Dezyderata

Czasy ludzie się zmieniają, a dezyderata (dezyderaty!) są wciąż te same.

Pozdrawiam,

Dezyderata (dezyderaty, czyli postulaty) określają limity, których Verita nie jest łaskawa (jest niedostatecznie bystra?) by je, jako "warunki brzegowe", zauważyć.

Równocześnie oczekuje, że wszyscy uznają jej opinie za jedynie mądre, wartościowe, ponadczasowe...

Pozazdrościć samopoczucia i bezkrytycyzmu, ale co się dziwić, jeśli ktoś taki uważa się za osobę co najmniej równą NMP tj. uprawnioną do rzucania kamieniem w każdego grzesznika?

Wszystkiego najlepszego,

Będę krytyczny wobec Twojej wypowiedzi. Ale nic nie stracisz jeśli mnie wysłuchasz, jak ja rozumiem "Desideratę".

"Być na dobrej stopie"? Dla mnie to szanować człowieczeństwo innych. Nie musimy przyjmować ich racji jak swojej; o tym mowy przecież nie ma.

"Słuchać nawet tępych i nieświadomych"? Warto komunikować się z innymi, gdyż inaczej zostaniemy sami "ze swoją mądrością". Co nam wtedy po niej? Chodzi o relację międzyludzką, nie o przyjmowanie tez innych jako swoje.

"Być dla siebie łagodny"? Dlaczego nie? Łagodność to nie to samo co bezmyślna pobłażliwość. Jeśli walczymy sami ze sobą "na śmierć i życie", na pewno przegramy.

"Wszechświat na dobrej drodze"? Jest to droga jedyna i innej nie ma. Za każdym razem i w każdej chwili. Jeśli istnieje Bóg, On wie co robi. Jeśli nie wierzymy w Jego istnienie, ten świat byłby tylko zjawiskiem fizycznym. A prawa fizyki są niezmienne.

"Żyć z zgodzie z Bogiem kimkolwiek On nam się wydaje"? Czyli być w zgodzie z samym sobą w znaczeniu - z własnym obrazem świata. Czyli nie walczyć z samym sobą, bo to prowadzi do klęski.

I tak dalej...

Pozdrawiam

Honic

Wyobraź sobie jednak, że dla mnie najbardziej fascynujące, najpiękniejsze, wydają się teksty łacińskie.

To się zaczęło późno - gdy dane mi była zwiedzać osadę Vindolanda w Wielkiej Brytanii (Vindolanda – obóz rzymski położony na terenie Brytanii pomiędzy rzekami Tyne i Solway. Zbudowany w I wieku, a opuszczony najprawdopodobniej wiosną lub wczesnym latem 105 roku. Stacjonująca tam jednostka miała wzmocnić wyprawę wojenną cesarza Trajana do Dacji. Opis - z Wikipedii).

W muzeum - na terenie dawnego rzymskiego obozu - umieszczono teksty Cezara oraz ich tłumaczenie - na angielski, francuski i niemiecki. Tak eleganckiego języka, celnych sformułowań, oszczędnych w słowach, bogatych - w treści - jak łacina - nie można było znaleźć w żadnym z pozostałych europejskich języków. Wówczas łacina zachwyciła mnie, zmieniło się moje podejście do tego języka, który wydawał się dotychczas martwy i "sztywny". Od tamtego czasu obserwuję też wpływ łaciny na pozostałe języki europejskie. Co ciekawe - taki wpływ jest również znaczny np. w języku duńskim. Dla "mego" Duńczyka - było to odkrycie, które zresztą łatwo udowodniłam.

Serdecznie pozdrawiam,

Tekst angielski byłby bardziej (i właściwiej) zrozumiały w tłumaczeniu dla wielu z nas, gdyby słowo "peace" było tłumaczone jako "pokój", nie jako "spokój". Ta różnica jest istotna. Czy oryginalnym językiem "Desiderata" jest angielski?

Honic

był prawnikiem, potomkiem niemieckich osadników w Ameryce.

Jego Desiderata stały się popularne dopiero gdy zmarł.

Ucieszyłoby mnie, gdyby istniał przekład Dezyderatów na łacinę. 

A ci minusujący ich tekst - jak zwykle - tchórzliwi i głupi - dyskutować nie będą, bo rozumki zbyt małe, wiedza zbyt uboga, brak obycia w Świecie Literatury i Filozofii.

Poniżej - zamieszczam moją ulubioną 

Modlitwę o dobry humor - św. Tomasza Morusa

Panie, obdarz mnie dobrym trawieniem,
a również czymś, co mógłbym strawić.
Daj mi zdrowie ciała i dobry humor,
by móc je zachować.

Daj mi, Panie, duszę prostą, która potrafi
uznać za skarb wszystko, co jest dobre
i która nie zlęknie się widokiem zła,
ale raczej znajdzie sposób,
by doprowadzić wszystko na swoje miejsce.

Daj mi duszę, która nie zazna nudy,
zrzędzenia, westchnień, lamentów
i nie pozwól, bym zbytnio martwił się zawalidrogą,
która nazywa się „ja”.

Daj mi, Panie, poczucie humoru.
Udziel mi łaski zrozumienia żartu,
by odkryć w życiu trochę radości
i by móc użyczyć jej innym.

Amen.

I - Jako uzupełnienie 

Modlitwę o pogodę ducha - Reinholda Niebuhra, przypisywaną (niesłusznie chyba) Markowi Aureliuszowi

Boże, użycz mi pogody ducha,
abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić,
odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić
i mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.

Żyjąc w teraźniejszości,
ciesząc się bieżącą chwilą,
przyjmując przeciwności jako drogę do pokoju,
biorąc ten grzeszny świat takim, jaki jest – jak to czynił Jezus,
a nie takim, jaki chciałbym mieć.

Ufając, że On uczyni wszystko dobrym, jeżeli poddam się jego woli
i że mogę być szczęśliwy, w pewnym stopniu już w tym życiu,
a w pełni razem z Nim w wieczności.

Amen.

Pozdrawiam serdecznie,

"ktoś uporczywie zwalcza ten tekst."

Ja również nie pojmuję dlaczego tekst otrzymał tyle negatywnych ocen.