Człowiek, który coś znaczy, żyje w taki sposób, że jego życie jest poświęceniem dla jego idei.

Optymizm jest tchórzostwem. Urodziliśmy się w tej epoce i musimy dzielnie iść do końca drogą nam wyznaczoną. Nie pozostaje nam nic innego. Naszym obowiązkiem jest wytrwać na straconej pozycji, bez nadziei i bez ratunku. Wytrwać jak ów rzymski żołnierz, którego szkielet znaleziono przed bramą w Pompei, a który zginął, ponieważ podczas wybuchu Wezuwiusza zapomniano odwołać go z posterunku. To jest wielkość, to oznacza mieć rasę. Honorowy koniec jest jedyną rzeczą, jakiej nie można ludziom odebrać.

(]]>Oswald Spengler]]>, 1880 - 1936)

*  *  *

]]>LICZBA ZAMACHÓW SAMOBÓJCZYCH]]> ZAKOŃCZONYCH ZGONEM

Słabi są tępieni – odrzucani, wyśmiewani, bici…

Bardzo często osoby, które trafiają do psychiatry, to osoby, które doznały wcześniej odrzucenia, wyśmiewania, były ofiarami przemocy psychicznej i fizycznej…
Dlatego na oddziałach psychiatrycznych raczej rzadko się zdarza, że ze strony pacjentów grozi Ci przemoc, bo są to w większości ludzie słabi, którzy chcą dobrze, mają dobre zamiary, ale np. czują się w domu uciskani, źle traktowani i tamże potrafią „ugryźć” jak osaczone zwierze, albo życie daje im w kość, bo odstają…

W tym artykule chciałbym opowiedzieć o ludziach, którzy najpierw od społeczeństwa dostali „w kość”, a potem psychiatria ich określiła jako „schizofrenicy” właśnie dlatego, bo są słabsi…

Życie to nie jest bajka, tylko jest walką o byt i jakość tego życia… Ludzi, podobnie, jak inne zwierzęta, ciągle walczą, rywalizują, chociaż dziś nie biega się z maczugami po lesie… Dziś walczy się głównie ekonomicznie, za pomocą słowa i za pomocą układów społecznych. Zadaje się ciosy za pomocą odrzucenia społecznego… Ale także dzieje się przemoc fizyczna…

Stada ludzkie bywają opresyjne wobec osobników (osób), które są słabe, odstają… Taki jest w ludziach instynkt zwierzęcy. Kiedy jeszcze nie nazywaliśmy się „homo sapiens” stado „dziobało” najsłabsze ogniwa, bo takie ogniwa potencjalnie narażały stado, zmniejszały szanse stada… Instynkt pchał do wyeliminowania słabych genów… I to w nas ludziach pozostało. Bo jesteśmy tylko kolejnym gatunkiem zwierząt (tutaj mogą się ze mną nie zgodzić kreacjoniści i religijni), gatunkiem który cały czas ewoluuje i cały czas walczy o przetrwanie i swoją pozycję na tym świecie i od niedawna w kosmosie…

Taka jest przyczyna zjawiska, które jest, było i będzie: odrzucania i złego traktowania słabszych i innych…

Oto film na ten temat:

Los nie rozdaje po równo i niektórzy rodzą się silniejsi, inni słabi, jedni ładniejsi, drudzy brzydcy, jedni mądrzejsi, drudzy „wolnomyśliciele”, jedni w silniejszych rodzinach, drudzy sierotami… I Ci, co mieli mniej szczęścia bywają przez silniejszych odrzucani, eliminowani, bici, wykorzystywani, zabijani. Bo takie są reguły biologicznego życia na tym świecie. Te reguły pozostaną aktualne, mimo regulacji obyczajowy-prawnych dających w teorii równość…

Przykłady:

• Wyśmiewanie, odrzucanie i szykanowanie w szkole – wystarczy każda „pięta achillesowa” jak np. słabość fizyczna, zbyt dobre wyniki w nauce, zły złe wyniki w nauce, inne ubranie niż wszyscy, inne zachowanie niż wszyscy
• Wyzywanie słabych i nietypowych mężczyzn od pedałów, niezależnie od preferencji seksualnych wyzywanych osób
• Wyzywanie nieatrakcyjnych kobiet od pasztetów
• Jeśli tylko do wojska trafi słaby chłopak, odstający choćby niskim wzrostem, to bywa gnojony…
• Jeśli do więzienia trafi słaby człowiek, odstający, to może być bardzo brutalnie gwałcony i traktowany jak szmata przez współwięźniów, choćby nic złego nikomu nie zawinił… Wystarczy, że inni MOGĄ na niego „wejść”, a czynią to. Słaby przegrywa… Okazanie litości to frajerstwo.
• Oszczerstwa rzucane pod Twoim adresem przez osobę, której zależy na dokopaniu Ci.

Zatem co taki odrzucany człowiek może zrobić?

Nie zalecałbym pozostawania w takiej roli ofiary, bo z czasem to w człowieku może wyryć wielką traumę i nauczyć roli ofiary…
Proponowane przeze mnie wyjścia to:

• udoskonalać, przezwyciężyć słabość lub
• znaleźć grupę, która Cię zaakceptuje takim, jaki jesteś, znaleźć grupę, w które poczujesz się dobrze i będziesz mógł zaspokoić swoją potrzebę bycia kochanym i potrzebnym.
• skorzystać z ochrony prawnej.

Oto przykład trudnej sprawy szykanowania w szkole, która to sytuacja kończy się wzorowo:

A oto, co „Były Żołnierz PRL” mówi na temat zmienienia się na lepsze i na temat motywacji:

]]>ARTYKUŁ]]>

__________________________________________________________________

.

ZAKOŃCZENIE.

]]>~vvv]]> 2013-09-19 (07:36)
Nie dziwię się. Tez myślę, że śmierć byłaby lepsza niż takie życie. Gdyby nie dzieci, to nie miałabym po co żyć( bo po co? Po to, żeby harować jak wół, padać wieczorem na łóżko, nie mieć chwili dla siebie poza urlopem i tak cały rok?). Nic już nie cieszy, szczególnie po 40. Świat jest okropny, nawet jeśli ma się co jeść i ma się dach nad głową, a co dopiero, kiedy się nie ma( współczuję ludziom szukającym bezowocnie pracy). Jestem wierząca i czasem proszę Boga, żeby to już zakończył. Wszystko

]]>ARTYKUŁ]]>