Cywilizacja aryjsko-słowiańska na tle archeologii Huna w Starym Testamencie o.1d

Stan Rzeczy - 10 Kwietnia, 2018 - 09:10

Cywilizacja aryjsko-słowiańska na tle archeologii Huna w Starym Testamencie o.1d

Cywilizacja Aryjsko-Słowiańska na tle odkryć archeologicznych

Odkrywane są coraz to kolejne starożytne prehistoryczne miasta i budowle również w północnej Eurazji a w tym na Syberii. Na południowym Uralu odkryto słynne miasto Aryjsko-Słowiańskie Arkaim, gdzie znajdują się fragmenty ceramiki i naczynia ze świętym aryjskim symbolem naszej galaktyki Drogi Mlecznej, przedstawionej w symbolu Swastyki (Swara-Swarga), która później stała się symbolem Słońca.

Niedawno grupa naukowców na terenie południowej Syberii w Górnej Szori odkryła podobne miasto zbudowane z mechanicznie obrobionych granitowych bloków o niewyobrażalnej masie od 3 do 4 tysięcy ton każdy blok. Gdzie wszystkie bloki były dopasowane do siebie z precyzyjną dokładnością.

Świadectwem istnienia w północnych szerokościach starożytnej wysoko rozwiniętej cywilizacji są pojawiające się wszędzie potężne kamienne budowle i pomniki: słynny Stonehenge w Anglii, aleja megalitów we francuskiej Bretanii, kamienne labirynty w Skandynawii, monumenty półwyspu Kolskiego i Wysp Sołowieckich. Latem 1997 r. ekspedycja ornitologiczna w nadmorskim rejonie Nowej Ziemi odnalazła podobny labirynt. Średnica kamiennej spirali wynosiła około 10 metrów, i wyłożona była płytami łupkowymi o wadze 10 — 15 kg. To wyjątkowo ważne znalezisko: dotychczas nikomu jeszcze nie udało się opisać takiego labiryntu i na takiej szerokości geograficznej. Ślady ludzi odnajdywane są wszędzie – i w okręgu Petersburskim, i w Jakucji, i na Nowej Ziemi.

Nazwa Półwysep Kolski, pochodzi od imienia starożytnego Sołńceboga Koło-Koliady, od tego pojawiła się nazwa rzeki Koli i całego półwyspu Kola. Tam właśnie nad brzegiem morza znaleziono ponad 10 kamiennych labiryntów (średnicy do 10 m), kształtem przypominały te rozrzucone po całej rosyjskiej i europejskiej północy ze słynnym labiryntem minotaura. Obok nich znajdują się górki (piramidki) z kamieni, które spotkać można we wszystkich zakątkach świata obok klasycznych Egipskich i Amerykańskich piramid także z usypanymi kopcami, stają się przypomnieniem polarnej prarodziny i Świętej Góry Meru, położonej na Biegunie Północnym. Zadziwiające, że wogóle zachowały się kamienne spiralne-labirynty i piramidy na rosyjskiej Północy. Do niedawna mało kogo one interesowały a klucz do zrozumienia ukrytego w nich sensu został zagubiony.

Na terenach Uralu, Bałkanów, Karpat i Sudetów najnowsze odkrycia archeologiczne i genetyczne potwierdzają autochtoniczność Ariów Słowian na tych terenach od wielu tysięcy lat. Do tej pory na terenach Azji między innymi w Chinach i Iranie znajdowane są bardzo dobrze zachowane mumie mężczyzn i kobiet rasy białej aryjskiej.

Słowiańsko-Aryjska „biała” mumia znaleziona w Chinach. Osoba mumifikowana była rasy D’Arian lub H’arian (to zależy od kolor oczu). Był to biały Aryjczyk (Tocharian) mumia znajdowała się w skrzyni, na której widać swastykę (Aryjski Symbol Galaktyki Drogi Mlecznej).

