Jak Hitler i Stalin zrobili nowoczesną Polskę

]]>https://www.wsj.com/articles/how-hitler-and-stalin-made-modern-poland-11...]]>

Już na początku zaznaczam, że tytuł nie jest mój, jest tylko tłumaczeniem. Nie wiem dlaczego autor tego artykułu wybrał właśnie taki, a nie inny. Dodam, że artykuł uważam za bardzo obiektywny i napisany chyba przez przyjaciela Polaków. Zresztą oceńcie Państwo sami. Uważam, że nie zmarnowałem czasu na jego tłumaczenie.

W czwartek przypada 75-ta rocznica heroicznego, lecz przesądzonego Powstania Warszawskiego przeciwko niemieckim siłom okupacyjnym. Każdy 1-szy sierpień o godzinie 17.00 jest dla Polaków gorzką okazją dla uczczenia pamięci poległych chwilą ciszy. Alarm wyjących syren miał być wezwaniem do chwycenia za broń i okazaniem ducha oporu tego dumnego i bitnego narodu.

Niesamowite Muzeum Powstania Warszawskiego, które jest jedną z niewielu turystycznych atrakcji w tym mieście ilustruje bolesną stronę jego oporu. Ta bitwa w 1944 r. nie pozostawiła po sobie prawie niczego ze starej Warszawy, co odwiedzający mogliby podziwiać. Męczennicy Armii Krajowej stracili nie tylko swoje życie, ale także miasto, które kochali. Los Warszawy, został zredukowany do ruin przez mściwego dyktatora. Hitler w niewypowiedzianej zmowie ze swoim sobowtórczym zbrodniarzem, Stalinem, streścił tę katastrofę drugiej Wojny Światowej lepiej niż jakiekolwiek inne wydarzenie.

Dlaczego w takim razie, ten wstrząsający epizod historii Europy został prawie zapomniany na Zachodzie? Może dlatego, że bitwa o Warszawę nie miała szczęśliwego zakończenia. Zwycięstwo nad Niemcami nie przyniosło Polakom wolności, lecz początek drugiej brutalnej okupacji przez komunistów. To burzy narrację drugiej Wojny Światowej jako „dobrej wojny” i kładzie się cieniem nad polską i europejską polityką po dzisiejszy dzień.

Wojna, która wybuchła we wrześniu 1939 roku, nie wybuchła o nic, wybuchła o Polskę. Niemiecki „blitzkrieg” przeciwko wschodniemu sąsiadowi, był dla Brytanii i Francji „casus belli” (powodem wypowiedzenia wojny). Jednak Niemcy nie były jedynym państwem, które napadło na Polskę tego miesiąca. Dopiero po tym jak Związek Sowiecki napadł na Polskę 17-go września polski rząd stracił nadzieję i uciekł do Rumunii. Alianci nie zrobili niczego by powstrzymać agresję Stalina, który w przeciągu roku napadł na kolejne pięć państw, podczas gdy w dziwny sposób w oczach Aliantów Związek Sowiecki pozostał „neutralny” podczas wojny- hipokryzja Aliantów.

Napad Hitlera na Związek Sowiecki w czerwcu 1941 roku przekuł zdanie o Stalinie z rzeźnika, który połyka małe państwa, w Uncle Joe (wójek Józio) i stał się warty całkowitego poparcia Aliantów. Administracja Roosevelt’a obsypała Czerwoną Armię tuszonką, samolotami, stalą i aluminium.

Churchill i Roosevelt byli tak zdesperowani by uszczęśliwić Stalina, że poparli jego kłamstwa dotyczące masakry w Katyńskim Lesie, gdzie z premedytacją rozstrzelano 21,892 polskich jeńców wojennych. Roosvelt nawet przeprosił Stalina, kiedy Polski Rząd na uchodźctwie w Londynie domagał się, aby Czerwony Krzyż zbadał zbrodnię odkrytą przez Niemców w lutym 1943 roku.

Nie będąc ukaranym za masakrę w Katyniu, Stalin nie widział potrzeby aby zmieniać swój kurs pod Warszawą. Pomimo nadawania komunikatów radiowych i wzywania pod koniec lipca do powstania przeciwko niemieckim okupantom, wojska sowieckie nie udzieliły powstańcom wsparcia. Pomimo tego, że Armia Sowiecka była po drugiej stronie Wisły i mogła udzielić powstańcom pomocy, Stalin z przyjemnością przyglądał się jak Niemcy mordują Armię Krajową, rywala dla powojennych rządów komunistycznych. Niemcy zamordowali 16,000 powstańców i blisko 200,000 ludności cywilnej, zamienili Warszawę w pochodnię, oszczędzając Stalinowi kłopotów.

Podczas powstania, polscy, amerykańscy i brytyjscy piloci przerzucali paczki z amunicją, medycyną, lekami, papierosami i żywnością dla powstańców, lecz Stalin nie pozwolił na lądowanie samolotów w sowieckich bazach do połowy września, aby mogły tam tankować. Do tych samolotów Rosjanie nawet strzelali, setki alianckich pilotów zginęło. Dzisiaj ci piloci są  uważani w Polsce za bohaterów.

Niewielka ilość powstańców, która przeżyła powstanie była później oczerniana przez Związek Sowiecki aby usprawiedliwić nieudzielenie im pomocy i aby oczyścić sumienia Zachodu. Ci, którzy przeżyli byli wyłapywani i wysyłani do obozów pracy i rozstrzeliwani. Szesnastu polskich przywódców ruchu oporu zostało wezwanych do Moskwy na „rozmowy” w marcu 1945 roku, a następnie aresztowano ich i postawiono przed sądem pod absurdalnymi oskarżeniami współpracy z nazistami, pomimo protestów Waszyngtonu i Londynu.

Amerykanie i Brytyjczycy zapomnieli już tę nikczemną historię, Polacy nie zapomnieli. Bez poznania tej historii mieszkańcy zachodu nigdy nie zrozumieją jak Polacy, oraz inni Wschodnio-Europejczycy, którzy doświadczyli 45-cio letniej okupacji sowieckiej postrzegają dzisiejszy Świat. Dla Polski druga WŚ nie zakończyła się w 1945 roku paradą i paryskim pocałunkiem, ale ruinami Warszawy rządzonej przez wrogiego okupanta, który stał obok i przyglądał się jak płonie miasto. Polakom być może należy wybaczyć niedociągnięcia w dzieleniu upodobań Zachodu urodzonego w dekadach pokoju i dobrobytu uważanego za coś oczywistego.

Powstanie polskiej nacjonalistycznej partii Prawo i Sprawiedliwość w czasie kryzysu emigracyjnego w 2015 roku nie powinno być zaskoczeniem dla tych, którzy znają historię 20-go wieku. Polacy przesiąknięci są do kości, wiedzą i uczuciem potworności, które niesie ze sobą upadek granic państwa, utrata niepodległości i przypominają o tym każdego 1-go sierpnia. Nie śpieszy im się, aby ponownie przeżyć taką nocną marę.

-Mr. McMeekin jest profesorem historii Europy na Bard Collage. Jego książka o Drugiej Wojnie Światowej ma być wydana w 2020-ym roku i będzie zatytułowana Wojna Stalina.

Powyższy artykuł ukazał się w wersji drukowanej w Wall Street Journal 1-08-2019 roku.