Czy działania wojny gen. Parulskiego toczą się już o głowę Donalda Tuska?

Do wczoraj byłem przekonany, że gen. Parulski ze swoimi kompanami zwyczajnie przecenił swoje siły. Kontrakcja Prokuratora Generalnego wspartego przez ministra Gowina i część posłów PO spowodowała chwilowy impas w zmaganiach. Szef NPW w oparciu o prezydenta Komorowskiego i jego urzędników grał na zwłokę. Do wczoraj.

Wczoraj obiegła wiadomość, iż premier nagle stracił znaczną część swego niezniszczalnego poparcia. To jest najgroźniejsza wiadomość jaka mogła dotrzeć do tzw. opinii publicznej, gorsza niż trzęsienie ziemi, powódź i epidemia razem wzięte. Do tego czasu nic nie było w stanie umniejszyć chwały Magika z Kaszub. A tu nagle taki spadek. Okazuje się że teraz problemy służby zdrowia, prokuratury, czy nawet cen paliw mogą być śmiertelnym zagrożeniem popularności Tuska. Przypadek?

Tusk nie pozostał bezczynny. Karkołomnie, z punktu widzenia swojej dotychczasowej polityki, wczoraj poparł premiera Węgier Wiktora. Z punktu widzenia swego wizerunku pozytywne słowa o premierze Orbanie były bardzo potrzebne i szybko przyniosły zamierzone korzyści. Bowiem premier Orban w wywiadzie udzielonym Janowi Pospieszalskiemu kurtuazyjnie podziękował Polakom i również Tuskowi za słowa wsparcia.

W oczach części elektoratu mogło to zburzyć wizerunek zaprzedanego Brukseli aparatczyka. Przy podporządkowanych mediach taka wolta mogła przejść bez żadnego echa. Tym razem funkcjonariusze medialni zaczęli zauważać tę zmianę a nawet głośno krzyczeć o karygodnym błędzie.

Na lewym skrzydle zaatakował osobnik z Biłgoraja. Wygląda to na zasłonę dymną do działań opóźniających Komorowskiego w sprawie Parulskiego. Do tego czasu "wyczyny" tego osobnika obserwowane były z "wyrozumiałą" obojętnością całego obozu władzy. Tym razem do ostrego natarcia przystąpiła marszałek Kopacz a nawet Tomasz Lis!

Nie może dziwić takie wejście do działań byłej minister zdrowia. Zniszczenie Tuska oznacza kres jej kariery. W podobnej sytuacji jest minister Jarosław Gowin. Zapewne z cienia wyjdą i inni ministrowie w obronie swego wodza. Może strzelać nie będą. Widać też wyraźnie że strzelania boi się Tomasz Lis i wyraźnie opowiedział się przeciw Gajowemu po stronie pacyfistycznego Tuska.

Zarysowuje się więc znacznie wydłużona linia frontu. Obie strony maskując jedne działania odsłaniają inne. W dodatku w tej batalii wypływa coraz więcej do dominującego nurtu przekaziorów informacji na temat nieprawidłowości w wyjaśnianiu tragedii smoleńskiej. Amunicja tego typu jest niszczycielska dla obu stron. To swego rodzaju broń atomowa, która może przynieść zagładę wszystkim uczestniczącym w konflikcie, gdyż wszyscy mają sporo na sumieniu w tej kwestii.