Mumia z Taklamakan jest jedną z najbardziej znanych mumii Tocharskich, to tak zwana „Piękność z Loulan”. Jest to najstarsza mumia znaleziona w Tarim Basin pochodząca z Loulan, która znajduje się na wschodnim końcu pustyni Taklamakan. Wykonana jest w kształcie jaja (owalu). Była to Słowiańsko-Aryjska kobieta. Ubrana była tylko w odcienie brązu, żyła 2000 lat pne i zmarła w wieku 40 lat. Obok jej głowy znajduje się koszyk, który zawierał ziarna pszenicy.

Jest faktem historycznym, że pierwsi Chińscy cesarze byli białymi Aryjczykami, którzy przynieśli pismo do Chin. Później chińscy cesarze dokonali trzech kompletnych zmian Chińskiego alfabetu – w celu wyeliminowania i ukrycia wszystkich śladów Słowiano-Aryjskich Swasti-runicznych skryptów. Połowa terytorium obecnych Chin stanowiła kiedyś Aryjskio-Słowiańskie prowincje. Chiński Wielki Mur został zbudowany w celu ochrony swoich terytoriów przez Słowian. Jeśli przestudiujemy budowę Wielkiego Muru to znajdziemy strzelnice zbudowane w ścianie po stronie Chin, czyli po stronie wroga, a nie odwrotnie.

Do dziś w Chinach w prowincji Ujgur żyją potomkowie Ariów-Słowian w liczbie około 11 mln, którzy – jak potwierdza to dzisiejsza genetyka- mają słowiańską haplogrupę R1a1.

Arkaim określane jako miasto Swastyka (miasto Mandala), Świątynia i Superobserwatorium: starożytna Słowiano-Aryjska horyzontalna świątynia i obserwatorium w pobliżu Magnitogorska i Czelabińska (Syberia), sprzed 12 000 pne, która była palona i odbudowywana wiele razy podczas różnych etapów w historii Aryjskiej.

Arkaim leży na południowym Uralu w pobliżu Rosyjskiego miasta Czelabińsk, w Dolinie Arkaim. Zbudowany jest na zasadzie kręgów wokół centralnego placu, ma postać dwóch murów obronnych w kształcie okręgów o średnicy około -170 i 85, z 60 domami w tym 35 w międzkolu i 25 w kręgu. Wejście do miasta stanowiły cztery misterni skonstruowane przejścia, przez które wrogowie mieli niezwykle utrudniony dostęp. Mieszkańcy i wspólny centralny plac był dobrze chroniony. Budynki są ogromnych rozmiarów zbudowane niesamowicie precyzyjne w astronomicznych proporcjach i wielkościach. Arkaim jest znacznie starszy niż Stonehenge, jego szerokość geograficzna jest taka sama jak Stonehenge.

Miasto miało położenie w kierunku kilku punktów odniesienia na niebie, zatem uważa się, że było to obserwatorium, twierdza administracyjna oraz centrum religijne. Arka oznacza niebo a Im ziemię, Arkaim oznacza to miejsce, gdzie Niebo styka się z Ziemią, gdzie materializm i duchowość połączone są nierozłącznym łukiem. Połączony jest tu Wschód i Zachód. Arkaim był świątynią poświęconą Aryjskiej religii Słońca, ale korzenie jej pochodzą z o wiele starszego kultu Gwiazdy Polarnej.

Arkaim który powstał tysiące lat temu istniał również w Epoce Brązu i był współczesny starożytnym cywilizacjom Kreteńsko-Mykeńskiej, Egipskiej, Mezopotamskiej, doliny Indusu, jak również legendarnej Troi Homera, której kolisty układ tak bardzo przypomina Arkaim. Wszystkie te cywilizacje w ich początkach były stworzone przez Ariów-Słowian.

Prace wykopaliskowe, odkryły dalszych dwadzieścia kolejnych grodzisk i nekropolię w Dolinie Arkaim, niektóre z nich kamienne, większe i bardziej imponujące niż Arkaim. Arkaim mogło być ewentualnie ich stolicą.

