Lasu zza drzew nie widać?

Płk Sylwester Michalski rzecznik prasowy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego tak napisał:

Były wiceminister obrony narodowej Romuald Szeremietiew w wywiadzie, którego udzielił redakcji "Naszego Dziennika" w dniu 23 grudnia br., wprowadza w błąd opinię publiczną, podając nieprecyzyjne informacje na temat roli Narodowych Sił Rezerwowych w systemie uzupełniania Sił Zbrojnych na wypadek wojny oraz w kwestii liczebności armii. Bezpodstawne jest twierdzenie, że NSR mają stanowić "zabezpieczenie na wypadek zagrożenia wojennego" i że siły te mają "służyć podźwignięciu armii w chwili zagrożenia wojennego". Szczegółowe rozwiązania prawne dotyczące obowiązku służby wojskowej i sytuacji, w jakich może być ona odbywana, zawiera znowelizowana w sierpniu br. ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (DzU z 2004 r., nr 241, poz. 2416, z późn. zm.). Informuję, iż w myśl przyjętych uregulowań pełnienie czynnej służby wojskowej w ramach NSR będzie stanowić rodzaj rezerwy Sił Zbrojnych RP, znajdującej się w dyspozycji do użycia w razie zaistnienia przede wszystkim sytuacji kryzysowej, a nie stanu wojny.

Tak więc żołnierze NSR mogą być powołani do służby w jednostkach w razie potrzeby ich wzmocnienia w sytuacjach kryzysowych (np. klęski żywiołowe, akcje ratownicze itp.), a także do udziału w operacjach poza granicami kraju.

Nieuprawnione jest twierdzenie, że Siły NSR w połączeniu z żołnierzami służby czynnej stanowią zasadniczy potencjał, jakim dysponują nasze Siły Zbrojne na wypadek wojny. NSR nie zastępuje dotychczasowego systemu mobilizowania rezerw osobowych, a jedynie go uzupełnia o dodatkową formę. Tak więc w dalszym ciągu utrzymujemy w gotowości odpowiedni potencjał żołnierzy rezerwy, którzy na wypadek zagrożenia wojennego mogą być powołani do służby w ramach mobilizacji. O wielkości tego potencjału z przyczyn oczywistych publicznie dyskutować nie należy, ale zapewniam, że jest on obecnie adekwatny do potrzeb. Tak więc ukompletowanie osobowe jednostki wojskowej w czasie pokoju stanowi tylko określony większy bądź mniejszy procent docelowego ukompletowania przewidzianego dla jednostki na czas zagrożenia wojennego. Takie rozwiązania to standard w większości państw NATO. Jest sprawą oczywistą, że nawet najbogatsze państwa nie mogą pozwolić sobie na utrzymywanie w ciągłej gotowości do użycia w pełni rozwiniętych Sił Zbrojnych w sytuacji, gdy nie ma bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa kraju.
Pan Romuald Szeremietiew mija się z prawdą w kwestii aktualnej liczebności armii. Nieprawdą jest, że "obecnie mamy ok. 70 tys. żołnierzy zawodowych". Według stanu na dzień 12 listopada br. w armii w służbie czynnej służy 99 tys. 170 żołnierzy zawodowych, a nie 70 tysięcy. Obecnie dostosowujemy etat armii 150-tysięcznej do poziomu armii 120-tysięcznej. Proces ten zakończy się w 2012 roku.

Zgodnie z przyjętymi założeniami w 2012 r. w Siłach Zbrojnych będzie ok. 23,5 tys. stanowisk oficerskich, 44 tys. podoficerskich i ok. 52,5 tys. stanowisk dla szeregowych zawodowych i żołnierzy służby kandydackiej. Takim potencjałem złożonym z żołnierzy służby czynnej i NSR będziemy dysponować na czas pokoju. Formułując opinie dotyczące liczebności naszych Sił Zbrojnych, należy pamiętać, że liczba 120 tysięcy żołnierzy służby czynnej i NSR to tylko część potencjału osobowego Sił Zbrojnych, jakim możemy dysponować na czas "W".

