"ORZEŁ BIAŁY" ....Opowieść o Małym Żołnierzu

 70 lat dziś mija od Śmierci Wojtka Zalewskiego.  21 Dzień był Powstania.

Dzisiejszy mój wpis. Dzisiejszy mój wiersz, poświęcam Żołnierzowi Niezwykłemu.
Żołnierzowi, Który Dał Dla Polski co miał Najcenniejszego.
Dał Wszystko.

Dał Życie Swoje.....Niezwyły Dar od TEGO Niezwykłego Żołnierza.

Zadumajcie się nad Tym Niezwykłym Żołnierskim Losem. Losem Żołnierza, Polaka Patrioty.
Powstańca Warszawy.
Pamiętajcie o nim już zawsze.
Walczył 21 dni.
W bombardowanej z powietrza i niszczonej Warszawie. Wsród płonących domów i ginących ludzi. W centrum Walczącej Stolicy Naszej Polski.
Przemykał się może kanałami, ulicami ostrzeliwanymi przez czołgi i działa i przez snajperów, niemieckich zbrodniarzy i bandytów.
Przenosił powstańcze meldunki w ciągu 21 Dni Bohaterskich Powstańczych walk z niemieckim okupantem.
W płonącej ogniem Warszawie.

Tam walczył TEN ŻOŁNIERZ.
Spełniał swe obowiązki Łącznika między walczącymi w różnych miejscach oddziałami Powstańców Armii Krajowej.

Tak Walczył.

I Poległ.
Od kuli.

I pogrzebano go na podwórku kamienicy przy
ulicy Ceglanej....

Może tam bawił się gdzieś niedaleko i niedawno w piaskownicy ?

Z kolegami z tej samej klasy ?

bandyci Niemcy i bandyci ruscy napadli na Jego Ojczyznę.
I przestały dzieciaki chodzić do szkół.
I zaczęły DZIECIAKI walczyć z najeźdźcami, którzy od wieków, wciąż i wciąż najeżdżali Ich DOM.

by niszczyć !
by rabować !
by mordować !
by grabić !
by palić !

"cywilizacja" zachodu !
"cywilizacja" wschodu !

barbaria i wczoraj i dziś.

Pamiętajcie o Wojtku Zalewskim i o Takich jak On, Jemu Podobnych.

...."Święta Miłości Kochanej Ojczyzny"....

]]>]]>

"Orzeł Biały" .....Opowieść O Małym Żołnierzu

Byłeś Wojtku Małym Wojownikiem....

Rycerzem Wielkiej Słusznej SPRAWY.
Bez lęku stanąłeś do walki.....
Długim szarym szeregiem
Z Tobą Dzieci Warszawy.
Stanęły w obronie Swej Matki.

Miałeś Wojtku "Biały Orle" 11 ( jedenaście ! ) lat.
Nie wahałeś się by stanąć - ani chwili.
Ty Wiedziałeś Czym Patriotyzm.
kim jest niemiec - kat.
Ty Widziałeś jak Ci POLSKĘ niszczyli.....

Dobrze czułeś Dzieciaku - CO jest Najważniejsze.
Urodziłeś się gdy Polska Była Wolna.
Ty Wiedziałeś Dzieciaku - CO jest Najcenniejsze.
Imię Wziąłeś Białego Orła......

Założyłeś Mundur Harcerza Polskiego,
Gdy Godzina Powstania wybiła.
Jedenaście !
lat za tobą życia młodego
A jak Wielka POLSKOŚCI Siła.....

Pewnie Miałeś w sercu małym Wielkie Ideały
Zaszczepione przez rodziców - Polaków.
Może dziadka opowieści ducha ksztaltowały ?
Nie wahałeś się ni chwili "wojaku"......

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Kto ty jesteś ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Polak mały.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Jaki znak twój ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Orzeł Biały.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Gdzie ty mieszkasz ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Między swemi.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- W jakim kraju ?
I mówiłeś dziadkowi:
- W Polskiej Ziemi.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Czem ta ziemia ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Mą Ojczyzną.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Czem zdobyta ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Krwią i blizną.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Czy Ją kochasz ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Kocham szczerze.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- A w co wierzysz ?
Ty mówiłeś dziadkowi:
- W Polskę wierzę !