Prawda jest taka, że aryjsko-słowiański Arkaim było miastem Troją w Azji Środkowej. Zbudowany na tej samej zasadzie kręgów jak Troja w Azji Mniejszej również zbudowana przez Ariów-Słowian, a opisana w Iliadzie Homera, ale dużo starszy Arkaim znajduje swój prototyp w opisie Platona o Atlantydzie. Gdzie na górze otoczonej trzema koncentrycznymi kanałami zbudowano pałac królewski ze świątynią Posejdona w środku. Prototyp ten sięga daleko wstecz do Świętej Góry Meru ze świątynią Mandala i symbolem Swastyki na szczycie, położonej na Biegunie Północnym w legendarnym Electris, hiperboreańskim mieście gdzie mówiło się, że zostało zbudowane pod Gwiazdą Polarną przez boga mórz Posejdona. W Islandzkiej sadze, Edda było to święte miasto Norse w Asgardzie, poświęcone bogowi Odynowi. Proza Edda opowiada, że „ludzie nazywają go Troją”.

Wszystkie te legendarne miasta Trojańskie mają ten sam okrągły rzut. Przeszły do historii jako neolityczne Ośrodki Mądrości i siedziby starożytnych bogów-królów, a to niewątpliwie rzuca światło na kultowe funkcje Arkaim w czasach jego świetności.

Państwo Miasto ujawnia swoją strukturą i Historią przede wszystkim jeszcze wcześniejszą przeszłość Uralsko-Ałtajskich narodów – przedstawia tak ogromną starożytne czasy, że pojawia się więcej tajemnic niż ich rozwiązań. Arkaim był świątynią poświęconą Aryjskiej religii Słońca, ale korzenie jej pochodzą z o wiele starszego kultu Gwiazdy Polarnej. Esencjalnie jest to religia szamanów, magów oraz innych osób zajmujących się kontaktami z duchami natury.

Swastyka, Aryjski symbol kultu Słońca, przedstawiana na wielu odkrywanych glinianych naczyniach, jest starszym religijnym i metafizycznym symbolem niż dołączony do Słowiano-Aryjskiego Boga Słońca, jego korzenie leżą w totemicznym szamanizmie. Swastyka symbolizuje wieczny ruch wokół nieruchomego centrum, jest polarnym a nie słonecznym symbolem, i jako taki była symbolem kultu centralnej Gwiazdy Polarnej, pierwotnie poświęcony planetarnemu Bogu połączonemu z Ursa Major, Wielką Niedźwiedzicą. To centrum, stanowi stały punkt znany symbolicznie wszystkim tradycjom jako „pole” lub oś wokół, której obraca się świat”. Swastyka jest zatem znana na całym świecie jako znak słupa kosmicznego.

Kosmiczny Słup określany jest inaczej jako Góra Kosmiczna lub Drzewo Kosmiczne. Jest to pionowa oś umiejscowiona zawsze w centrum wszechświata, która stanowi symbol jednoczący różne poziomy i wymiary kosmosu.

Koncepcja Prawi, Nawi i Jawi łączy się także z wyobrażeniem świata jako Drzewa Kosmicznego. Obraz drzewa charakterystyczny jest dla wielu systemów starożytnych religii. Określało ono model Wszechświata podzielonego na trzy części: wyższą, średnią i niższą, co odpowiadało koronie, wewnętrznej części pnia, aż do korzeni i widocznej części pnia (kora drzewa). W korzeniach (poprzez wewnętrzną część pnia) Drzewa mieściła się Nawia, widocznym pniem (korą) była Jawia, a w koronie mieściła się Prawia.

Nasza galaktyka zawierająca około 200 miliardów gwiazd, które są zgrupowane w cztery zakrzywione ramiona. Z ziemi można zobaczyć tylko bok galaktyki w postaci Drogi Mlecznej. Współczesna nauka uznaje, że istnieją tylko dwie odnogi praktycznie niedostępne, w rzeczywistości istnieją cztery. Symbol swastyki przedstawia więc naszą galaktykę. Jest o tym opisane w Runach w starożytnym liście H’Aariów wskazującym Drogę Mleczną jako obiekt (część) wszechświata.

