Rocznica śmierci gen. Wł. Andersa

W cieniu rocznicy śmierci marszałka Piłsudskiego ukrywa się rocznica śmierci gen. Władysława Andersa. Zmarł 12 maja 1970 roku w Londynie i zgodnie z ostatnią wolą został pochowany na cmentarzu na Monte Cassino wśród swoich żołnierzy.

Urodził się 11 sierpnia 1892 roku w Błoniu (Mazowsze). Jego rodzina wywodziła się z Inflant, rodzice byli protestantami. Szkoły ukończył w Warszawie, a mając 18 lat został powołany do armii carskiej - oficerskiej szkoły kawalerii rezerwy. Po odbyciu służby wojskowej ukończył w Rydze ukończył 6 semestrów politechniki. W roku 1920 za męstwo w wojnie polsko-bolszewickiej odebrał krzyż Virtuti Militari z rąk samego marszałka. W 1928 roku został dowódcą Kresowej Brygady Kawalerii.
W 1932 roku dowodził polskiej drużynie jeździeckiej, która na zawodach o Puchar Narodów w Nicei zajęła cztery czołowe miejsca.
W 1939 roku wraz z Armią Modlin zajął pozycję w rejonie Lidzbarka w celu osłony granicy z Prusami Wschodnimi. Podczas kampanii polskiej w 1939 r. wraz z Nowogródzką Brygadą Kawalerii walczył w rejonie Płocka i Warszawy, a od 12 września jako dowódca Grupy Operacyjnej Kawalerii wraz z pozostałymi oddziałami wycofywał się ku granicy rumuńskiej. Po 17 września jego oddział podjął walkę z wkraczającą armią sowiecką. W czasie tych walk został dwukrotnie ranny. 29 września 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej. Od lutego 1940 roku przebywał w więzieniu na Łubiance. Był nakłaniany do wstąpienia do armii czerwonej. Uwolniony z sowieckiego więzienia po traktacie Sikorski-Majski stanął na czele tworzonej polskiej armii. Po opuszczeniu ZSRR i znalezieniu się w Iranie sformułował II Korpus, który wziął udział w walkach o Monte Cassino.
Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji. Władze komunistyczne odebrały mu polskie obywatelstwo i stopień generalski. Dopiero po 1989 roku przywrócono mu pośmiertnie obywatelstwo polskie.
Angażował się aktywnie w działalność polityczną na emigracji, od roku 1949 pełnił funkcję przewodniczącego Skarbu Narodowego, a w 1954 roku został członkiem Rady Trzech.
Cześć jego pamięci!