Schetyna przez przypadek zachował się jak światowej klasy dyplomata

Bardzo mi się podobało historyczne podsumowanie Schetyny dotyczące wyzwolenie obozu „Auschwitz” przez front ukraiński. Poezja i pełna klasa, ekstraliga można by rzec. Armia Czerwona na moment przestała być wyzwolicielska, ale ciągnęła się gdzieś za Ukraińcami. Porywczym i odwołującym się do „prawdy historycznej” chciałbym polać rozgrzane głowy wiaderkiem wody z lodem, chociaż podobne zabawy wyszły już z mody. Prawda historyczna jest taka, że od 1939 do 1945 roku nie było żadnych Niemców, ale na 5 lat narodzili się naziści. Inna prawda głosi, że w Katyniu nie doszło do żadnej zbrodni ludobójstwa, bo ta miała miejsce w „polskich obozach koncentracyjnych”. Od ładnych paru lat staram się powalczyć o polską prawdę historyczną, która w przeciwieństwie do wspomnianych nie wymaga większej korekty, wystarczy faktom przywrócić szacunek. Wypowiedź Grzegorza Schetyny incydentalnie, bo incydentalnie, ale właśnie w tym kierunku zmierza. Wybrzmiały precyzyjne zdania Schetyny na obraz i podobieństwo światowej klasy dyplomacji, dokładnie w taki sposób oznajmiają światu swoje racje stanu najwięksi mężowie. W kilku zdaniach Schetyna ugryzł Ruskich za przeszłość, teraźniejszość i na przyszłość. Dowodem na celność i skuteczność słów polskiego ministra spraw zagranicznych, w co się nawiasem mówiąc nie chce wierzyć, jest odpowiedź radzieckiego kolegi.