Ignacy de Loyola-recenzja

Obrazek użytkownika Łukasz Kuk
Kultura

Reformacja zapoczątkowana przez Marcina Lutra w 1517 r. odbiła się szerokim echem wśród wspólnot zakonnych. Wywołało to ogromne straty, czego wyrazem był upadek wielu zakonów na terenie Europy. Anglia, Skandynawia, większość państw niemieckich były szczególnie atakowane przez zwolenników reformacji. Odpowiedzią kościoła było powołanie nowego typu zakonów tzw. kleryków regularnych w którym decydującą rolę odgrywali Jezuici, zakon , który został założony przez świętego Kościoła katolickiego Ignacego Loyolę. 

 

Przed tym trudnym zadaniem którym niewątpliwie jest biografia Ignacego Loyoli stanął mało znany szerszej widowni azjatycki specjalista od kampanii reklamowych  Paolo Dy. 

Już od pierwszych scen reżyser biografii Ignacego Loyoli przenosi widzów do XVI wiecznej Hiszpanii, gdzie natchniony rycerskimi romansami młody, porywczy i wywodzący się z arystokracji Loyola spełnia się w żołnierskiej profesji. Jego brawura doprowadza do tragedii po tym jak obrona Pampeluny, którą dowodzi załamuje się pod naporem wojsk francuskich doprowadzając w konsekwencji do rzezi. Sam Ignacy Loyola zostaje ranny, co przekreśla jego plany związane z karierą wojskową. Kalectwo jakiego doświadczył stało się początkiem przemian i trudnej wyboistej drogi którą podjął szukając odkupienia i zrozumienia Boga. Przysporzyło mu to wielu zwolenników, ale również postawiło w stan oskarżenia przed inkwizycją. Dalsza część tej pasjonującej historii polecam sprawdzić we własnym zakresie. 

Paolo Dy skupił się na kilku brzemiennych w skutkach latach Loyoli, co sprawia, że film pomimo kilku niedociągnięć ogląda się z niesłabnącym zainteresowaniem. 

Na uwagę zasługuje rola tytułowej postaci granej przez Andreasa Munoza, któremu udało się udźwignąć ciężar jak spadł na jego barki. Moim skromnym zdaniem słabszą stroną filmu są efekty specjalne, rażąco przypominające takie film jak ''300 Początek Imperium''. Tylko czy można patrzeć w ten sposób na film biograficzny, pozostawiam do własnej subiektywnej oceny. 

 

Nie sposób podważyć ogromnego wkładu jaki Jezuici wywarli na rozwój Europy. Na przestrzeni kilkuset lat założyli największą w dziejach Kościoła sieć szkół średnich(Kolegia) i wyższych(Akademie). Architektura Jezuicka wywarła na wielki wpływ na sztukę baroku. Tym co wyróżnia ten zakon z pośród innych jest całkowita dyspozycyjność do służenia papieżowi we wszystkich możliwych dziedzinach. Jezuici są obecnie najpotężniejszym zakonem katolickim.  

 

źródło YouTube 

planetaprzemian.blogspot.com

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (5 głosów)

Komentarze

Film rzeczywiście robi wrażenie. Problem tylko z dystrybucją. W Gdańsku tylko jedno kino chyba go wyświetlało i tylko na jednym seansie, więc cała widownia była wypełniona po brzegi.

 

Vote up!
1
Vote down!
0
#1556449

Święty Ignacy (Inigo Lopez de Loyola) żył w pierwszej połowie XVI wieku. Ten nieduży Bask rodem z Loyoli był jednym z największych mistrzów życia duchownego, jakiego kiedykolwiek znała historia. 

Ćwiczenia duchowe, (tak się nazywają), są czasem intensywnej medytacji i konteplacji opartej na Słowie Bożym, podejmowanej w szczególnych warunkach: w oddaleniu się od spraw życia rodzinno-wspólnotowego i zawodowego, w całkowitym skupieniu i wyciszeniu zewnętrznym oraz w stałym kontakcie z doświadczonym kierownikiem duchowym. Całe Ćwiczenia duchowe św. Igancy dzieli na cztery części, które nazywa „tygodniami”, dlatego na ich zrealizowanie w pełni, przenacza się cztery tygodnie. Zwykle, ze względów praktycznych odprawia się (realizuje) każdy tydzień osobno.

Jezuici prowadzą obecnie w Polsce sześć domów rekolekcyjnych: w Czechowicach-Dziedzicach, Częstochowie, Gdyni, Kaliszu, Starej Wsi i w Zakopanem. Istnieje wiele przyczyn rosnącej popularności tej formy rekolekcji, przede wszystkim jednak: Ćwiczenia są konkretną propozycją „doświadczenia pustyni” wobec wielkiego pośpiechu, który towarzyszy życiu przeciętnego Kowalskiego. To z kolei bywa źródłem chaosu emocjonalnego i duchowego, powiecie mi pewnie; skąd my to znamy!

No właśnie, takie życie ciąży nam bardzo i dlatego odruchowo szukamy miejsc ciszy i skupienia oraz osób, przed którymi moglibyśmy wypowiedzieć cały ten trud życia. Po prostu w rekolekcjach możemy wypowiedzieć zarówno przed Bogiem jak i przed człowiekiem to wszystko, co nam głęboko doskwiera i rozbija nas psychicznie i duchowo. A to z kolei rodzi pokój, harmonię i wielką siłę ducha, zaś bez tych walorów nie ma mowy o sukcesie.

Vote up!
0
Vote down!
0

Sławomir Tomasz Roch

#1556481

Film niezły również od strony wizualnej. Główna rola warta zauważenia. We Wrocku niestety grany w większości kin tylko w godzinach pracy. Na szczęście grany również w niedzielę. Warto zobaczyć bo nie jest to drętwy religijny film.

Vote up!
0
Vote down!
0

Ostatni legion

#1556581