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Coś ty dla Niej ?
I mówiłeś dziadkowi:
- Wdzięczne dziecię.

Pewnie pytał Cię dziaduś:
- Coś Jej winien ?
Powiedziałeś dziadkowi:

ODDAM ŻYCIE !

No i Byłeś mały Wojtku WIELKI.
Zaszczepioną Miałeś Dumę Wolnej Polski.

POLSKI
Co wśród wrogów Trwała wieki.
Fundamentem Trwania JEJ
DOM SWOJSKI....

No więc miałeś w sercu małym
WIELKIE IDEAŁY.
Zaszczepione przez rodziców - Polaków.
Dziadka słowa Twój PATRIOTYZM zbudowały:
Nie Wahałeś się ni chwili dzieciaku......

Zawalczyłeś o TO by Polska Była Wolna.
Gdy Warszawa stanęła do walki.
Mały Wojtek Zalewski - imię "Białego Orła".
Ochotnik ! Bohater !
W akcji.....

Nie bałeś się Wojtku kul latających,
Ognia ! Wybuchów !
Niczego !!!
Nosiłeś meldunki Powstańcom Walczącym
O Wolność Domu Twojego......

TY
Mały Bohater Walczącej Warszawy
TY
Dzieciak - Walczącym ŻOŁNIERZEM.
Poległeś w Boju Na Polu Chwały......
Za Tobą dziś nasze pacierze........

TY
Mały Bohater Walczącej POLSKI.
TY
Dla nas DZIŚ Jesteś Wzorem...
Jak kochać i walczyć o Wolność Ojczyzny.
Gdy TRZEBA !
Dać Życie z Honorem.......

Nie Zdążyłeś Przyjąć Krzyża Walecznych.
TY
Żołnierz Armii Krajowej.
Kula Cię dopadła bandytów niemieckich:
Zginął Łącznik
PODCZAS AKCJI BOJOWEJ......

Wojtek Zalewski, pseudonim "Orzeł Biały"
W Dwudziestym Pierwszym (21)
Dniu Zginął Powstania.
Jedenaście (11 !) Lat Miał.
Poległ Walcząc Na Polu Chwały

U samego życia zarania.......

Pochowano dziecko TAM, gdzie walczyło.
Pośród ognia ! Karabinów ! i bomb......
Na podwórku kamienicy w Śródmieściu.
Dziecko DROGĄ SWĄ Do Nieba Szło.....

Chwała Tobie Wieczna Bohaterski ŻOŁNIERZU !
Twoje Życie Wzorem dla nas Polaków.
Los
Wolności nie przyniesie....
nigdy !!!
na talerzu.......

Spij W Pokoju "Biały Orle"

DZIECIAKU.........

Adam Szeluga

Skromne życie Odrowąża i jego pasjonująca opowieść o Bogu porwała wielu mu współczesnych. Jego przykład porywa i dziś.

]]>]]>  Św. Jacek Odrowąż

..........................W 1238 roku Klemencja z Kościelca, która często spowiadała się u Jacka, zaprosiła Świętego do swojej miejscowości na 18 lipca z okazji uroczystości św. Małgorzaty. Miało być wielkie święto, ale przyjście zakonnika poprzedziła gwałtowna burza z gradobiciem. Zboże i wszelkie inne zasiewy leżały na polach całkowicie zniszczone. Gdy więc Jacek przybył na miejsce, Klemencja powitała go łzami. Płakali też wszyscy mieszkańcy Kościelca, którym w oczy zajrzało widmo śmierci głodowej. Jacek uspokoił zrozpaczonych. – Idźcie do domów i przez całą noc czuwajcie na modlitwie – powiedział. On sam też modlił się do rana. O świcie wszyscy wyszli z domów – i ujrzeli kołyszące się na wietrze dorodne łany zbóż z kłosami pełnymi ziarna. Tak jakby nic się nie stało.......
 

]]>]]>

 

W tamten dzień, 18 Lipca 1238 Roku

]]>]]>