Starożytna Słowiano-Aryjska nazwa Ziemi to Midgard, która krąży wokół Słońca Jaryło. Słońce Jaryło jest w strukturze Systemu Gwiezdnego o nazwie Swati, zwanej również jako Ścieżka Peruna lub Niebieski Iriy (Niebiański lryj). Swati przedstawiona jest jako swastyka lewoskrętna. W dolnej części jednego z ramion Swastyki jest Słońce Jaryło. To się nazywa Trisvetlum (Trójświatło, ponieważ oświetla trzy światy-wymiary): Jawię, Nawię i Prawię.

Arkaim było dziedzicem wielkiej silnej cywilizacji, która istniała w korytarzu Eurazji długo zanim przybyli tu Indo-Europejczycy. W Arkaim widzimy ekspresję megalitycznego Filaru religii, która kiedyś panowała powszechnie w każdym zakątku świata, wśród niemal wszystkich narodów, niezależnie od ich etnicznego typu, który wiązał się z miastami Troią.

Jest to najstarsza nam znana religia i cofa się ona do najbardziej odległej przeszłości, kiedy to ludzie widzieli niebiosa jako obracającą się wokół osi Gwiazdę Polarną. Dopiero później Słońce jako centrum obracającego się systemu gwiezdnego, zastąpiło Gwiazdę Polarną będącą najwyższym bóstwem kultu Pillar i doprowadzono do wywyższenia Boga Słońca przez ludy Indoeuropejskie. Doprowadziło to do większego rozwoju intelektualnego, złożonych cywilizacji, zaawansowanej sztuki i nauki oraz pojmowania transcendentalnej natury. Miasta Troje jak Electris – i Arkaim – zostały zbudowane jako gwiezdne obserwatoria. Ich funkcją było zjednoczenie Ziemi z kosmosem zgodnie z zasadą „jak na górze, tak na dole” za pomocą centralnej osi symbolizowanej przez kamienną kolumnę.

Tak Diodorus Siculus w pierwszym wieku przed naszą erą, cytując historyka Hecataeusa opisał sanktuarium Electris jako miasto Troię na wzór sfer zwanych Swastyką lub Mandalą, przez co rozumiał astronomiczny projekt podobny do Arkaim. Stonehenge i inne starożytne świątynie poświęcone słońcu, w których schemat sfer niebieskich lub astralnej powłoki wokół Ziemi był reprezentowany schematycznie przez serię koncentrycznych okręgów oznaczonych murami, rowami i fosami wokół głównego filaru kamiennego. Słowiańsko Aryjska „Arka” oznacza łuk (gwiaździsty) Nieba (Arkaim i Arktic mają ten sam rdzeń „Ark”), „IM” oznacza Ziemię Całe słowo Arkaim oznacza „W miejscu, gdzie Niebo-niebiosa styka się z ciałem Ziemi.

Kompleks w Dolinie Arkaim zaczęto nazywać Ziemią Miast odkrywającą przed naukowcami wiele tajemnic. Był to pierwszy konkretny dowód na istnienie cywilizacji neolitycznej zagubionej w południowej Rosji, potwierdzające to co od dawna podejrzewano, że południowy Ural i północny Kazachstan, położone na skrzyżowaniu Azji i Europy, były ważnym regionem w tworzeniu złożonych społeczeństw Aryjczyków.

Arkaim obecnie otoczony jest surowym milczeniem Zachodnich społeczności akademickich – które nie chciałyby przepisywania historii i przyznania, że „ta”, którą znamy dzisiaj jest zbudowana na fikcji. Historia Arkaim – zapomnianej rasy Aryjskiej z przed 100 tys. lat lub starszej. Rasy której wielka gwiazda Epoki Lodowcowej świeciła w rejonie Arktyki, w tym czasie strefy umiarkowanej a następnie migrującej na południe do Azji Środkowej, co było uwarunkowane zmianami klimatu. Tam, na żyznej ziemi-nowego raju nieznanych mędrców (Aryjczyków) stało się podstawą Uralsko-Ałtajskiej rasy. Rasy która ewoluowała przez tysiąclecia wzbogacając zasoby pierwotnej ludności poprzez przekaz kultury i wiedzy, rozwój kosmologii i polityczne struktury, jako podwaliny naszej współczesnej cywilizacji, która migrując na całej ziemi, a następnie znikając pozostawiła nieśmiertelne legendy o sobie i swoich potomków Ariów Słowian.

