O wyrafinowanych samicach. Czyli coś dla panów

Perfidia samic polega na tym, że z racji poczucia słabości, nieudolności, niezaradności w starciach bezpośrednich (osobistych relacjach międzyludzkich, w tym dyskusjach) wysługują się samcami. Chowają się za nich lub wysługują się nimi. Gdy tylko dostrzegą agresywnie atakującego samca, który napada na oponenta takiej samicy lub jej stronnictwa światopoglądowego – natychmiast zaczynają go od tyłu podpuszczać i podbudowywać na sile.

Po pierwsze – usprawiedliwiają, umniejszają lub fałszywie interpretują patologiczne zachowania samców. Interpretują jako coś prawidłowego, właściwego redukując wszelkie znamiona podłego czynu. Wmawiają takiemu jeleniowi, że ma rację, a jak na zastaną sytuację zachował się nazwyczaj taktownie. Po prostu nie mógł lepiej, bo wina tkwi w przeciwniku lub sytuacji, a jego reakcja to nadzwyczajny wysiłek kultury i umiejętności, adekwatna do rzekomego niewłaściwego zachowania przeciwnika.

Po drugie – wyolbrzymiają, nainterpretują zachowania zaatakowanej ofiary lub imputują całą gamę negatywnych reakcji, które nie miały miejsca w rzeczywistości, lub nie były intencją ofiary. Wbijają w poczucie winy, czasem w bezwstydny sposób robią z ofiary wariata, że ma coś z głową nie tak, skoro dopatruje się jakichś nieprawidłowości w zachowaniach agresora.

Rozjuszony samiec, w dodatku skołowany wykrzywionym obrazem rzeczywistości przez samicę – staje się nieobliczalny. Bo wiadomo, że jak emocje grają to rozum śpi. A ten fakt wykorzystują samice, żeby jeszcze bardziej namącić jeleniom w głowach i dopełnić ‘zbrodni’ w białych rękawiczkach.

Zapraszam na całość