MATKO! CUDU NAD WISŁĄ CO OTWIERASZ BRAMY...

bądź pozdrowiona naszej Ojczyzny Królowo!

Matko! naszego trudu i pielgrzymich ścieżek

znów jesteśmy u Ciebie pośród Sióstr i Braci!

by znów  Matko powtórzyć nasze polskie „Wierzę”

Matko! naszej nadziei w trudny czas pogardy

do tych co zawierzyli różańcowej mocy

patrzymy przez historię w nasze dzienne sprawy

bo jak zawsze potrzeba nam Twojej pomocy

piętnasty sierpnia znowu powraca pamięcią

szczękiem żelaza i wrzaskiem bolszewickiej wrzawy

trwogi co stała w progu bronionego domu

na przedpolu zagrożonej nieszczęściem Warszawy

Matko! cudu nad Wisłą  co otwierasz bramy

Tym którzy szli do nieba niosąc życia trud

aby nasza Ojczyzna pod Twoją obroną

była jak nieustanny pod Twym berłem cud

od lat rzeźbimy łzami tablice pamięci

ile to Matko krzyży w drodze do wolności

od Grunwaldu po Smoleńsk na naszych sztandarach

Bóg Ojczyzna i Twoje dowody miłości

my znów u Twoich kolan piętnastego sierpnia

otaczamy Cię  Matko modlitewnym gwarem

bo chcemy dziś ocalić jak w dwudziestym roku

przed krwawym nieszczęściem niespokojną Warszawę