Koncepcja wykorzystania ochotniczych sił specjalnych Obrony Terytorialnej

Nawiązując do poprzedniego mojego wpisu: http://niepoprawni.pl/blog/3828/druzyna-ot-–-koncepcja-obrony-ojczyzny-na-wypadek-proby-rozbiorow-polski

W poprzednim tekstach dotyczącym Obrony Terytorialnej zająłem się organizacją zwykłej drużyny OT i ogólnie koncepcją jej organizacji, teraz przyszedł czas na drużyny specjalnie ochotników „komandosów”. O ile zwykłe brygady Obrony Terytorialnej nie muszą być mobilne ze względu właśnie na swój „lokalny” charakter i mogą korzystać z broni o dużej wadze do której zapasowa amunicja będzie ukryta w małych schronach (o pojemności 1 drużyny), to oddziały specjalne Obrony Terytorialne ze względu na swoje działania dywersyjne, a nie defensywne, powinny bazować na broni lekkiej, a pozostałe uzbrojenie dobierać w zależności od zadań. Każdy więc żołnierz oddziału specjalnego powinien posiadać swój karabinek z podwieszanym granatnikiem i celownikiem noktowizyjnym w celach samoobrony i walki na bliskie odległości w nocy np. tereny zabudowane (broń podobna do M4). Sprzęt ten może być uzupełniany w zależności od potrzeb przez granatniki przeciwpancerne i broń wyborową z tłumikami. Podstawą działania tych drużyn jest ukrycie i zaskoczenie wroga na jego tyłach. O ile zwykłe oddziały OT mają broń dostosowaną do walki w dzień, to oddziały specjalne głównie będą walczyć w nocy, tak, aby wróg nie mógł w żadnej porze czuć się bezpieczny lub próbować nas zaskoczyć. Podstawą drużyn specjalnych jest zakładanie pułapek w postaci min przeciwpancernych i eliminowanie ośrodków dowodzenia lub centrów zaopatrzenia wroga, pozostawiając zwykłe wojsko dla ciężej uzbrojonych drużyn zwykłej Obrony Terytorialnej. Oddziały specjalne nie powinny ryzykować wykrycia dlatego ważne jest wykorzystanie broni wyborowej z tłumikami i min przeciwpancernych, a w przypadku konieczności dokonania szturmu na ważny cel strategiczny na tyłach wroga współdziałać z normalną Obroną Terytorialną podczas ewakuacji po wykonanej misji. Z braku ciężkich karabinów maszynowych większego kalibru istotne jest wyposażenie karabinków w granatniki, które przydadzą się podczas eliminacji strategicznych celów na tyłach wroga, jak i podczas ewakuacji po wykryciu przez niego stanowiąc skuteczną osłonę przy przewadze liczebnej przeciwnika. Oddziały specjalne nie powinny być wykorzystywane do starć z bronią pancerną i lotnictwem, chyba, że mamy doczynienia z dobrze przygotowaną pułapką lub lotnictwem które daje się zniszczyć na ziemi podczas postoju lub uzupełniania paliwa i amunicji (przykład: http://www.altair.com.pl/start-6942). Do zwalczania celów pancernych lub lotniczych przygotowana jest dobrze wyposażona w ręczną broń przeciwpancerną i przeciwlotniczą zwykła Obrona Terytorialna. Dla chętnych poszerzenia wiedzy z tego zakresu polecam wybrane linki z wikipedii i nie tylko:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_G36
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabinek_M4
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_HK416
http://pl.wikipedia.org/wiki/Granatnik_RPG-7
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_maszynowy_M249_SAW
http://pl.wikipedia.org/wiki/Grom_(przeciwlotniczy_zestaw_rakietowy)
http://pl.wikipedia.org/wiki/US_Army_Special_Forces
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_Bor
http://pl.wikipedia.org/wiki/Karabin_Tor
http://heniutek.pinger.pl/m/3846879