Polska jako kładka – dwa cytaty

Marek Migalski dla portalu wPolityce.pl:

Zaproszenie prezydenta Rosji do Trójkąta Weimarskiego (bo o tej inicjatywnie tu mowa) zostało sformułowane w najgorszym momencie i zostanie odczytane w Moskwie jako kolejny wyraz słabości polskiego państwa i polskich polityków. I albo nasza głowa państwa powiedziała to w przypływie szaleństwa, ale - co chyba gorsze - zostało to jej podpowiedziane przez doradców. W tym pierwszym przypadku - potwierdziłoby to tylko moją opinię o zdolnościach intelektualnych Pana Prezydenta. W tym drugim - potwierdziłoby to moją opinię o jego doradcach. To jednak straszne, że wokół B. Komorowskiego zgromadzili się ludzie, którzy zupełnie nie rozumieją Rosji, nie wiedzą co znaczy racja państwa polskiego, nie potrafią lub nie chcą trafnie odczytać znaków epoki.
W chwili, gdy Polska wkracza w fazę ostrego sporu ze swoim wschodnim sąsiadem w sprawie odpowiedzialności za katastrofę smoleńską, w chwili, gdy Rosja wyraźnie deprecjonuje Polskę - prezydent naszego kraju daje Putinowi i Miedwiediewowi prezent w postaci doproszenie FR do Trójkąta Weimarskiego. Można to tłumaczyć, albo dużą dozą złej woli, albo małą dozą rozumku.

Muszę przyznać, że po przeczytaniu uwag Marka Migalskiego bardzo się wzruszyłem. Fakt zaproszenia Rosji do Trójkąta Weimarskiego został zauważony, a i owszem, ale tłumaczenie tego dużą dozą złej woli lub małą dozą rozumku, albo uzasadnienie tego ewidentnego szkodzenia polskiej racji stanu przypływem szaleństwa naszej głowy państwa (przepraszam tu pojęcie „głowa państwa”) lub podpowiedzią ze strony doradców (tu znowu czuję się w obowiązku przeprosić definicję „doradcy”) jest naprawdę rozczulające i to raczej proponowane przez autora rodzaje interpretacji skłaniają mnie do refleksji na temat rozumku jego i zapewne licznej rzeszy dziennikarzy i komentatorów.

Podniecamy się (poniekąd słusznie) powalającym poziomem kultury osobistej głowy państwa („właściwi” dziennikarze i komentatorzy tłumaczą ten nieustający ciąg kompromitacji niewystarczającym działaniem protokołu dyplomatycznego – jakby do fundamentalnych zasad kindersztuby konieczny był protokół dyplomatyczny). Tak na marginesie, wyobraźmy sobie komentarze, jakimi zasypano by Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, gdyby zdarzyłoby mu się popełnić taką wpadkę (mimo tego, że w jego wykonaniu tego rodzaju chamstwo byłoby absolutnie nie do pomyślenia). Chyba zabrakłoby na ekranach miejsca na paski krzyczące o kolejnej kompromitacji prezydenta.

Wróćmy jednak do zaproponowanego przez głowę państwa rozszerzenia Trójkąta Weimarskiego (w rzeczywistości z pewnością nie spowodowałoby to zmiany formuły na Czworobok tudzież Kwadrat, ponieważ trójka Wielkich i Mądrych Narodów Europy szybko pozbyłyby się Polski – kto szanuje kraj, którego rządzący szkalują własnych generałów, pilotów, obrażają wdowy, pozwalają na lżenie krzyża i w ogóle działają jedynie na korzyść wrogich nam mocarstw).

Musimy wznieść się nieco ponad poziom porażającego dyletanctwa rządu, odgrywania przez tzw. dziennikarzy roli pożytecznych idiotów itd. Ponad tymi manipulacjami sondażami, wrzutkami smoleńskimi itd. widoczny jest bardzo groźna dla Polski zmiana kierunku politycznego, która polega na tym, że w wyniku swoistego zamachu stanu rozgrywa się przed naszymi oczami swego rodzaju powrót do przeszłości, czyli ciąg dalszy procesu zainicjowanego w końcu lat 70-tych na Kremlu, a polegającego na transformacji Związku Radzieckiego (obecnie Rosja) w oparciu o wynaturzone mechanizmy rynkowe w celu ocalenia i zachowania wpływów i władzy, również w obszarze tzw. dalszej i bliższej zagranicy. Na horyzoncie jest zbliżenie do starej Europy i zawłaszczenie jej w celu wzmocnienia pozycji Rosji wobec Stanów Zjednoczonych, Chin i Indii.

Śp. Prezydent Lech Kaczyński nie godził się na takie instrumentalne wykorzystanie Polski i mówił o tym głośno i wyraźnie (przemówienie na Westerplatte, wyprawa gruzińska). Na pewnym etapie (i dokładnie to się dzieje obecnie) Polska jest potrzebna Rosji jako odźwierny ułatwiający dostęp do instytucji UE. Wszelkie znaki na niebie i na ziemi wskazują, że jest to jedyna (chwilowa) korzyść, jaką stanowimy dla naszego miłującego pokój sąsiada.

Prezydent Kaczyński i jego otoczenie nie przeszkadza już w tych planach i rzeczona propozycja Bronisława Komorowskiego jest kolejnym, logicznym etapem na tej drodze. To, że zarówno mocodawcy, jak też dawne środowiska WSI i pomagierzy polityczni nie widzą większego problemu w kolejnych kompromitacjach głowy państwa jest jedynie oznaką tego, że nakreślony wyżej plan realizowany jest z bezwzględnym uporem i zdecydowaniem.

Proszę jednak pamiętać o wypowiedzi Bronisława Komorowskiego z grudnia zeszłego roku: „Rozpoczął się bardzo ważny proces, to będzie długa droga, ale ruszamy w nią (…). Idziemy w trudny marsz, będzie trzeba mieć odwagę maszerować, maszerować do współpracy polsko-rosyjskiej.”
Cytaty z wywiadu, jaki Prezydent Komorowski udzielił dla Telewizji Polskiej w piątek 3.12.2010.

Teraz kolej na dwa dopiski:

PS: Oczywiście jakoś tak przypadkowo okaże się, że zakomunikowane dzisiaj opóźnienie specjalnego lotu Tu 154 będzie miało taki skutek, że raport ministra Millera (Kaczyńscy winni „wypadkowi”) ukaże się tuż przed pierwszą rocznicą katastrofy.

PPS: W obliczu zaprzaństwa, działań na szkodę polskiej racji stanu i wpędzania kraju i społeczeństwa w stan beznadziei i kryzysu przypomina mi się to, co o przeżyciach wojennych w odniesieniu do czasu po wojnie pisała hrabina Karolina Lanckorońska. Widząc tak wiele bohaterstwa i męczeństwa Polaków zastanawiała się, jak bardzo wielkim i pięknym krajem będzie musiała być Najjaśniejsza Rzeczpospolita po wojnie, jeśli złożona jej została tak ogromna danina krwi.

Bez komentarzy.

Jamci

Publikacja za zgodą autora