Istniała na ziemi cywilizacja, którą uważa się za magiczną a mimo wszystko zauważalną na ziemi dla tych, którzy zechcą ją dostrzec. Cała powierzchnia ziemi jest naznaczona śladami gigantycznej pracy prehistorycznych inżynierów, pozostałościami po uniwersalnym systemie naturalnej magii, obejmującym wykorzystanie polarnych magnetyzmów wraz z pozytywnymi siłami związanymi z energią słoneczną. Różni ludzie i nadludzkie rasy zamieszkiwały ziemię w przeszłości, istnieją tylko przekazy z najstarszych mitów. Można przypuszczać, że niektóre katastrofy niszczyły systemy, których utrzymanie zależało od kontroli pewnych naturalnych sił na całej ziemi.

W archiwach prehistorycznych zapomniane rasy pozostawiły ślady zaawansowanych zasobów wiedzy, zarówno duchowej jak i technicznej, która może być dla nas przewodnikiem jeśli zajdzie taka potrzeba w przyszłości. Pomimo ignorowania przez główny nurt historyków i antropologów, teoria ta jest z coraz większym naciskiem przedstawiana przez wysoko postawionych naukowców. Widać jak bardzo stary jest rodowód naszego gatunku ale pomimo to zauważalny na ziemi. Ci, którzy zechcą to dostrzec mogą znaleźć nie tylko w legendach ras każdej części naszej planety ale także w tysiącach technologicznych rozwiązań jakie odkryto na świecie.

Historycy mają wiele do powiedzenia na ten temat, zwłaszcza w odniesieniu do legend Azji Mniejszej i Północnej. Legendy te opowiadają o pochodzeniu Ariów oraz przejściu w głąb lądu podczas Epoki Lodowcowej w Hyperborei tajemniczej rasy wysoko rozwiniętych istot polarnych regionów, których filarów działania na ziemi należy szukać w zwierciadłach gwiezdnych niebios.

Centralna i Środkowa Azja w kierunku wschodnim, ogromne przestrzenie stepów, gór i pustyń piaszczystych, których mieszkańcy zachowali najważniejsze wspomnienia czasów minionych, kiedy to zaludnione miasta na pustyniach i starożytne rasy stąpały po tej ziemi.

Te Uralsko-Ałtajskie regiony są obecnie centrum uwagi poszukiwań korzeni cywilizacji jak również dróg do trwałej przyszłości. Region był znany z zachowanych zabytków różnych kultur, każdej epoki i w każdym kierunku kompasu, ale Arkaim jest pierwszym wyraźnym dowodem starożytnej zaawansowanej kultury kwitnącej na Rosyjskiej ziemi.

To jednak był dopiero początek poszukiwań nowej tożsamości. Coraz bardziej odrzucana jest Amerykańska i Europejska wizja globalnej hegemonii zakorzeniona w zachodnim chrześcijaństwie. Ludzie zwracają się w kierunku wschodnim, aby znaleźć połączenie korzeni indoeuropejskich. Wielu, zwłaszcza młodych przejmuje mistykę społeczności zjednoczonej Eurazji, cementując więzi duchowe znacznie starsze niż chrześcijaństwo, judaizm i islam.

Dziś istnieje poczucie, że ludzkość stoi przed koniecznością wyboru Jedności. Zachodnia kultura musi wejść w jedność z mądrością Wschodu. Jeśli to się zdarzy, harmonia która kiedyś panowała w Kraju Mieście zostanie przywrócona.

Główne źródła

Historia Słowian w Wedach Słowiańskich ]]>https://www.vismaya-maitreya.pl/zakryte_zagadki_historia_slowian_w_wedach_slowianskich.html]]>

Arianie (TartArianie) ]]>https://indianchinook.wordpress.com/2015/10/10/arianie/]]>