Dąb Papieski. Pamietamy o Janie Pawle II. Warszawa Praga Pn. pl. Hallera

Dąb Papieski. Drzewko które przeszło bardzo wiele, tak samo jak i pomysłodawczyni i realizatorka przedsięwzięcia, Pani Anna Chałasińska. Pomysł posadzenia dębu w celu upamiętnienia Jana Pawła II wpadł do głowy Pani Anny zaraz po śmierci Naszego Ukochanego Papieża. W kilka minut po tej informacji napisała wiersz. W trakcie pisania wpadła na pomysł upamiętnienia naszego wielkiego rodaka, w ten właśnie sposób. Sadząc dąb który miał rosnąć razem z naszą wiarą. Dzięki starania Pani Anny pomysł został zrealizowany. Dąb został zasadzony na ulicy Darwina przy jednym z bloków. Pod tym drzewem zaczęto organizować spotkania modlitewne, młode pary zostawiały wiązanki ślubne, harcerze pełnili straż. Kiedy wydawało się,że wszystko idzie w dobrym kierunku zaczęły się problemy. Znalazła się grupa mieszkańców którym to zaczęło przeszkadzać. Nie przeszkadzały im krzyki i śpiewy chuliganów, ani różnego typu burdy, im przeszkadzała modlitwa. Zaczęli protestować i o dziwo władze przychyliły się do ich protestu. Dąb Papieski został przeniesiony na nowe miejsce. Plac Hallera, stał się nowym domem, dla drzewka i miejscem nowych spotkań modlitewnych. Po beatyfikacji Jana Pawła II, zmieniają się terminy spotkań. Będziemy się tam spotykali w rocznice beatyfikacji, w dniu w którym Jan Paweł II urodził się dla nieba po raz drugi i stał się błogosławiony. Pomyślmy wspólnie. Może warto by było w tym miejscu postawić pomnik lub popiersie Jana Pawła II?
Wiersz od którego się zaczęła Historia posadzenia na Warszawskiej Pradze silnego , DĘBU, na pamiątkę Wielkiego Papieża Jana Pawła II!

Warszawa. 04-04-2005r.
Stało się!
Stało się! Odszedł do Pana!
Słowiański Papież Jan Paweł II-WIELKI!
Głosem jak dzwon, mówił do Świata, Polski!
Nie lękajcie się! Wypłyńcie na Głębie!
Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, Tej Ziemi!
Nie umieliśmy Go słuchać!
Każde słowo było ważne!
Teraz musimy rozważyć i głosić! by wiatr niósł!
Po ziemskim globie! Co Czynił Czego Uczył!
Pokazał Światu -Swoje cierpienie!
Dokonało się!
W dzień Wigilii Miłosierdzia Bożego,
przekroczył Bramy Nieba!
Dał świadectwo ogromnej Wiary i Siły!
W schorowanym ciele!
Zaufał Bogu i Matce Bożej!
Otwórzmy Drzwi Chrystusowi!
Pójdźmy głosić Ewangelie!
Przekazując, to Czego Nas Uczył!
POLSKA silna! Bo On z Polskiej krwi!
Jego życie trwa!
TESTAMENT do wykonania!
Cała Polska Twoja Maryjo!
Oddajemy się Tobie!
Niech tak się stanie! On nam pomoże!
Jest z Nami w sercach!
Chodzi jak Obłok, w Białej Szacie, głaskany wiatrem!
Jego Duch Oświecony Blaskiem, nawróconych Serc!

nap. Anna Chałasińska.
Pseudonim. robotnica.

Wiersz napisany18 maja 2007r. O miejscu, które stało się dla ludzi Miejscem szczególnym!
Miejscem przy którym mogą się zatrzymać, zadumać w ciszy, pomodlić, zapalić światełko.

Żywy Pomnik.

Jest Takie Miejsce w Warszawie,wśród bloków Warszawskiej Pragi.
Miejsce, gdzie staniesz w zadumie, poświęcisz większej uwagi!
To miejsce to Żywy Pomnik, drzewo DĄB z kamienną tablicą!
Będzie dla wszystkich Pamiątka, na zawsze związanych z dzielnicą!
W dniu 85 Urodzin, po śmierci Wielkiego Papieża,
Mieszkańcy, tu DĄB posadzili, by Pamięć wciąż trwała świeża!
W to miejsce przychodzą dzieci, przynoszą wiosenne kwiaty!
Te kwiaty to ich serduszka, nie zapominają tej daty!
Przychodzą tu ludzie starsi, palą światełka miłości,
Młodzi w tym miejscu się zatrzymują,
Pamięć w ich sercach gości.
W tym miejscu, gdzie żyją ludzie,
DĄB będzie drzewem pamięci!
Popłyną z tond słowa BARKI,
i łza się w oku zakręci!
Zachowa się pamięć na zawsze !
Dla naszych i przyszłych pokoleń.
Jan Paweł z Nieba pobłogosławi!
Rozjaśni Mieszkańcom dole!

nap. Anna Chałasińska
pseudonim robotnica.
Pamiętajmy, bo tak szybko zapominamy o naszym wielkim rodaku, błogosławionym Janie Pawle II. Pamiętajmy o jego naukach.
http://warszawa.prawicarzeczypospolitej.org/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=18&Itemid=127
Sławomir Wojdat