Priorytety Ludzi Dobrej Woli

Obrazek użytkownika zbzukowski
Blog

Początek kolejnego roku, skłania do snucia przewidywań, podejmowania postanowień i eksponowania naszych, najskrytszych pragnień...

niestety, większość z nas, żyje złudzeniami.

Podzieleni, jako rodzaj ludzki, tworzymy kolejne podziały, lub ogarnięci niemocą, bezsilnie obserwujemy ich tworzenie przez innych.

Tymczasem, posługując się refleksją zrodzoną z logicznych przemysleń, bez trudu zobaczymy, że hasło: "rządź i dziel"jest jednym z funadamentów,

na których zbudowano System zniewolenia ludzkości.

Każda religia twierdzi, że jest "tą jedyną, prawdziwą, prowadzącą wiernych do Stworzyciela", wszystkie systemy społeczno-polityczne reklamują swoją

wyższość ponad innymi, uzurpując sobie miano "wyzwolicieli ludzkości".

Nasze spory przebiegają wokół tych zagadnień i stajemy na różnych "barykadach", gotowi do poświęcenia swego zdrowia i życia w imię idełów, racji

narodowej, czy innej formacji stworzonej przez sprytnych manipulatorów ludzkich dusz i świadomości.

Los większości ludzi, to los żebraczy, los najemnych pracobiorców, żyjących z dnia na dzień, z piątku na sobotę, bo już niedzielny wieczór bywa

naznaczony przymusem powrotu do "szarych zajęć,codziennej walki o przetrwanie"...

Poniżej wplatam Inwokację z mojego, sztandarowego wiersza pt. PROMETEA,  opisującą ten stan naszego zniewolenia:

*wiersz pochodzi  z mojego zbiorku pt.  KSZTAŁT  CISZY

                                                                                    

                                                                                               INWOKACJA

 

                                                                    Zwykłych ludzi los żebraczy,

                                                                    niczym mgła  o  poranku...

                                                                    kiedy stadkiem wron się zrywa

                                                                    płochych snów nadzieja nikła,

                                                                    Choć w tych ludziach

                                                                    ciągle żywa...

                                                                                                  Żyją w piątek i sobotę,

                                                                                                  bo niedzielnym po południem

                                                                                                  do zwyczajnych, szarych zajęć

                                                                                                 los koślawy ich popycha

                                                                                                Idą z twarzą zasłoniętą,

                                                                                               przed szyderstwem losu złego...

                                                                               Jakżesz zatem żyć, umierać

                                                                                będąc ciągle sługą tylko?

                                                                               wciąż wsluchując się w ten, nocny

                                                                               dźwięk zegara budzącego...

                                                                              "kiedyś może będzie lepiej"

                                                                               w coś takiego, wierzyć muszą.

* Inwokację napisałem na statku rybołówczym F/T Valiant, na Morzu Beringa, w marcu 1995 roku. 

 

Wszystkie nasze wysiłki, aby zmienić powyżej opisany stan rzeczy, najczęściej bywają Trudem Syzyfowym, ponieważ pragniemy odmienić coś, co

leży poza zasięgiem ludzkich mozliwości...

jednak czynimy to nadal i przyczynę takich działań nazywamy: "nie zwyciężonym duchem człowieczeństwa".

Nauczanie największego Nauczyciela ludzkości, Jezusa Chrystusa wskazuje nam na inne rozwiązanie:

"oczekiwanie i prośby o nadejscie Królestwa Bożego, bo tylko ono rozwiąże wszelkie problemy".

Obietnica spełnienia pradawnego zamysłu wobec ludzkości dotyczy Ludzi Dobrej Woli - wielkiej rzeszy tych, którzy odrzucili wszelkie podziały powstałe

według klucza wyznaniowego, rasowego, narodowościowego, jezykowego i uznali, że sumą ich nadziei, może być tylko nadejście Królestwa Bożego

z modlitwy: Ojcze Nasz.

W świecie przepełnionym żądzą panowania nad innymi, żądzą zysku i wyzysku innych...

Ludzie Dobrej Woli proszą jedynie: "chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj".

Tak więc, niczego nie czynić?!

Owszem, należy do naszego, życiowego pielgrzymowania, aby w tej rzeczywistości uczynić wszystko, co w mocy naszej, aby świat uczynić nieco

lepszym, ale znów...

nie idźmy drogą, którą już dawno temu, przebyli inni, przekonując się, że prowadzi ona do nikąd.

Nie wybierajmy mniejszego zła, bo wciąż będzie to zło;

nie ufajmy liderom, którzy obiecują coś w co sami nie wierzą i czego sami osiągnąć nie są w stanie;

odrzućmy zewnętrzne pozory pobożności, bo jest to obłuda eksponowana na pokaz, zamiast tego w sercach naszych szukajmy pokory wobec Tego,

Który Był, Jest i Będzie, bo wszystkiemu dał początek.

Droga to trudna i pełna wykrotów, na których każdy, musi się nie raz wywrócić, więc nie bądźmy kłamcami twierdzącymi, że "bliscy jesteśmy

idealności", bo dalecy jesteśmy od tego, aby ją chociażby dotknąć, a cóż dopiero wypełnić nią nasze istnienie.

Ludzie Dobrej Woli, to tacy, którzy o tym wszystkim pamiętają  w głębi swoich serc i nie rozgłaszają tego na "scenie publicznej", aby każdy ich

widział i słyszał, a przy tym chwalił...

I na koniec, swoiste memento - wiersz pt.

 

                                                                                  PYCHA

 

                                                                           Wnętrze pragnie

                                                                           może szczerze;

                                                                          wyznać wiarę,

                                                                          w przebaczenie.

                                                                          Grzeszność ludzka 

                                                                          bywa siłą;

                                                                         Gdy po nocy,

                                                                         z mroku wstaje:

                                                                         Pycha,

                                                                         silne zwierze...

                                                                         Duch ulata

                                                                        z uniesieniem

                                                                        Zapatrzony,

                                                                        znowu w siebie,

                                                                        zapominam:

                                                                        - będę prochem,

                                                                          byłem cieniem...

- wiersz napisany 18 marca, 1998 roku.

 

Ten tekst dedykuję wszystkim, którzy pragną w sobie odnaleźć człowieka duchowej refleksji...

 

zanim pójdziecie do urn w czasie kolejnych, "wyborów" tych, których już inni wybrali, a Wam jedynie zaprezentowali listę z nazwiskami "wybrańców";

zanim wyjdziecie na ulicę z okrzykami słusznego oburzenia, nie pomni tego, iż "ktoś" już wcześniej "napisał scenariusz Waszego Protestu";

zanim poprzecie Majdan, czy Putina, Unię Europejską, jakąkolwiek religię czy tzw. "progresywny postęp i NWO";

spróbujcie zapytać samych siebie:  czy czyniąc to i takich wyborów dokonując, udawadniamy swoją przynależność do Ludzi Dobrej Woli, którzy

w głębi swoich serc oczekują nadejścia Królestwa Bożego, jako jedynego systemu rządów, który jest w stanie znieść stan zła i niesprawiedliwości,

będących naszą codziennością?

Bojkot  tzw. "elit" - zarówno politycznych, jak i religijnych, to nasze symboliczne wyjście z Babilonu Wielkiego.

Posłuchajcie wezwania do wyjścia z Babilonu Wielkiego, abyście nie stali się udziałowcami nieszczęść i zniszczenia, jakie na System spadną.

 

 

 

Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (3 głosy)