"KTO MIECZEM WOJUJE...", CZYLI TAJEMNICA ZAŁĄCZNIKA 4.11

Komisja Millera publikując swój raport 29 lipca 2011 roku, potwierdziła główne tezy MAK, według której przyczyną katastrofy samolotu TU 154M w dniu 10 kwietnia 2010 roku był błąd pilota, polegający na zejściu maszyną na wysokość zaledwie 5 metrów. O dalszym biegu wypadków przesądzić miała smoleńska brzoza, która wyrosła niespodziewanie na drodze lotu tupolewa. Jeden z ekspertów komisji Millera, pan Jedynak stwierdził nawet w porywie szczerości, że gdyby nie ta brzoza, samolot zapewne nie uległby rozbiciu, gdyż wylądowałby awaryjnie. Wszystkiemu winna była pancerna brzoza, która ściągnęła nieszczęście na polską delegację, a kontakt z nią miał wprawić samolot w niekontrolowany obrót w lewo, powodując obrócenie samolotu podwoziem do góry, co miało być zabójcze dla pasażerów. A jak było naprawdę? Eksperci ZP na czele z profesorem Kazimierzem Nowaczykiem wiele miesięcy spędzili na żmudnych analizach, w których starali się odtworzyć rzeczywisty przebieg wydarzeń z 10 kwietnia 2010 roku, gdyż oficjalna wersja była na tyle niespójna i niefizyczna z naukowego punktu widzenia, że w kręgach naukowców od początku budziła poważne wątpliwości.

Profesor Nowaczyk na podstawie danych z oficjalnych raportów, znajomości praw fizyki i właściwości aerodynamicznych samolotu , a przede wszystkim na podstawie danych uzyskanych z firmy produkującej systemy TAWS i FMS (Universal Avionics System) stworzył najbardziej prawdopodobną trajektorię lotu TU 154 M z dnia tragedii. Już kilka miesięcy temu w swoich prezentacjach udowodnił, że polski samolot w miejscu, gdzie rośnie pancerna brzoza, znajdował się kilkanaście metrów wyżej, niż podawała to komisja MAK i Millera. Według profesora Nowaczyka tupolew nigdy nie znalazł się poniżej 20 metrów nad poziomem pasa, toteż nie jest możliwe, aby zahaczył skrzydłem o brzozę, co potwierdziły symulacje profesora Biniendy. Naukowiec z Akron udowodnił, że właściwości konstrukcyjne skrzydła powodowały, iż z powodzeniem ścięłoby brzozę, nie tracąc nic ze swoich właściwości. Po ogłoszeniu wyników przez ekspertów ZP zarówno członkowie komisji Millera, jak i politycy rządzącej partii, a także pomniejsi oddelegowani na odcinek smoleński w Internecie, udowadniali, że ekspertów zespołu dopadła mania prześladowcza, ciężka paranoja, tudzież inne schorzenie, powodujące utratę trzeźwej oceny faktów i dowodów w sprawie. Ileż to się naklikali i nagardłowali co poniektórzy, z profesorem Artymowiczem na czele, aby udowodnić, że trajektoria komisji Millera jest jedyną słuszną, opartą na rzetelnych dowodach, a profesor Nowaczyk nie ma pojęcia, o czym mówi. Tymczasem los bywa okrutny, a kłamstwo ma zazwyczaj krótkie nogi.

Panowie z komisji Millera oraz ich polityczni zwierzchnicy najwyraźniej nie docenili determinacji zwykłych obywateli Rzeczypospolitej, zarówno tych w kraju, jak i poza jego granicami w dążeniu do poznania prawdy o śmierci polskiego prezydenta, generałów i wielu ludzi ważnych dla naszego państwa. Profesor Nowaczyk analizując dane, doprecyzowując ostatnie sekundy lotu tupolewa sięgnął po wizualizacje będące załącznikami do raportu Millera. Szczególnie istotny okazał się załącznik 4.11, na którym pokazano symulację lotu TU 154 M w ostatnich sekundach. W wizualizacji kluczowe okazały się parametry wysokości podawane na trzech wysokościomierzach. Dane do wysokościomierzy widocznych na symulacji zostały wprowadzone przez samą komisję Millera na podstawie zapisów skrzynki parametrów lotu, a ich wiarygodność potwierdził przewodniczący PKBWL Maciej Lasek.

Zdumiewające jest to, że te parametry zaprzeczają nie tylko samej wizualizacji, ale i wnioskom raportu Millera. W momencie uderzenia w brzozę samolot był na wysokości 591 stóp, co w przeliczeniu na metry daje 180 m. Uwzględniając fakt przestawienia wysokościomierza przez I pilota, a także różnicę wynikającą z nachylenia zbocza można łatwo oszacować, że samolot w chwili przelotu nad brzozą znajdował się na wysokości około 20 metrów, a nie jak chce MAK i Miller 5,1m! Mamy zatem sytuację wręcz niebywałą, niczym z kiepskiego kryminału: oto komisja państwowa, badająca największą tragedię w powojennej historii Polski nie tylko posunęła się do ukrycia pewnych danych (TAWS#38), nie tylko zlekceważyła fakt, ze samolot po minięciu brzozy leciał jeszcze 140 m prosto, przy niezmienionym kursie, co wyklucza beczkę autorotacyjną, ale co najgorsze i najbardziej szokujące, ta sama komisja w sposób absolutnie niezrozumiały zbudowała fałszywą trajektorię lotu, narrację wypadkową, która nie znajduje potwierdzenia w parametrach lotu, które sama opublikowała.

Wobec tych faktów nie można pozostać obojętnym, gdyż jest to kolejny dowód na to, że samolot nie miał kontaktu z brzozą, nie wykonał beczki autorotacyjnej a tym samym tragedia i śmierć wszystkich pasażerów nastąpiła w wyniku innego, gwałtownego zdarzenia, którego początek najprawdopodobniej miał miejsce w tak skrzętnie ukrywanym punkcie TAWS#38.

http://www.msw.gov.pl/portal/pl/2/9332/Protokol_z_zalacznikami_dostepny_na_stronach_internetowych.html?search=35234865

WAŻNY APEL

Proszę o podpisywanie petycji do administracji prezydenta Obamy w sprawie utworzenia międzynarodowej komisji ds. Smoleńska.

wwws.whitehouse.gov/petitions/!/petition/support-polish-nation-appeal-international-investigation-smolensk-2010-air-crash/tDSMBfXr