wiersze

DWA RAZY BY NAS ZBAWIĆ

JUŻ CHRYSTUS NIE WSTANIE

miłosierdzie dla morderców

i miłość dla wroga

import czarnej ospy

i to w imię Boga

globalna zaraza

co z siewu szatana

wyrasta gangreną

na narodów ranach

choroba nienawiści

stawia krwawe stopy

szturmuje granice

wspólnej Europy

Kościół z raną w boku

jak Chrystus się krwawi

gdy umrze na krzyżu

nikogo nie zbawi

Notre Dam spłakana

na...

Jakże to dziś jest aktualne. Nawet dużo bardziej niż w czasach gdy Tuwim to pisał

Julian Tuwim

Do prostego człowieka

Gdy znów do murów klajstrem świeżym

Przylepiać zaczną obwieszczenia,

Gdy "do ludności", "do żołnierzy"

Na alarm czarny druk uderzy

I byle drab, i byle szczeniak

W odwieczne kłamstwo ich uwierzy,

Że trzeba iść i z armat walić,

Mordować, grabić, truć i palić;

Gdy...

Artystom wolno zawsze trochę więcej

Mogą klaskać wtedy kiedy klaszcze władza

Mogą wziąć w zamian meble lub trochę pieniędzy

Artystom wolno... Ale czy wypada?

Artystom wolno być zaniepokojonym

Wyrażać na okładkach pism, że strach i że obawa

Co z tego, że niepokój dotyczy jednej strony

Artystom wolno... Ale czy wypada?

Artystom wolno stać frontem do ludzi

Zaś tyłem do władzy...

Chlebem żywym Moją duszę nakarm Panie.

Zabierz wstyd za grzechy, zabierz łkanie.

Tobie służby i Ojczyźnie, daj wytwanie.

Według woli Twojej zmiłowanie.

Sprzed mych oczu zdrady.

Serca ludziom zawierzanie.

Tylko Tobie Panie.

M.R

W białych rękawiczkach,

między okruchy chleba, cierniem rzucali.

Na Tobie ziemio pocałunek Judasza.

Głupcy tego świata.

Zapomnieli-historię nadziei...

kiedy obudzi nas zły sen

sędzią niech będzie sumienie

moralność – prokuratorem

sumą grzechów – cierpienie

pokuta – odpuszczeniem

według uczynków i zasług

ważonych ludzką miarą

w skali dziesięciu tablic

Alinie i tym, którzy nie tracą nadziei

są życiorysy które same z siebie stanowią pewną wartość dodaną i są takie że słowem wspomnieć nie warto

papier ma szczególne właściwości i pełni różnorakie funkcje można na nim zapisać praktycznie wszystko – jest cierpliwy i wierny dopóki nie zszarzeje się i nie rozleci

nie wstydzi się kiedy dajmy na to piszący koślawe stawia litery kiedy nieskładne...

Utraciła swoje siły
Mokrym śniegiem leży
Rozpłakana w łez kałuży
Złagodniała porzuciła mróz duży

Swej radości wróble pełne animuszu
Dają wyraz głośnym śpiewem
Chociaż jeszcze dużo śniegu leży
Wszystkim myśl ku wiośnie bieży

Trochę tylko z rana trzyma
I dookoła wodę mrozi
W południowym słońcu pokornieje
Wciąż łagodna nawet gdy już ciemnieje

Chmury wygląd swój zmieniły
Z szarych na wysokie...

Witam

Będę dzisiaj uczestniczył we włocławskich uroczystościach związanych z męczeńską śmiercią błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki. Może tak, jak za jego czasów przekształcą się w wielką modlitwę za naszą Ojczyznę? W moim sercu i w mojej duszy taką na pewno będą...

Jeżeli dołączą do mnie jeszcze choćby dwie osoby to będzie już... zgromadzenie, któremu zależy na dobru Polski. A...

Witam

We wrześniu przedstawiłem Wam pierwszy post moich myśli szarpanych. Dziś trochę refleksji zakończonych kilkoma przypadkowo odnalezionymi moimi wierszami z czasów mej młodości...

Okres poświąteczny skłania do przemyśleń o przemijaniu i radościach, których nie dostrzegamy lub często ich nie nie zauważamy w biegu ku bliżej niesprecyzowanym celom ... a raczej wyznaczanym nam przez zewnętrzny...

