Masoneria wyciąga rękę do Watykanu.

Śmiertelny uścisk wzajemnej nienawiści między kościołem rzymsko-katolickim, a wolnomularzami spowodował powzięcie próby rozluźnienia wzajemnych relacji i zbliżenia dwóch nienawidzących się instytucji na konferencji, która odbyła się 12 listopada w Syrakuzach na Sycylii

Konferencja zorganizowana przez Wielką Lożę Masońską Włoch nosiła nazwę; Kościół i Masoneria,
tak blisko i wciąż tak daleko. Wśród zaproszonych prelegentów znaleźli się teolog Maurizio Aliotta, biskup Antonio Stagliano, oraz Sergio Rosso i Santi Fedele, wielcy mistrzowie Wielkiej Loży Masońskiej Włoch.
Tuż przed sympozjum proboszcz Cetraro nakreślił cel jaki przyświeca udziałowi hierarchów kościelnych w konferencji z sektą zakazaną i wielokrotnie potępioną przez papieży-– Nie bacząc na różnice, dobrze jest podejmować autentyczne ścieżki służby dla dobra wspólnego i odpowiedzialnego, przejrzystego zaangażowania się w sprawiedliwość społeczną – tłumaczył.

W swoim 11 minutowym wykładzie Msgr. Aliotta ukazał w których aspektach masoneria jest niezgodna z nauką kościoła. Antropocentryzm, elementy religijne, rytuały inicjacyjne ,oraz duch relatywistycznej tolerancji. Aliotta zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa wykorzystania tego dialogu, zdawał się sprzyjać idei współpracy wokół projektów, które pomagają nam iść razem w kierunku coraz większej humanizacji.

Należy przy tej okazji przytoczyć fragment Encykliki Humanum Genus papieża Leona XIII z 1884 roku odnoszącej się do wolnomularstwa. ''Również i druga namiętna dążność wolnomularzy, zmierzająca do zniszczenia fundamentów prawości i przyzwoitości i do popierania tych, którzy chcieliby, aby tak jak zwierzętom wolno im było robić wszystko, na co im przyjdzie ochota – to nie jest nic innego, jak okrywanie rodzaju ludzkiego hańbą i sromotą i pchanie go do ruiny. To zło jeszcze urasta na skutek zagrożeń, jakie zawisły nad życiem rodzinnym i nad społeczeństwami''.

Sergio Rosso z kolei przedstawił filantropijna twarz Wielkiej Loży Masońskiej Włoch, przy okazji wychwalając działalność charytatywną kościoła katolickiego na świecie. Rosso próbował rozróżnić i oddzielić masoński ''sekularyzm'' od ''antykatolicyzmu''. Zalecił także współpracę katolicko-masońską na poziomie solidarności.

