Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kultura

- Ja jestem potworem!? – Wykrzyknęła Agnieszka – ja tylko chciałam, by ktoś mnie kochał, nie ją!

- Przecież masz kochającą rodzinę, dom, nie rozumiem jak możesz jej czegoś zazdrościć…
Spojrzał na Magdę, jak patrzyła na nich nieobecnym wzrokiem, nareszcie domyślił się, że jest pod działaniem jakiś proszków, zapewne proszków, które aplikowała jej Aga już przedtem, a załatwiał ten bydlak Jakubczyk....

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Blog

Chciałabym przeprosić Niepoprawnych, za tą moją absencję.

Czasem tak bywa. Zwłaszczam, żem dość nudna, wciąż piszę (próbuję pisać ) literaturę…do poduszki.

Jeżeli chcecie, jeżeli Was to w jakiś sposób interesuje, to wrócę.

Pozdrawiam Wszystkich, bo to portal, do którego mam niesamowity sentyment.

Iwona

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kultura

Część XX

To wołanie ją obudziło, bo przez chwilę stała się kimś innym…innym, ale była rozczarowana, że Piotr przerwał tą wizję. Przeraziła się samej siebie, że to jakby przeistoczenie, było jej miłe.

- Jestem w bibliotece. – Zawołała głośno do Piotra, a jej drugie ja zachichotało lubieżnie.

Drzwi biblioteki otworzyły się i stanął w nich Piotr, mocno przerażony.

- Spieszyłem się jak mogłem...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kultura

Gdy potem wrócili do sypialni Piotr skierował się w stronę stołu, na którym leżał pamiętnik. Elżbieta złapała go za rękę.

- Powiedz, czy powinniśmy? Czy rzeczywiście jak mówi Kanusia, pewne rzeczy powinno się pogrzebać raz na zawsze?

- Słuchaj, rozumiem, tyle, że niestety już obudziliśmy to, co było do obudzenia. Teraz musimy, moim zdaniem to skończyć.

- Boję się – wyznała – to zaczyna mnie...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kultura

- To jest jakby ktoś z nas kpił! – Piotr był zdenerwowany.

- Nie rozumiem .

- No to sama posłuchaj:

"Wreszcie wróciłam do domu, ojciec umierał, widziałam to, ale… Wciąż miałam w pamięci, jak konał Gerard, a ja stałam nad nim, widząc jego ból i cierpienie. Zapytał mi się, przed śmiercią, czy w twarzy anioła można zobaczyć demona. Roześmiałam mu się w tą jego wykrzywioną bólem twarz. Wtedy,...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Idee

Zastanawia mnie pewna kwestia, nie, żebym po nocach nie spała, ale dość mnie dręczy.
Zastanawiam się mianowicie, czym jako kobieta odbiegam od normy człowieka.
Nie wiem jak inne, ale ja dość często odczuwam pewnie dyskomfort. Powodów jest wiele, czasem drobnych i niezauważalnych…

Pierwsze, często traktuje się nas protekcjonalnie, podkreślając, że jesteśmy kobietami, ale nie żałuje nam się właśnie...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kultura

Po drugiej stronie odezwał się lekko zirytowany głos Karoliny.

- Już całkiem o mnie zapomniałaś? - Zapytała z wyrzutem i nie czekając na odpowiedź kontynuowała. – Rozumiem, że ci się dobrze układa z doktorkiem, a pewno Mareczka spławiłaś, więc czujesz się wolna. Tylko, że ja czekam tu, byś dała znak życia po tym spotkaniu, zwłaszcza, że…

- Daj mi może dojść do słowa, co? – Ela przerwała tok...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Blog

Nie wiem, może’m przewrażliwiona, ale trochę zaczynam się obawiać o Niepoprawnych. Czemu?
Bo dyskusję pod notką "Aktualizacja Regulaminu" mnie osobiście lekko smucą. Ja już to kiedyś raz przerabiałam, nie chcę by coś takiego przytrafiło się portalowi, do którego mam największy (od zawsze sentyment).

Jasne, można mi zarzucić, że’m tylko kobieta, że nigdy nie wdaje się w bezpośrednie pyskówki…tyle...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Kraj

Trochę więcej jak dwa lata temu pisałam o przymusowej edukacji sześciolatków.

http://iwona.jarecka.salon24.pl/49348,szesciolatki-w-szponach-przymusowej-edukacji#

I pomyliłam się, bo od roku szkolnego 2012/2013, będzie przymus zapisania dziecka do tzw. „zerówki”w wieku pięciu lat.

Mój Krzyś jest już uczniem klasy pierwszej. Nadal ma sześć lat, bo siedem skończy 28 grudnia, więc i tak jest od...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Iwona Jarecka
Historia

Już znów zbliżają się moje urodziny. 2 kwietnia skończę tyle lat, ile miał mój ojciec kiedy umierał. Im człowiek starszy, tym bardziej melancholijny. Coraz bardziej czuję, że zbliża starość i jakoś mi coraz bardziej smutno. 18 urodziny miałam w Wielki Piątek i to pół roku po śmierci mojego ojca! Trzydziestych nawet nie zauważyłam, a czterdziestka przyszła podstępnie w dniu śmierci Papieża Jana...

0
Brak głosów

Strony