Dla Anny Walentynowicz
i tych, którzy z Nią zginęli...

Matko Solidarności pod chmury wzleciałaś
unosząc raz jeszcze serc miliony,
złączone pamięcią o tych wszystkich ciałach
z lasów Katynia i tych z polskiej strony

- po wojnie zabitych za marzenia o Polsce,
wywiezionych do łagrów za Bugiem,
rosną jeszcze wierzby i szumią topole,
lecz wbito na pal nasze dusze –

- i krwawią od lat w tej powolnej...

Tekst Maria Konopnicka

Jutro będzie Wielkanoc,
babki w piec już wsadzone,
gotują się kiełbasy
i mieć będziemy święcone!
Najpierw obrus bielutki
mama na stół położy
na nim stanie pośrodku
ten baranek Boży.

Jajkiem będziemy się dzielić
wszyscy w domu z kolei,
życzyć sobie pociechy,
życzyć sobie nadziei.
Potem będą mazurki,
właśnie robi je mama.
A rodzynki, migdały
- obieram ja sama.

A na boku...

"Młodość"

Tyle pięknych poetek. Szymborska, Achmadulina,
Zbierają się, jak do gry w domino,
I każda wpłaca się do puli na
Zielonym stole – aż przeminą...

A dla mnie jedna tylko jest: Achmatowa.
Achmatowa to dwadzieścia moich lat,
Wysoki klon, zielone okna. To was
Nie dziwi chyba? Kochacie młody las.
..Jaroslaw Iwaszkiewicz...

Wierszy Achmatowej uczono się na pamięć. Przetrwały dlatego, że...

Wiem,że to pełnia zimy...ale bardzo już mi tęskno za wiosną.
Widzę w ogrodzie wschodzące tulipany i chcę już je widzieć w pełnym rozkwicie.

"Czekaj: wiosna"
Nie płacz marcem w smutne łąki - powietrze
noce zmierzchają co dzień i co dzień szersze
kotłem księżyca biją o wiosnę
wierszem
pąki zielone po nocach rosną.
Niebo umarło
zimne gromnice wiatr zapala - kwiaty
dzień jak opłatek - wilgotny...

Pada śnieg, pomału
Szarobetonowy
Może szary z żalu
Że nam ziębi głowy

Pada śnieg, dokoła
Ciężarem betonu
Wiąże nogi, koła
Trudno iść do przodu

Pada śnieg, więc bieda
Chmury jak sarkofag
Więc już nic się nie da
Wszędzie katastrofa

Pada śnieg, o raju
I tak coś mnie tkło
W tym cholernym kraju
Pada przez cały rok

A ona już przyszła, I to jaka! Więc przywołuję jeden z prześlicznych wierszy
Władysława Bełzy! "Zima":

"Na niebie chmury,
Dołem tumany,
Wicher ponury,
Miecie przez łany.
Pożółkło błonie,
Kwiatów już nie ma,
W białej oponie,
Zbliża się zima.

Aniołki z nieba,
Sypią nam runem;
Już cała gleba,
Śpi pod całunem.
Rzeki, strumienie,
Lód w więzach trzyma!
Próżne złudzenie:
Ach! to już zima!

Smutno i...

Święta Bożego Narodzenia nadchodzą, więc może trochę Bożenarodzeniowych wierszy...

"Opłatek" Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny, Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie, Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.

C.K.Norwid [sprostowane przez Administrację: autorem wiersza nie jest C.K.Norwid a Wacław Rolicz-Lieder]

"...

Moje pierwsze spotkanie z tą aktorką polegało na tym, że ją i Ewę Kasprzyk, grające odpowiednio Amelkę i Kwirynę w „Dziewczętach z Nowolipek” Barbary Sass myliłem uporczywie z Emilią Krakowską i do niedawna byłem przekonany, że ta ostatnia grała jedną z dwóch, wymienionych postaci.

Początek znajomości był więc dość interesujący i ktoś przewidujący oraz wystarczająco bystry mógłby się spodziewać,...

I znowu mamy jesień...
Jesień to dla Nas raczej melancholijna pora roku, oczywiście są osoby, które chodzą wesołe, szczęśliwe, uśmiechnięte, jednak bywa i tak, że niektóre zamykają się w sobie, uodporniają na uczucia płynące od innych osób, chcą spokoju i zamykają swoje serca. Bo to jest tak, poznajemy jakąś osobę, najpierw jest rozmowa, wzajemne poznawanie zainteresowań, charakteru,pasji,
...

