Część XVII

Andrzej zatrzymał się przed domem Eli, jego twarz była wyraźnie spięta, jakby atmosfera z kawiarni i dobry humor uleciał z niego, jak z pękniętego balonu.

- Dzięki za podwiezienie – powiedziała Ela, przyglądając mu się – wcale nie zrobiło się chłodniej, prawda? Przecież już prawie siódma – spojrzała na wyświetlacz komórki.

- Cholera, rzeczywiście – potwierdził Andrzej, dziwnym,...

Piotr uśmiechnął się, po jej słowach.

- Różową? – Zapytał – nigdy nie goliłem się różową maszynką. – Widać, że dobrze się bawił, widząc jej zakłopotanie.

- Ale zabawne – Ela widząc jego dobry humor, chciała ukryć własną słabość – taka sama jak normalna, tyle…

- Ale różowa – Piotr uniósł kokieteryjnie brwi – ciekawe po co była kupiona? Wy kobiety jesteście fascynujące.

- Zadania maszynki RÓŻOWEJ...

Obejrzałam sobie dziś koncert z okazji 30 - lecia Solidarności. Po tym koncercie mam nie tylko mieszane uczucia, jestem po prostu wściekła. Zdegustowana jestem tzw. artystami, co to niby pochylając się nad bezimiennymi bohaterami, im wyśpiewują hymny pochwalne. A walcie się ze swoimi hymnami, w dobrze skrojonych kreacjach od głośnych kreatorów mody, makijażem nienagannym od najlepszych stylistów...

Oboje wstali i zgodnie z wczorajszymi zapowiedziami poszli najpierw do Kobielaka, by zrobił im drewniany krzyż.
Choć Kobielak był wścibski, a ciekawość go zżerała, po co im ten krzyż, zbyli go mówiąc, że Elżbieta chce go w swoim ogrodzie postawić, bo przed śmiercią prosiła ją o to babcia.
Kobielak im nie dowierzał, w prawdzie chciał się czegoś więcej dowiedzieć, ale musiał obyć się takim...