Kolejnym mówcą był Biskup Antonio Stagliano, który na początek przytoczył kilka słów z opery ''Czarodziejski Flet'' katolicko-masońskiego kompozytora Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Cytował i chwalił teologa Hansa Urs von Balthasara, który ogłosił "Czarodziejski flet" "operą o boskich cechach" (słowa Staglianò). Jego Ekscelencja donosił także o sądzie Hansa Kuunga o członkostwie Mozarta w masonerii: Mozart stał się masonem, ponieważ tylko tam znalazł ucieleśnienie oświeceniowych ideałów równości, braterstwa i wolności, których nie widział w katolickiej hierarchii Salzburga.Być może mówca dobrze by zrobił, aby podkreślić fakt, że już w XVIII wieku członkostwo w masonerii (w tym w czasach Mozarta) było niezgodne z wiarą katolicką z powodu religijnego indyferentyzmu masonerii, relatywizmu, racjonalizmu, ezoteryki i wolnomularskich przysiąg (z okrutnymi karami grożącymi tym, którzy zdradzają tajemnice masońskie). Chociaż prawdą jest, że biskup Staglianò powiedział, że nie można być zarówno katolikiem, jak i masonem, nie wyjaśnił ani nie wyjaśnił powodów tej niezgodności. Rzeczywiście, Msgr. Aliotta naprawdę zasłużył na znacznie więcej czasu na rozmowę.Jednak biskup Staglianò nie był "miękki" wobec masonów. Wielokrotnie mówił, że są ekskomunikowani, z potwierdzeniem z 1983 r. Kardynała Ratzingera, a następnie prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Dlatego Staglianò powiedział, że pomiędzy katolikami i masonami istnieje "dystans podobny do otchłani"; jest "ekskomunikacja w działaniu". "Jesteś całkowicie wyrzucony, naprawdę na zewnątrz," powiedział biskup, zwracając się bezpośrednio do masonów, którzy byli obecni.
Biskup Staglianò wspomniał nawet o "pogłosce", według której są nawet księża i biskupi, którzy są masonami. Jeśli to prawda, podkreślił, ci księża i biskupi są również ekskomunikowani i mają "problemy z ich tożsamością".Niestety, biskup Staglianò nie powiedział wyraźnie, dlaczego masoni są ekskomunikowani, ani dlaczego masoneria jest niezgodna z Kościołem. W tym względzie chciałbym wyjaśnić. Kanon 2235 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który nałożył karę ekskomuniki latae sententiae na katolików, którzy dołączają do masonerii, nie został przedłużony w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego w 1983 r. (Obowiązujący od 27 listopada 1983 r.). Na mocy Kanonu 2235 Kodeksu z 1917 r. Każdy katolik został ipso facto ekskomunikowany aktem jego przynależności do Masonerii lub wszczęcia jej. W swojej deklaracji z 26 listopada 1983 r. CDF powtórzył po prostu niezgodność między masonerią a Kościołem, precyzując, że katoliccy członkowie masonerii są w stanie ciężkiego grzechu i nie mogą przyjąć Komunii świętej. Kropka. Nie mówił o ekskomunice.

Wydaje się więc, że w rzeczywistości, z kanonicznego punktu widzenia, masoni katoliccy nie są ekskomunikowani ipso facto przez akt przylgnięcia do Masonerii (lub jej wtajemniczenia) (w pierwszym stopniu ucznia).

Jeśli jednak w trakcie ich formacji masońskiej przyjmują i manifestują doktrynę heterodoksyjną lub popadają w apostazję, wówczas ponoszą ekskomunikę przewidzianą za przestępstwo herezji lub apostazji (por. Kanon 1364, kodeks z 1983 r.).Warto również zauważyć, że biskup Staglianò zaatakował tych katolików, którzy byli zakłopotani jego udziałem w konferencji. Napiętnował ich jako katolików, którzy uważają się za "prawdziwych" i "czystych", a zamiast tego są "dalecy". (Od kogo? Od Kościoła? Od Chrystusa?) Staglianò skarcił ich, że mają problemy z katolicką tożsamością. Następnie zwrócił się do masonów z prośbą, że jeśli istnieją "pilne, powiedzmy, sprawy antropologiczne" (sprawy masonów mogą dotyczyć w zjednoczeniu z katolikami) i jeśli oni również chcą podnieść głos w obronie ludzkiej godności i wolności religijnej, to powinni "ukazać" swoje prawdziwe oblicze (jako ludzi zainteresowanych prawdziwym dobrem ludzkości), aby ci, którzy ich ekskomunikowali (Stolica Apostolska), uświadomili sobie, że ekskomunikowali "coś, co nie istnieje". masoni: "Chodźmy razem w tym kierunku."

