Najlepsze treści blogera

Nie czuję się niegodziwcem i samolubem plującym na operetkowy system: na państwo skazujące mnie na bycie niedojdą. Odwrotnie: to państwo traktuje mnie jak wroga, ciągle mi wmawia, że to, co mam na twarzy, nazywa się DESZCZ.

Niby jestem u siebie, w swoim niepodległym kraju, ale w rzeczywistości pętam się po fabryce psychicznych odpadów, po zakładzie utylizacji logiki, po miejscu, w którym...

Różnimy się między sobą i to, co jednemu z nas wydaje się ważne, dla drugiego jest nieistotne. A to oznacza, że mamy odmienne oczekiwania: przyświecają nam inne pragnienia i ambicje.

Pośród tych sprzecznych żądań wobec siebie, łączy nas MARZENIE O NORMALNYM ŻYCIU. Ale czy to jest jeszcze możliwe? Czy szansa na osiągnięcie zwyczajności nie została zaprzepaszczona w akademickich dyskusjach z...

Wymóg nieupolityczniania literatury jest co najmniej dziwaczny, a przede wszystkim nierealny, bo TRZEBA zgodzić się z tym, że skoro żyjemy i odczuwamy, to wszyscy, mały, duży, średni, jesteśmy w nią zaangażowani. Oczywiście, na miarę swojej udolności.

Wszyscy bez wyjątku, mały, duży, średni, jesteśmy wpierw obywatelami, a jako obywatele państwa, w którym przyszło nam żyć, chcemy mieć wpływ na...

Chociaż felietonów, telewizyjnych reportaży, rozwrzeszczanych połajanek w sprawie pomocy ukazało się mnóstwo, to reakcji na mój apel o przytulisko dla artystów nie było za wiele; ot, niekiedy wypsnął się z czytelniczych ust jakiś komunał o lewackich roszczeniach i bolszewii, po czym ginął w przepastnych pieczarach bezgrzesznego spokoju. Dołączał do reszty frazesów i odlatywał do krainy spraw...