Uwarunkowania nowego rządu. “Agonalny wrzask zwolenników i członków PO nasila się”

Minął tydzień od wyborów, a agonalny wrzask zwolenników i członków PO nasila się. Z politycznego punktu widzenia, można to jakoś wyjaśnić, ale z racjonalnego już – nie. Argumenty padają przeróżne, ale wszystkie mieszczą się w jednym przedziale: ludzie, coście zrobili (!!), PiS jest potworem (!!), zabierze i zrujnuje wszystko (!!), dyktatura jednej partii (!!)… a Macierewicz, a Kaczyński. I tu sypią się odwołania do demokracji, do etosu publicysty, profesora, do Zachodu, do Francji, do homoseksualistów itd. Nie ma świadomości, że to społeczeństwo wybrało, i to takim stosunkiem, że wypada tylko milczeć. Mało kto zauważa, że sama różnica postaw, nie mówiąc o stylu, byłego i obecnego prezydenta, wyznaczała dwie epoki: minioną i przyszłą. I te różnice pokazuje nie polityka, lecz matematyka.

(...)

Większość naszego społeczeństwa nie ma poczucia państwa, przekonania o przesądzającej roli kultury w życiu narodu, poczucia wspólnoty, której warunkiem jest solidarność, dobre wykształcenie i odpowiedzialność – bez względu na tytuły. Nie ma też poczucia proporcji, która jest miernikiem wszystkiego. 

(...) 

Większość argumentów zwolenników i członków PO dotyczy więc przeszłości. Chór ten jest więc egoistycznym głosem „prywaciarzy”, którzy zauważają tylko podwórko własnego interesu. Ani to demokracja, ani rozsądek, ani propozycja rozwiązania. Polska jest wspólnym dobrem i domem wszystkich. Chyba warto swoje umiejętności wykorzystać dla budowy takiej przyszłości, którą chce Suweren, a więc naród. Audyt pokaże stan państwa i odsłoni dobrą lub złą wolę ostatniego rządu. I z tego będą rozliczani politycy – tak jest na całym świecie. A jeżeli PiS, podczas swoich rządów, nie zdoła przestawić państwa na właściwe tory, to następnym premierem będzie Paweł Kukiz – wbrew sobie, wbrew wyborcom i wszystkiemu.

(...)