Ale teraz zadajmy sobie pytanie: co by oznaczało, że masoni pokazali swoje prawdziwe oblicze? Poza tym, czy ekskomunikacja, czy "dystansowanie" masonów byłby rzeczywiście mniejszy, gdyby "pokazywali swoje oblicze"? Jeśli, z jednej strony, biskup Staglianò energicznie chce obwiniać "dystans" między nami po stronie katolickiej (o "czystych" katolikach - czy to katolickich masonów?), Z drugiej strony wydaje się zbyt niejasny w swoim hipotezę, że tak naprawdę istnieje "bliskość" w naszej odległości.W rzeczywistości biskup Staglianò mocno nalegał na prawo sumienia, mówiąc masonom, że nie chce zmierzyć ich dystansu lub bliskości, ale że muszą one być prawdziwe w swoim sumieniu, w swojej antropologii, aby powiedzieć, że nie są złodziejami ani skorumpowani, ani twórcy spisków (przeciwko Kościołowi) itd. Ale mówiąc w ten sposób, w jaki sposób masoni nie pozostają w swoim subiektywizmie? W rezultacie ci katolicy, którzy przywiązują się do masonerii, już podążają za swoim sumieniem.Dlatego odwołanie się do sumienia nie jest wystarczające; należy raczej podać jasne i konkretne wskazówki. Na przykład: Powiedz masonom Wielkiej Loży Włoch, że muszą wyrzec się ezoteryzmu, gnostycyzmu, sekularyzmu i swojej awersji do dogmatów wiary i moralności, jeśli chcą zbliżyć się do nas katolików.Być może nieco zirytowany słowami biskupa Stagliano, wielkiego mistrza Santi Fedele, mówił przez 18 minut, broniąc Wielkiej Loży Włoch, jej publicznej "przejrzystości" i prawa do prywatności. Fedele określił Szanownego Rosy Bindi (włoskiego polityka) "katolickim komunistą". Zaprzeczył, że masoni wykonują "dziwne magiczne rytuały w świątyni." (Nawet w tym punkcie, musiałbym się sprzeciwić.) On wywyższył "świecką moralność "masonerii i przyznał, że" Wielki Architekt Wszechświata "książki Jamesa Andersona Wolnomularstwo (1723) to deista. Wreszcie - odpowiadając ponownie Stagliano - oznajmił z dumą, że ma "pogodną świadomość" bycia "poza wspólnotą wierzących".Pozwolę sobie odnieść się do niektórych moich artykułów tutaj i tutaj, w których, na podstawie tekstów masońskich, podkreślam istotną tożsamość masonerii Wielkiej Loży jako ezoteryczną i opartą na rytuałach inicjacyjnych. Inicjacja i ezoteryzm (gnostycyzm) - oto prawdziwe "serce" masonerii, daleko poza racjonalizm, sekularyzm i działalność humanitarną.Dlatego zapytajmy siebie: do jakiego stopnia i do jakiego stopnia możliwe jest publiczna współpraca w dziełach sprawiedliwości społecznej i solidarności z tymi, którzy praktykują rytuały ezoteryczne i gnostyckie, które prawdopodobnie są otwarte na wpływ nadludzkich lub nadprzyrodzonych wpływów ?

Po kilku wiekach zmagań wolnomularstwa z kościołem katolickim idee liberalne masonów zaczynają coraz wyraźniej wypierać chrześcijańskie wartości w Europie. Jesteśmy świadkami sekularyzacji życia, burzenia kościołów, dyskryminacji chrześcijan. Warto przypomnieć absurdalną decyzję lokalnych władz w bretońskim miasteczku Ploermel o usunięciu krzyża z pomnika Jana Pawła II , bądź też zakaz noszenia symboli chrześcijańskich w szkołach francuskich.

Jak podkreślił prof. Roberto de Mattei ''W Belgii , podobnie jak we Francji czy we Włoszech, przynależność do masonerii stanowi niemal konieczny wymóg dla zrobienia kariery na uniwersytecie, w sądownictwie i na wszystkich najważniejszych stanowiskach państwowych''.

zródło onepeterfive.com

nonpossumus.pl

photo V. Suslov, engraving, Holstein

Autor:

Planetaprzemian