Mordercy w togach

(...) – Leo Hochberg, Jerzy Bafia czy Igor Andrejew to kanalie; ludzie, którzy przyłożyli rękę do śmierci tysięcy najlepszych synów Polski. Ci, którzy nie poszli na współpracę z bestiami stalinowskimi i próbowali budować niepodległą Polskę, płacili przez nich straszną cenę – cenę katorgi, zdrowia i życia. To było dzieło tych panów – Andrejewa, Hochberga, Bafii i im podobnych. Stąd niezrozumiałe jest dla mnie to, że można wracać jeszcze do tych nazwisk. Do kogo się wraca? Do ludzi, którzy tyle krzywdy zrobili Polakom? Do wojskowego sądownictwa i wojskowego wymiaru sprawiedliwości? Tego, który nie miał nic wspólnego z nazwą „wymiar sprawiedliwości”? Który pastwił się nad Polakami, których niszczono, skazywano na śmierć i na których wykonywano wyroki? I jeszcze dzisiaj do nich wracać? Zapomnijmy już o nich, skoro dawno gruba kreska pozostawiła ich na boku.
W latach 50. tzw. komisja Mazura, która miała zbadać działalność informacji wojskowej, prokuratury wojskowej i sądów wojskowych, stwierdziła liczne „uchybienia” w ich pracy. I na tym koniec.

– Kruk krukowi oka nie wykole – oni tę zasadę wyznawali i wiedzieli, że im się nic nie stanie. Ilu z nich odpowiedziało za swoje zbrodnie? Kilkunastu. A zbrodnie ich były potworne. Wystarczy zbadać akta ludzi, którzy przeszli przez tryby wojskowego wymiaru sprawiedliwości: wojskowe prokuratury rejonowe, wojskowe sądy rejonowe, wojskowe prokuratury okręgowe, wojskowe sądy okręgowe czy Sąd Najwyższy. Ile tysięcy wspaniałych synów i córek Narodu Polskiego zginęło przez tych ludzi! Oni nie mają prawa wracać do świadomości publicznej poprzez powoływanie się na ich artykuły!(...)

Rozmowa z p. Bogusławem Nizieńskim, sędzią w stanie spoczynku, byłym rzecznikiem interesu publiczneg.

http://naszdziennik.pl/polska-kraj/21993,mordercy-w-togach.html