WAM WSZYSTKIM Drodzy Ojcowie i Matki, Dziadkowie i Babcie, a także Ciocie i Wujkowie, tudzież wszystkim osobom kochającym dzieci dedykuję rozważąnia o miłości do naszych POTOMKÓW I SUKCESORÓW – począwszy od poczęcia – a maleńkim POTOMKOM życzmy dobra.

ZASTANÓWMY SIĘ KOCHANI NAD NASZĄ SYTUACJĄ DEMOGRAFICZNĄ! 
MUSIMY SIĘ WRESZCIE ODNOWIĆ JAKO NARÓD, A BEZ DZIECI NIE DAMY RADY...
 

Monolog matki w stanie błogosławionym...

Witaj skarbie ukryty w życia mateczniku!

Bawisz się z aniołkami, wrażeń masz bez liku...

Jeszcze pływasz z nadzieją w życiodajnej wodzie.

Jeszcze nie masz pojęcia o chłodzie i głodzie.

Jakie na jawie mogą napaść na człowieka!

Teraz patrzysz w okienko i rozmawiasz z Bogiem

– w pełni Jego Światłości – jeszcze nie znasz cieni!

Dziś miłość i nadzieja wzrastają ku tobie,

wyssane z pępowiny – z mamy przyzwoleniem,

która na skarb najmilszy z utęsknieniem czeka!

Słyszysz? Dla ciebie cisza najsenniejsza śpiewa,

Gdy zmęczone pływaniem tak uroczo ziewasz...

Snem zmorzona usypiasz dziecineczko mała,

serce z mojego serca, ciało z mego ciała!

Zbudzisz się wypoczęte poczujesz się zdrowo.

Zanucę ci piosenkę skoczną i radosną..

Tyś najpiękniejszą perłą, mego życia wiosną!

Zatańcz dla nas z przytupem by tata to poczuł,

gdy cię głaszcze niezgrabnie, po męsku – uroczo!

Z tacierzyńską miłością – uczuć wypadkową!

Czerwiec 2014

NOWORODEK SIĘ UCZY...

Noworodek się uczy dotykać twych dłoni.

Wzrokiem ogarnia barwy, noskiem tropi wonie...

Uśmiech wciela się w radość – gdy na ręce wzięty.

Ufność ma w ojcu taką, jaką w Bogu święty!

Uszy poznają dźwięki, język pierwsze smaki.

W ciszy trwa kiedy uśnie. Nie płoszmy tej ciszy!

Na jawie grucha: guu... guu! Że cię kocha... Słyszysz?

Patrząc w oczy głęboko poznaje ktoś taki.

Świat się w dziecku formuje, obrazy utrwala.

Od narodzin go każdy dzień bardziej oddala.

Dni mu życzmy, co najmniej pięćdziesiąt tysięcy...

I by po długim życiu był do niebios wzięty!

Jesień 2014

Jak powinna przebiegać

rozmowa ojca z niemowlęciem...

(krótka porada)

Mowa niech będzie, jak melodia deszczu:

pełna pół westchnień, szeptów i szelestów...

Delikatniejsza, od najlżejszych szmerów;

I bardziej wonna od libańskich cedrów...

W uśmiechu dziecka ufnym, że aż świętym,

większe bogactwo, niż skarby sezamu!

Nadzieja słodka, w świecie niepojętym,

przekroczy uczuć, kryształową bramę...

Miłość do ojca, u dzieciątka wzrasta...

Ruchami rączek, wyraża serdeczność...

Tak wybuchają, uczucia - na wieczność!

Dziecka do ojca, ojca do bobaska!

Luty 2015