Mój wywiad tam:

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20091223&typ=po&id=po43.txt

------------------------

Odpowiedziałem:

Z wypowiedzi rzecznika SG WP mam prawo wnosić, że jest gorzej, niż sądziłem. Rzecznik zapewnia, że 10 tys. NSR nie będzie stanowić elementu rozwinięcia mobilizacyjnego, a jedynie zabezpieczenie różnych potrzeb nadzwyczajnych (sytuacje kryzysowe) w czasie "P".

Jednocześnie twierdzi, że Polska ma "odpowiedni potencjał żołnierzy rezerwy" na wypadek wojny, ale: "O wielkości tego potencjału z przyczyn oczywistych publicznie dyskutować nie należy...". Rosja nie ukrywa, że ma 20 mln przeszkolonych rezerwistów. Dlaczego rzecznik SG WP nie może podać, ilu przeszkolonych rezerwistów ma Polska?

Ponadto powinien wiedzieć - i zapewne wie - jaki jest stan rezerw (wiek rezerwistów, ilu, i jak często szkolimy, jakie to są ćwiczenia) oraz jaka będzie perspektywa uzupełniania stanu rezerw po "profesjonalizacji". Skąd MON weźmie przeszkolonych rezerwistów, gdy ci przeszkoleni w minionych latach, kiedy to był pobór do wojska, zestarzeją się? Przypominam, że ten "potencjał", którym chwali się rzecznik, pochodzi z okresu, gdy był pobór i była Zasadnicza Służba Wojskowa. Tego już nie ma!
Jedynym miejscem przeszkolenia będzie obecnie zawodowa armia czasu "P", być może 100 tys. żołnierzy. A jedynym miejscem, gdzie w przyszłości jakieś rezerwy będą się gromadzić - NSR, a tam te 10 tysięcy. Skąd więc nowi rezerwiści z osób nieprzeszkolonych wojskowo wezmą się? Może MON tym się nie martwi, wojna bowiem, według naszych strategów, Polsce nie grozi - do 2030 roku. A co będzie po tym roku lub jeśli niezależnie od tego proroctwa sytuacja międzynarodowa zaostrzy się wcześniej? Będziemy mobilizować dziadków służących kiedyś w wojsku czy rezerwistów bez przeszkolenia, tych zarejstrowanych przez WKU.

Mimo zapewnienia rzecznika SG WP: "liczba 120 tysięcy żołnierzy służby czynnej i NSR to tylko część potencjału osobowego Sił Zbrojnych", sądzę, że przy takiej armii w czasie "W" to będzie całość tego, co będzie można wysłać na front.
W liczbach Pan rzecznik ma rację, rzeczywiście posłużyłem się nieaktualnymi danymi, jest 99 tys. żołnierzy, w tym aż 32 tys. szeregowych, oczywiście zawodowych i mamy ponad 300 mln zł w budżecie MON na firmy ochroniarskie, które muszą zawodowców pilnować, żeby ich ktoś nie okradł. Śledząc stronę internetową MON, mam jednak kłopot z ustaleniem, ilu będzie żołnierzy w naszej armii, np. początkowo w NSR miało być 30 tys. żołnierzy, a być może będzie 10 tysięcy. Znając sytuację w MON i stan finansów państwa, na miejscu rzecznika nie przywiązywałbym się zbytnio do liczb podawanych przez szefa resortu.

------------------------

Trudno mieć pretensje do rzecznika, że broni swoich przełożonych. Taka jest jego rola. Jednak trudno też nie dostrzec, że ci przełożeni, zapatrzeni w zawodową armie „profesjonalną”, nie widzą zza niej potrzeb mobilizacyjnych sił zbrojnych na czas „W”.  Powiedzenie, że zza drzew nie widać lasu znalazło potwierdzenie w działaniach osób odpowiadających za polską armię.
Jako uzupełnienie mojej odpowiedzi proponuję mój ostatni wywiad: http://fronda.pl/news/czytaj/szeremietiew_dla_fronda_pl_polska_potrzebuje_strategii_odstrasza