Jak państwa UE chronią dane osobowe?

Obrazek użytkownika Ursa Minor
Artykuł

Ochrona danych osobowych i prywatności jest różnie traktowana przez państwa Unii Europejskiej. Jednym z tematów szczytu UE ma być reforma unijnego prawa. Kwestie te są różnie traktowane przez państwa członkowskie UE.

Społeczeństwo niemieckie jest szczególnie wyczulone na wszelkie przypadki naruszenia prywatności i zasad ochrony danych osobowych. Postawy Niemców broniących prywatności graniczą czasami z anarchią - w latach 80. przez dłuższy czas nie można było ze względu na opór obywateli, protestujących przeciwko gromadzeniu przez władze informacji o mieszkańcach, przeprowadzić spisu ludności.

Informacje o inwigilacji Niemiec przez służby USA bardzo wzburzyły Niemców. Natomiast rząd reagował do tej pory bardzo spokojnie na rewelacje Snowdena. Informacje o podsłuchiwaniu telefonu komórkowego Angeli Merkel wydaje się być kroplą, która przepełniła czarę.

Nad przestrzeganiem stosunkowo restrykcyjnej ustawy o ochronie danych czuwa na szczeblu centralnym wybierany przez Bundestag pełnomocnik rządu ds. ochrony danych i wolności informacji. Instytucja pełnomocnika występuje także na szczeblu krajów związkowych. Trybunał Konstytucyjny uznał prawo do ochrony danych osobowych za prawo podstawowe.

Brytyjska ustawa o ochronie danych osobowych tzw. DPA (Data Protection Act) pochodzi z 1998 r. Dotyczy komputerowego przetwarzania danych dostosowując brytyjskie prawo do dyrektywy UE o ochronie danych z 1995 r.

Ustawa stoi na gruncie ochrony podstawowych praw i wolności, w szczególności prawa do prywatności przy przetwarzaniu danych osobowych.

Kolejna ustawa z 2003 r. wprowadziła do brytyjskiego prawa inną unijną dyrektywę o prywatności i elektronicznej komunikacji. Ma na celu ochronę użytkowników przed praktykami agresywnego marketingu.

Uzupełnieniem obu tych aktów prawnych jest ustawa o swobodnym dostępie do informacji z 2000 r. będących w posiadaniu agend rządowych i instytucji publicznych.

Od kwietnia 2010 r. urząd pełnomocnika (tzw. ICO) ma możliwość wymierzania kar za niewłaściwe posługiwanie się danymi.

Przepisy wymagają, by gromadzenie danych online wymagało zgody zainteresowanego. Ma on też prawo zapoznania się z osobowymi danymi na jego temat za drobną opłatą, domagania się sprostowania i odszkodowania, jeśli jego dane są w rażący sposób niewłaściwie użytkowane, a w niektórych przypadkach nawet prawo zapobieżenia ich przetwarzaniu.

Wyjątki od tych zasad dotyczą m.in. przetwarzania danych do celów narodowego bezpieczeństwa, walki z przestępczością, oszustwami podatkowymi.

Za rządów Partii Pracy w Wielkiej Brytanii doszło do powstania i rozbudowy rozmaitych baz danych. Kontrowersje wzbudziły zwłaszcza projekt bazy danych o dorosłych mających styczność z dziećmi i osobna baza danych o ok. 11 mln dzieci. Wielka Brytania ma też największą w świecie policyjną bazę danych DNA.

Na straży prywatności danych obywateli we Włoszech stoi Inspektor Ochrony Danych Osobowych, mianowany przez przewodniczących obu izb parlamentu spośród sędziów.

Legislacyjną podstawą ochrony danych osobowych w tym kraju jest ustawa, która weszła w życie w 2004 roku jako nowelizacja poprzedniej z roku 1996 roku. Została ona dostosowana do dyrektyw unijnych.

Ustawa głosi, że każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych.(...)

Czytaj oryginalny artykuł na: http://www.stefczyk.info/wiadomosci/raporty-stefczyk-info/jak-panstwa-ue-chronia-dane-osobowe,8880268050#ixzz2if9E9K1R

Brak głosów