiska w rządzie Davida Camerona (2010-2014). Prezes rosyjskiej spółki En+. Zatrzymał posadę po agresji Moskwy na naszego wschodniego sąsiada.

To lista hańby unijnego mainstreamu. W gruncie rzeczy niewiele zmienia fakt, że większość zrezygnowała ze swoich posadek (niektórzy w oporami) po 24 lutego 2022 roku...

Ryszard Czarnecki