ROSJA - WIECZNY DOM NIEWOLI. KOLEJNY ANEKS DO DE CUSTINE'A

A propos kreowania rzeczywistości i specyficznej ruskiej mentalności - dodukałam się wreszcie bukwa po bukwie do ostatniego komentarza pod moją notką http://niepoprawni.pl/blog/2518/rosja-wieczny-dom-niewoli-aneks-do-de-custinea przetłumaczoną przez jakiegoś bardzo z niej niezadowolonego Rosjanina na ruskij jazyk i umieszczoną na ruskim blogu: .http://ursa-tm.ru/forum/index.php?/topic/14548-
Ówże bardzo niezadowolony bardzo swoistą angielszczyzną zechcial też zgłosić do mojej notki naruszenie, które pozwalam sobie zacytować, bo wiele wnosi w zrozumienie specyfiki mentalności ruskiego czieławieka ;)
You have too little brain. You can read what people from Russia think about this post.

Najbardziej nieprawdopodobne jest to, że oni za cholerę nie wierzą w ani jedno moje słowo! Wszystko zełgałam albo przeinaczyłam;)
A, psiakostka, jest to historia prawdziwa co do joty!
Po cholerę miałabym zmyślać tę historię - pojęcia nie mam. Ale widocznie każdy sądzi po sobie - oni by zmyślili, to i ja zmyśliłam.
Łżę nawet w kwestii tamtejszych realiów;) Na pewno nigdy tam nie byłam i nic z tego się nie wydarzyło.

Gdby nie fakt, że mam w logbooku 150 nurów, co oznacza że spędziłam pod wodą prawie tydzień, co w przełożeniu na pobyty oznaczało dwa pobyty miejscowe (Hurgada i Sharm) i pięć tygodniowych safari - sama bym uwierzyła, że pojęcia nie mam, o czym mówię;)

Naprawdę de Custine miał rację - to jest odmienna cywilizacja .

Ale przejdźmy do komentarzy.
Jakiś bywalec z Egiptu opowiedział wstrząsającą historię o polskiej rodzince z ohydnym bachorem w sąsiednim bungalowie. Bachor w istocie upiorny, a takich nuworyszy tez widywałam. A ruskij czieławiek oczywiście ujął się za kotami dręczonymi przez bachora. I byłoby pięknie, ale Rosjanin tak tę zemstę wykreował, że w koncu stado kotów rozganiano strumieniem wody ze szlaucha. Rzeczywiście miłośnik kotów, że niech go jasna cholera.

Jeszcze inny zasunął opowiastkę o trzech dzieweczkach Polkach podróżujących po Rosji celem uzyskania biegłości w języku i przy okazji rozmawiających o totalitaryzmie w Rosji. Poniewaz były ci one urodziwe, chętnych do słuchania i potakiwania nie brakło, ale głównie usiłowali oni doprowadzic do zacieśnienia kontaktów.
No i stąd wysnuł wniosek, że ja też zrobiłam na początku na tych Ruskich silne wrażenie (twierdzi, że Polki to potrafią;), więc mi potakiwali, ale zorientowawszy sie przy bliższym kontakcie, że swoje lata mam- uciekli w kąt. Szczególnie że jeszcze sielankę przerwała im ruska baba.

Inny znowóż opowiedział, jak nurkował na wraku Thislegorme w grupie polskiej z polskim divemasterem i jak tylko Polacy zorientowali się, że on Ruski, a jego buddy nawet ruski Żyd - od razu przestali rozumieć jego angielski, a nawet - jeżeli dobrze rozumiem - szturchali go we wraku i być może chcieli utopić.;) I w ogóle zrobili się tacy jacyś nieprzyjaźni;)

Oczywiście najbardziej ich ubodło podejrzenie, że baba mogła być nadzorcą grupy z ramienia służb. Oni, z kraju, gdie tak wolno dysziet czieławiek, mieliby mieć nadzorcę?! Ciekawe, czy do nich nie dociera, że są rządzeni żelazną ręką przez służby? Nie wiedzą, kim jest Putin? Nie da się ukryć, mechanizm wyparcia działa u nich bez pudła.

Gdyby nie wspomnienia polskich wycieczek zagranicznych sprzed 1989, kiedy to każdej wycieczce obowiązkowo towarzyszył rezydent służb - może by mnie i przekonało to głębokie oburzenie i równie głęboka niewiara ruskich blogerów.

Jeden, który bywał w Tunezji, przyznał nawet, że 40 lat temu - to i owszem, w owej epoce rosyjski turysta musial chodzić w grupie pod nadzorem KGB-isty, ale przecież nie teraz, w czasach swobody;)

Jeden w drugiego określal mnie mianem polskiej idiotki, która w życiu nie była za granicą i z tej frustracji opowiada głodne kawałki.
Ewentualnie używal gorszego epitetu.

Spora częśc imputowała mi głęboką paranoję;)

Nawet któryś z nich stwierdzil, ze nie pojmuje, co ja robiłam w grupie 20 rosyjskich nurków. Jak mu to wyszło, nie wiem. Ruskich tam było tak do 10, reszta to byli Holendrzy i Niemcy.

Któryś stwierdził, ze absolutnie niemożliwe, aby rosyjscy nurkowie zorientowali się, że jestem Polką, chyba że mamrotałam pod nosem po polsku. To, ze mogłam odbyć rozmowę telefoniczną po polsku jakoś do nich nie dotarło, jako możliwośc. To że mógł być na pokładzie inny Polak, z którym sobie gadałam - tez. Od razu - na pewno zełgałam. Niesamowita mentalność.

Wyrwał się nawet jakis potomek polskich zesłańców z wyznaniem, że ni słowa po polsku nie umie. Więc niby skąd tamci mieli umieć?

Przyznaję, ze reakcja rosyjskich blogerów zrobiła na mnie nawet silniejsze wrażenie niz "Listy z Rosji" de Custine'a. Bo to jest rzeczywistość. I to jest groźne.