Mogiły powstańcze. Powstanie Styczniowe mogiła w Kodniu.

Mogiła wykonana z granitu. Płyta z napisem i orzeł. Napis na tablicy nagrobnej:
SKORO BÓG PODZIELIŁ LUDZKOŚĆ NA NARODY, DAJĄC KAŻDEMU Z NICH PEWNE ODRĘBNE CECHY, KAŻDY WIĘC NARÓD RÓWNE MA PRAWO DO SWEGO ISTNIENIA JAKO NIEZALEŻNA JEDNOSTKA ROZWIJAJĄCA ZE SWOBODĄ ZUPEŁNĄ TĘ MYŚL, KTORĄ STWÓRCA W JEJ ŁONIE ZŁOŻYŁ. UMIŁOWANIE OJCZYZNY I PONOSZENIE DLA NIEJ NAJWIĘKSZYCH OFIAR - TO NIE WYBÓR, A OBOWIĄZEK ODZIEDZICZONY W TESTAMENCIE NASZYCH OJCÓW - ROMUALD TRAUGUTT
Już od wczesnych godzin porannych 22 stycznia 1863 roku w różnych miejscach na ziemiach polskich zbierali się ludzie. Wyciągali z ukrycia broń, szykowali kosy, czekali na rozkazy.
23 stycznia 1863 roku rozegrała się w Kodniu bitwa, w której 250-osobowy oddział powstańczy, złożony głównie z drobnej szlachty podlaskiej, pod wodzą byłego oficera wojsk carskich Nęckiego (Nenckiego), rozgromił rosyjski park artylerii. Powstańcy uderzyli na Kodeń jak burza. Zadali Rosjanom znaczne straty, zdobyli broń i pieniądze, biorąc do niewoli 80 żołnierzy. Na miejscowym cmentarzu pochowano sześciu powstańców poległych w tych walkach.
Tak pisze w swych pamiętnikach powstańczych dowódca z Podlasia Roman Rogiński: „Przybyłem do Tuczny, gdzie zastałem Nęckiego, który w nocy 22 uderzył na Kodeń. Rosjanie byli nieprzygotowani. Wystrzałem z pistoletu powalił żołnierza na odwachu i sam uderzył w bęben na alarm, dając znak żołnierzom do odwrotu. Szlachta tymczasem rzuciła się kosami na postój i zdobyła odwach. Rosjanie rozbiegli się ze swym komendantem, tak że Nęcki zabrał ze 300 karabinów, wprawdzie starych, przerobionych ze skałkowych, lecz zawsze z bagnetami! Więc było już trochę broni palnej, przy tym zabrał mnóstwo gotowych ładunków i, co było najważniejsze, wziął przy tym do niewoli 80 żołnierzy, których zaprowadził do Tuczny.”
Artykuł ukazał się w gazetce Myśl Praska
link do gazetki: http://warszawa.prawicarzeczypospolitej.org/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=7&Itemid=138