Polska nauka po angielsku - cd

Uznanie dla Pana Posła Artura Górskiego.
Wczoraj złożył bowiem "interpelację do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie wprowadzenia przez Narodowe Centrum Nauki języka angielskiego, jako języka urzędowego w wymaganych dokumentach".
Winna jestem tę informacje wszystkim, których zainteresowała moja poprzednia notka.
Jednocześnie, z wielkim smutkiem zawiadamiam, że środowisko naukowe nie ma ochoty walczyć o rangę polskiej nauki. Niektóre instytucje gotowe są nawet płacić za tłumaczenia (czy podatnika stać na to?), a ich szefowie uzasadniają racje urzędnicze tym, że projekty mają być przedstawiane zagranicznym recenzentom do oceny. Nadal nie rozumiem, dlaczego, mając własnych, naprawdę dobrych specjalistów, mamy poddawać się recenzjom obcych (przypominam - chodzi o polskie fundusze budżetowe). Co więcej, jestem pewna, że niektórzy z nas znajdą niedługo swoje pomysły w realizacjach zagranicznych (he, he, niemłoda już jestem, pod niejedną miotłą siedziałam i niejednym okrętem przemierzałam oceany). I wreszcie - zapiszczały urzędnicze donosicielki: pierwsza selekcja ma się odbyć pod kątem poprawności językowej projektu (co słabuje w angielskim - od razu ląduje w koszu). A na koniec smaczek największy - najprawdopodobniej żadnych zagranicznych recenzentów nie będzie, bo są zbyt kosztowni.
A zatem? Narodowe Centrum Nauki jako bank pomysłów? Kto sprzedaje/ kto kupuje?