Śmierć samotna
"Oto miasto zdarzeń woskowych, gdzie martwe widma jaskółek zostawiły w powietrzu parabole lotów
w pobojowisku nocy jak pięści czarnej kułak
przechodzę przez obozy śmiertelnych namiarów.
Gdzie sen jaskółczy umarł przylepiony do chmur?
gdzie moja trwoga strącona, w jakich ulic przepaście?
Dzień jak orzech twardy trzymają kamienne lwy,
lwy z pomników, w otwartej paszczy.
Nie znam...

"Pan Cogito o cnocie"

1

Nic dziwnego
że nie jest oblubienicą
prawdziwych mężczyzn

generałów
atletów władzy
despotów

przez wieki idzie za nimi
ta płaczliwa stara panna
w okropnym kapeluszu Armii Zbawienia
napomina

wyciąga z lamusa
portret Sokratesa
krzyżyk ulepiony z chleba
stare słowa

-a wokół huczy wspaniałe życie
rumiane jak rzeźnia o poranku
prawie ją można pochować
w srebrnej szkatułce
...

KATYŃSKI LAS

Księdzu Prałatowi Zdzisławowi Peszkowskiemu.

Las, gdzie Matka Boska płacze
A droga tam wiedzie z daleka
Od kontynentów przez morza,
Przez różne podgwiezdne szlaki
I mgły łez - jak wędrowne ptaki
I perełki modlitw tułacze.
Tam stanąłeś.

I kapłańską pełniąc ofiarę
Na tej ziemi Golgotą bolącej,
Kiełkującej Polski odrodzeniem,
Rzekłeś Boże słowa przebaczenia -
- Tak i nasze odpuść...

Kiedy się wypełniły dni,
I przyszło zginąć latem,
Prosto do nieba czwórkami szli
Żołnierze z Westerplatte.

(A lato było piękne tego roku.)

I tak śpiewali: - Ach, to nic,
Że tak bolały rany,
Bo jakże słodko teraz iść
Na te niebiańskie polany.

(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.)

W Gdańsku staliśmy jak mur,
Gwiżdżąc na szwabską armatę,
Teraz wznosimy się wśród chmur,
Żołnierze z...

Rafał Wojaczek.... pisał tylko na trzeźwo. Zamykał się w domu na dwa tygodnie i bez przerwy pisał, poprawiał, szlifował, układał kolejne tomiki.
Jeden z wierszy miał aż 60 wersji. Potem następowała dwu-, trzytygodniowa przerwa: upijał się do nieprzytomności, bił, dokonywał samookaleczeń.
Pił wszystko: bełty, spirytus salicylowy, wodę brzozową (w jednym z utworów żartował, że służy mu na żołądek...

Rosyjska poetka Marina Iwanowna Cwietajewa (Марина Ивановна Цветаева) urodziła się 8 października 1892 w Moskwie, zmarła 31 sierpnia 1941 w Jełabudze.

Była córką profesora Iwana W. Cwietajewa oraz Marii A. Meyn, która była pianistką. Ponieważ matka zachorowała na gruźlicę, Marina podróżowała po wielu krajach Europy z kurującą się za granicą matką: Włoszech, Szwajcarii i Niemczech. Częściowo też...

Przeczytałam w Necie, że pewna pani z pewnej wsi miała farmę psią. Nie, nie po to by się psami zaopiekować. O co to to nie!
Psy miały służyć do wyrobu...smalcu! Tak do wyrobu tego specjału, któryż to miał zapewnić zdrowie i urodę. Jak wieść od Średniowiecza to niesie nasi najlepsi przyjaciele psy do tego się świetnie nadają.
Cała podczęstochowska wieś od wielu, wielu lat o tym wiedziała i...

"Siedzę już w domu w półmroku, siedzę na stołku, głowa opada mi, dotykam w końcu wilgotnymi wargami kolana, i jedynie w ten sposób zapadam w drzemkę, niekiedy śpię tak w pozycji thonetowskiego krzesła aż do północy, a obudziwszy się unoszę głowę i nogawkę mam na kolanie przemoczoną od śliny, gdy zwinąłem się tak w kłębuszek i skuliłem niczym kotek na mrozie, niczym drewno fotela na biegunach, bo...