Wielki bohater-zwykły pilot

Wczoraj na TTV,przed północą oglądałem bardzo ciekawy reportaż.Rzecz dotyczyła pilota,Polaka,który w roku 1953 uprowadził radzieckiego MIG-a.Ale do rzeczy,to jest do reportażu.Rok 2006,do Polski przyjeżdża starszy siwy pan,kaleczący polską mowę.Jest to Franciszek Jarecki.Odwiedza miejsca mu bliskie.Snują się wspomnienia.Okupacja.Mały Franio siedzi w krzakach nad stawem.Zima,śnieg.Obserwuje jak Niemcy wyprowadzają Polaków do wąwozu nieopodal.Dokonują egzekucji.W strachu że go zobaczą.Trauma przekraczają zrozumienie dziecka ,dlaczego mordują?Scena druga:pod drewnianą chałupą rozsiedli się radzieccy sołdaty,jeden z nich pyta Franka czy jest głodny,podaje mu na bagnecie kawałek konserwy.Inny pyta czy ma siostrę,wszyscy obleśnie rechoczą.Podchodzi inny sołdat prowadząc pod bronią dwóch wyrostków,mówi że to hitlerowcy.Podoficer coś pyta,jeden z wyrostków krzyczy ;heil Hitler:,otrzymuje serię z pepeszy,za chwilę drugi również zostaje zastrzelony.To wszystko dzieje się na oczach małego Franka.Trauma,żal .Ojciec umiera w 1940 roku,jest żołnierzem.Zafascynowany samolotami postanawia zostać pilotem.Dęblin,kadet Jarecki zostaje wezwany przez kapitana,oficera politycznego.Ten bez ogródek mówi mu że ma donosić na kolegów.Szkolenie,codzienne obowiązki.Kadet kluczy jak może.Nie chce donosić.Zmorą jest pisanie życiorysów.Co jakiś czas,kontrwywiad tylko czyha na pomyłkę.Frankowi robi się coraz ciaśniej.Z jednej strony prymus unikający kolegów,z drugiej nieciekawe pochodzenie.Jest nielubiany.Wie że to kwestia czasu,że kontrwywiad dojdzie prawdy.Pętla się zaciska.Postanawia uciec na Zachód.Zostaje przeniesiony do jednostki w Słupsku.Podczas podróży ,w Warszawie ma się spotkać,z polecenia oficera politycznego,najpewniej z oficerem prowadzącym.Ignoruje to.Dojeżdża do Słupska,melduje się,na zapytanie dlaczego nie spotkał się w Łazienkach,kłamie(chociaż pozory świadczą na jego korzyść)że nie znał osoby,że natłok ludzi.Jakoś to przechodzi.Zamieszkuje w pokoju z kadetem,co do którego szybko się przekonuje że jest:gumowym uchem:.Poznaje częstotliwość na jakiej działają radiostacje samolotów,co jest niedopuszczalne.Odbywają lot,Franek postanawia,teraz ucieknę.Jest przygotowany że z powrotem nie wróci.Ma krótką broń i postanowienie że w razie niepowodzenia,odbierze sobie życie.Gubi samolot kolegi.Kolega przekonany że Jarecki się rozbił,nadaje meldunek.Konsternacja w sztabie,panika.8 radzieckich MIG-ów wyrusza na poszukiwanie szczątków.Franek kieruje się na Bornholm.Minuty,napięcie ogromne.Łączy się z dowódcą eskadry,Rosjaninem,ten mówi;Jarecki wróć,nie rób głupstw.A jest marzec 1953 roku,Stalin dogorywa.Jarecki odpowiada:lecę po lekarstwo dla Stalina:.Ot taka lacka ułańska fantazja.Ląduje na wyspie,szczęśliwie,w miejscu absolutnie do tego nieprzystosowanym.Wysiada,szok,widzi napisy w języku rosyjskim,biegnących do niego mundurowych.Szykuje broń,wie że musi zginąć.Okazuje się że Duńczycy,co za ulga.A teraz trochę o sytuacji politycznej.Trwa wojna w Korei.Rosjanie kontra Amerykanie.USA dostaje w tyłek,w powietrzu,przez właśnie MIGi.Zrzucają ulotki nad :wrogom:terenem,że kto przyprowadzi MIGa dostanie 500 tys.dolarów,i azyl oczywiście.Sojusznicy szybko rozumieją jaka gratka im się trafiła,w osobie pilota Jareckiego i samolotu.Pilot zostaje wysłany do USA,samolot podlega drobiozgowemu rozpracowaniu.Jarecki zostaje autentycznym bohaterem,spotyka się z najważniejszymi politykami USA,z prezydentem.Po 2 miesiącach otrzymuje obywatelstwo amerykańskie,występuje w RWE,otrzymuje owe 500 tys.dolarów,zaczyna studia.Układa sobie życie za wielką wodą.Kilka lat póżniej ktoś ostrzeliwuje jego samochód,na szczęście Jarecki wychodzi z tego bez szwanku.Wielki czyn,niesamowita historia,aż się prosi o film.