Szydło: Polski rząd będzie sprzeciwiał się transformacji Europy w federację

... Polskiej Duszy. Tak sobie któregoś dnia siadłem i myślę: czy gdyby (nie daj Panie Boże), to na nas napadnięto, to czy jakikolwiek kraj otworzyłby granice dla naszych bezbronnych kobiet i dzieci? I nie chodzi mi o Ukraińców, tylko tak ogólnie się zastanawiałem. Gdzieś tam czytałem, że te kobiety z dziećmi, które wybrały inne kraje dla ucieczki przed wojną, nie zostały wpuszczone do domów, do rodzin, lecz zorganizowano im jakieś obozy dla uchodźców (nie wiem jakie, ale może to były szkoły, albo koszary, albo dajmy na to więzienia), wielu ludzi za granicą, w obcych krajach się dziwiło, że Polacy przyjęli (obcych ludzi) ,do domów swoich. Bohaterstwo! Przecież nikt Polaków nie namawiał, nie wymuszał, nie przekupywał jakimiś cukierkami, lecz Polacy tak mają.

Obserwuję wojnę u nich, na Ukrainie i tak się też zastanawiam: o co ci ludzie walczą , o co giną, o co wystawiają siebie i swoje rodziny na poniewierkę, jeśli tam wszystko, cały majątek narodowy rozkradziono! Gdy się wojna skończy z powrotem będą białymi murzynami, niewolnikami u obcych, u baora.

A niech sobie walczą owi złodzieje, oligarchy. Niech wynajmą zaciężne armie (stać ich!) , które będą walczyć do ostatniego dolara, a gdy tak roztrząsałem ów dylemat, to się doczytałem, że tam, na Ukrainie jest przymus walczenia. Każdy, kto nie uciekł, lub nie ucieknie musi iść na front. Oczywiście (doczytałem się), że na front nie idą cwaniaki oligarchy, bo niby jak ich zmusić, i nie idą cwaniaki, którzy mają 5.000$ na łapówkę!

Czy można wyobrazić sobie taką właśnie demokrację, że jesteś patriotą bo jesteś biedny!

Byłem kiedyś na cmentarzu na Bródnie (największy chyba w Europie), i trafiłem na mogiłę  19 letniego dzieciaka - kapral podchorąży - z jakiegoś oddziału w Sródmieściu. Stanąłem, pomodliłem się i tak mi okropnie było głupio, że ten dzieciak tutaj leży, a ja mam 10 wnuczków (dwoje starszych od niego), a przecież mógłby sobie żyć gdyby zamiast do Powstania pojechał na wieś do znajomych i przeczekał, ale nie, ten dzieciak poszedł, gdyż tak mu  w duszy grało.

Dwa kraje, dwa obok siebie, dwie inne mentalności. Dziękuję Ci Panie Boże, że pozwoliłeś mi się tutaj urodzić.Że tutaj jest moja Ojczyzna, jakże inna od innych ojczyzn.

Pozdrawiam Zofio.