Wojciech Sumliński - rozprawa z dn. 01.10.2015 r.

Przedstawiam Państwu kolejną relację z procesu, w którym Prokuratura, powołując się na art.230 par.1 kodeksu karnego, oskarża dziennikarza śledczego Wojciecha Sumlińskiego oraz byłego wysokiego funkcjonariusza kontrwywiadu PRL, płk. Aleksandra L., o rzekomą płatną protekcję podczas weryfikacji żołnierzy WSI, prowadzonej przez komisję pod przewodnictwem Antoniego Macierewicza. Rozprawie przewodniczył sędzia Stanisław Zdun.

Na rozprawę nie stawił się wezwany na nią świadek, były wysoki oficer ABW - o przyczynach swojej nieobecności poinformował w dniu dzisiejszym telefonicznie tak Sąd, jak i Wojciecha Sumlińskiego. Jednocześnie jednak zadeklarował, co na prośbę Przewodniczącego składu sędziowskiego zostało jeszcze telefonicznie potwierdzone przez Wojciecha Sumlińskiego, że za kilka dni, po ustąpieniu ważnych okoliczności, które uniemożliwiły mu przybycie w dniu dzisiejszym, może stawić się na kolejnej rozprawie.

Wojciech Sumliński złożył również na ręce Sądu dokumentację, która dotyczyła innego świadka -  Krzysztofa Winiarskiego, podkarpackiego biznesmena, mogącego posiadać istotne informacje w zakresie toczącej się sprawy. O przesłuchanie tego świadka oskarżony dziennikarz zabiegał już znacznie wcześniej, ale ponieważ nie można było ustalić miejsca jego pobytu, do przesłuchania tego świadka przed Sądem nigdy nie doszło. W dokumentacji, przekazanej dzisiaj przez dziennikarza Sądowi - która notabene trafiła do niego w dość przypadkowy sposób - podany był adres tegoż świadka. Sprawę jego przesłuchania Wojciech Sumliński zostawił jednak do uznania Sądu, mówiąc, że proces i tak trwa już dostatecznie długo, wszyscy są już nim bardzo zmęczeni - nie chce się więc upierać, aby świadek ten został koniecznie wezwany.

Pomimo takiego stanowiska samego Wojciecha Sumlińskiego, jego obrońca, mecenas Waldemar Puławski, zwrócił się z wnioskiem do Sądu, aby świadek ten złożył jednak w toczącej się sprawie zeznania, ponieważ może on posiadać nagrania rozmowy dotyczącej gry operacyjnej, która była prowadzona wobec jego klienta, Komisji Weryfikacyjnej i Antoniego Macierewicza - a on, szanując stanowisko Wojciecha Sumlińskiego, ale jednocześnie będąc przez niego wynajęty do jego obrony, bez względu na ekonomikę procesową, nie może pozwolić na to, aby nie zbadać wszystkich możliwości dowodowych, które mogłyby świadczyć o niewinności jego klienta.

Na pytanie Sądu, skąd Krzysztof Winiarski może mieć takie nagrania, odpowiedział Wojciech Sumliński, wyjaśniając, że według jego wiedzy, człowiek ten był w bliskich relacjach z Bronisławem Komorowskim, którego nagrywał, i nagrania te, zdaniem dziennikarza, mogły potem służyć do jakichś prób nieformalnego szantażu. Został on zresztą niedługo później aresztowany, a fakt swojego aresztowania łączył ze złożonym przez siebie zawiadomieniem do Prokuratury Warszawa-Śródmieście, dotyczącym właśnie Bronisława Komorowskiego. Wojciech Sumliński dodał, że z tego, co mu wiadomo, chciałby on o tym wszystkim opowiedzieć przed Sądem i na potwierdzenie swoich słów przedstawić dowody. Pozostałe strony postępowania kwestię wezwania tego świadka zostawiły do uznania Sądu.

Na tym rozprawa została zakończona. Było na niej ok. 15 osób publiczności, a za zgodą Sądu rejestrację audio-video  prowadził Pan Grzegorz Kutermankiewicz z KSD. Kolejna rozprawa odbędzie się 14 października 2015 r. o godz.12:00 w sali 134, a jeszcze następna w dn. 30 października o godz.11:00 w sali 159 - jak zwykle w gmachu Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli, ul. Kocjana 3. Na koniec Sędzia poprosił, aby na rozprawie w dn. 14 października strony były już przygotowane do wygłaszania mów końcowych.

Dla Państwa informacji - w dn. 18 września 2015 r., ze względu na stan zdrowia świadka, Pana premiera Jana Olszewskiego, rozprawa odbyła się w jego mieszkaniu. Informację o jej przebiegu można znaleźć na fb Wojciecha Sumlińskiego.

Uprzejmie proszę Szanownych Czytelników tej relacji, aby w ewentualnych komentarzach posługiwać się imieniem i inicjałem nazwiska, współoskarżonego w tym procesie wraz z dziennikarzem Wojciechem Sumlińskim, byłego wysokiego oficera kontrwywiadu PRL, Aleksandra L., ponieważ nie wyraził on zgody na podawanie w relacjach z procesu swoich danych osobowych ani na publikowanie swojego wizerunku.