NA SIÓDMĄ ROCZNICĘ ŚMIERCI PUŁKOWNIKA RYSZARDA KUKLIŃSKIEGO, WSPOMNIENIE I Rapsod Żałobny

Nazwisko : Kukliński
Imię : Ryszard
Urodzony : w Warszawie
Zawód : zdrajca....

.....Tak myśli wielu ludzi w moim kraju. Ale to ciągle jest mój kraj, mimo że dzielą mnie od niego tysiące kilometrów.
Na pewno nie czuję się Amerykaninem, mimo że Ameryka mnie doceniła. Ameryka dała schronienie,mnie i mojej rodzinie, gdy musiałem uciekać przed zemstą systemu, najbardziej zbrodniczego i perfidnego systemu XX wieku.
Kiedy to do mnie dotarło, postanowiłem wydać mu wojnę. W pojedynkę, bo jak inaczej - nie miałem ani rakiet ani żołnierzy. To była szalona myśl, która powstała w mojej głowie wiele lat temu i trwała we mnie do czasu, aż pojawiła się realna szansa, aby przemienić ją w czyn. Opowiem ci o tym skoro obiecałem......

"Kukliński tak postąpił, bo nie mógł inaczej ". Taki wyrok wydało na mnie Podhale i ja go przyjmuję.....
Po ostatnim kilkugodzinnym nagraniu zaczęło nam się kręcić w głowach, mnie dodatkowo od dymu tych wszystkich wypalonych przez pułkownika papierosów.
Postanowiliśmy wyjść na spacer do pobliskiego parku. Było prawie pusto, obok mała murzyńska dziewczynka jeździła na wrotkach.
-Jutro wracam do Polski. czy jest coś, co chciałbyś za moim pośrednictwem przekazać rodakom ?
Długo się nie odzywał.
- Powiedz, że byłem uczciwym człowiekiem.
- Kogo oskarżasz o śmierć synów ?
- Nikogo nie oskarżam, bo nie mam na to dowodów.Mogę się tylko domyślać.
Siadamy na ławce pod rozłożystym dębem. Potężne konary są gęste od liści,
pomiędzy nimi brązowieją szypułki żołędzi.
- Nie byłoby źle mieć takie drzewo przy grobie.
- odzywa się pułkownik.
- Jako bohatera pochowają cię pewnie w Alei Zasłużonych na Powązkach.
Strasznie się obruszył.
- Zwariowałaś ! Mieć na wieczność towarzystwo Bieruta ! To już lepiej wcale nie umrę. Ale jeżeli mi się to mimo wszystko nie uda, rozsypcie moje prochy w morzu.
Wiesz, mój ukochany, zimny Bałtyk śni mi się najczęściej. Płynę sobie jachtem, czuję słony wiatr na twarzy i jestem wolny, naprawdę wolny !
Czy było warto ? Latami przyklejałem na wielkich sztabowych mapach symbole grzyba atomowego: niebieskie tam, gdzie uderzenia miały paść z Zachodu, czerwone tu, gdzie miały paść nasze. To było moje wyjątkowe zadanie. Inni dbali
o mundury, o buty, o kiełbasę, o naprawę czołgów.
A ja nie mogłem nie myśleć, co te grzybki oznaczają. Musiałem na tych mapach rysować długie warkocze, które wyznaczały strefy skażeń promieniotwórczych, mających zagrodzić Armii Radzieckiej drogę do serca Europy. Jeden taki warkocz układał się na linii Wisły, w poprzek kraju, bo u nas przeważnie wieją wiatry
północno-zachodnie. Tam miały pójść uderzenia powyżej jednej megatony,
przecinające Polskę na pół. A drugi taki warkocz wyznaczałem w zachodniej części kraju. Spytasz mnie jeszcze raz czy było warto ?

Fragmenty z książki Marii Nurowskiej,
" MÓJ PRZYJACIEL zdrajca "

" Pamięci Pułkownika Ryszarda Kuklińskiego, Rapsod Żałobny "

7 lat minęło jak Cię nie ma.
7 lat to przecież krótki czas.
Zostawiłeś po sobie wspomnienia.
Nieśmiertelną Chwałę Masz !

Kraj nasz zrodził wielu Bohaterów.
Tysiąc lat to przecież szmatu czas.
Śpią niektórzy z Nich na Wawelu.
Na Tym Zamku co jak piękny klejnot trwa....

Najpiękniejszy Symbol Naszej Polski.
Tej Ojczyzny co cierpieniem wciąż żyje.
Tej Ojczyzny nie zabiją żadne klęski.
Serce Jej na Wawelu. Wieczne, Bije.

Ty Tej Polsce Pułkowniku Dałeś wszystko.
Poświęciłeś dla Niej Swoje Życie.
Jak Bohater stanąłeś naprzeciwko
Zła imperium co zabija o świcie....

Ty Jak Dawid naprzeciw Goliata.
Ze złem walczyłeś samotnie wiele lat.
Ocaliłeś Polskę dla świata.
A może i Świat Ocaliłeś, bo trwa ?

Ty Wiedziałeś co Polsce zagraża.
Co znaczy atomowy grzyb.
Twoja wiedza i dziś nas przeraża.
Twoje Męstwo i Odwaga to nie mit....

Zabili Ci z zemsty dwóch synów.
Wyrok śmierci wydali na Ciebie.
Lecz Ty Żyjesz w Chwale Bohaterów !
I W Pamięci Polaków ! Choć Już Jesteś w Niebie.......................

15 lutego 2011