Wiersze z okazji Konstytucji 3 Maja

        Zbliża się rocznica Konstytucji 3 Maja 1791r. Poniżej kilka wierszy i pieśni o tym zdarzeniu.

 „RADOSNY DZIEŃ” Józef Relidzyński

Dniu radości, dniu wesela!

Jak szeroki polski kraj,

Niechaj okrzyk w niebo strzela

Vivat! Vivat! Trzeci Maj!

        Naród z królem, król z narodem

        Odrodzenia ziścił sen …

        w upojeniu cudnem, młodem

       niech nam dzień rozbłyska ten

Trzeci Maja! … Wielki Boże!

dłonie bratnie złączmy wraz!

Cóż się oprze, któż nas zmoże?

Bóg nad nami! Polska w nas!

         Zorza świta, dzień się rodzi –

         Po wolności sięgnij raj!

         W górę serca starzy, młodzi!

         Vivat! Vivat! Trzeci Maj.

(za „Rocznice” Warszawa, 1932r.)

 „Trzeci Maj (1791 – 1916)” Or-Ot

- Pamiętasz? Wtedy grały wszystkie dzwony,

A Ty, o Polsko, jak można królowa,

Słuchałaś pieśni gromowego słowa,

Duchem Narodu wzniesiona nad trony.

Od gór, od morza, od starych rubieży,

Bronionych szabel pradziadowskich graniem,

Husarskich skrzydeł uderzyło wianiem

I z krwawych mogił wionął szept pacierzy.

               Królu z Narodem! Gdzież wyście nie biegli

              Oczyma ducha? W jakich niebios wyże?

             (A już golgockie ustawiano krzyże

             I już kopano tym, co we krwi legli)…

              Królu z Narodem! Wyście bili w słońce,

              Jako te orły z herbowego znaku,

             (A na dalekim, lodowym szlaku

             Już kuć zaczęto kajdany dzwoniące)…

Sto lat minęło, a serce Polaka

Wciąż patrzy w błękit, dawnej szuka zorzy,

I w gniewnej dumie kopie szczęt obroży

I bojowego wygląda rumaka.

Sto lat minęło, a z grobu otchłani,

Gdzie leżą Ojców popróchniałe kości,

Duch Zmartwychwstania z Aniołem Miłości

Wieńczą Cię, Polsko, ziem królewskich Pani.

                   Na Małachowskich, Kołłątajów groby,

                   Do prochów drogich uświęconej urny,

                   Idź, o potomku, w prób godzinie chmurnej

                   I na purpurę, - szatę zmień żałoby.

                   Uderz o kamień sercem, a kamienie

                  Takim Ci głosem odpowiedzą dzwonu,

                  Iż się poczujesz spadkobiercą Tronu,

                  Który obejmie – Twoje pokolenie.

Jeżeli Tobie, o Polsko bolesna,

Dano koronę z Chrystusowych skroni,

Jeśli Ci wiosna nie kwitnęła wczesna,

Budząc krzyk Orła, dzwoniąc w tarcz Pogoni,

Jeżeliś wszystko wycierpiała Ninie

Na drodze ludów, w męce swej samotnej,

To za to teraz, w tej cudu godzinie,

Wynijdziesz w słońcu na swój Maj powrotny.

(Za Alicja Bełcikowska „Święto Trzeciego Maja”, Warszawa, 1932r.)

„ŚLUBOWANIE” Józef Stemler

Rozwiń skrzydła, orle biały –

i koroną złotą świeć.

Do przeszłości Polski całej

w sercach naszych miłość wznieć!

        Srebnopióry ptaku nasz,

        Ty nam drogi w przyszłość wskaż;

        Chrobrych myśli i Maja brzask –

        wykuć czynem w Polski blask.

Rozwiń skrzydła, orle biały,

szybuj w niebo, w słońce leci …

Wolny, silny, w pełni chwały,

siłę polskiej woli nieć!...

           Ducha polski wciąż odradzać

           O Boże, Ty mocy daj!

           I ludzkości drogę wskazać …

           Tak ślubujem – w Trzeci Maj.

(za „Trzeci Maj – święto radości i ofiary”, Wydawnictwo Macierzy Polskiej, Warszawa 1927r.)