Wielki żal z ziarnkiem nadziei

Miałem ostatnio kontakty służbowe z kilkoma antypisakami i okazało się, że są oni zawiedzeni Tuskiem. Dowiedziałem się też, że wśród pracowników TVP narasta poczucie zawodu rządami P.O.

Zwłaszcza nastroje w TVP są dla mnie szczególnie ważne, gdyż było to najbardziej antypisowskie środowisko w Warszawie. Chyba nawet w nienawiści prześcigali środowisko Gazety Wyborczej i TVN. O ile w G.W. i w TVN zatrudnieni tam ludzie nienawidzą PiS`u szczerze i głęboko, to jednak nie mieli kontaktu osobistego z pisakami. W TVP kierownictwo ( zarząd) był pisowski a reszta personelu musiała udawać inne poglądy niż miała. To było dla nich dodatkową trudnością i wyczerpywało psychicznie. Nic więc dziwnego, że przejęcie TVP poszło Tuskowi tak łatwo. W zasadzie cały personel z nadzieją i ulgą witał nowe władze. Teraz jednak zaczyna czuć się mocno zawiedziony.

Po pierwsze okazało się, że Tusk w praktyce realizuje program 60+, prawie wszyscy nowi nominaci są już w wieku emerytalnym a ci nieliczni młodsi, którzy przyszli do TVP są bardzo kiepscy zawodowo i osobowościowo. Dodatkowo, na pierwszy rzut oka, wygląda to tak jakby wszystkie stanowiska kierownicze były zdublowane. Nie chodzi o to, że dotychczasowi zarządcy dostają kuratorów ideologicznych a o to, że tak wielu jest „potrzebujących” zarobków, że trzeba zdublować strukturę zarządzania, bo inaczej nie będzie dla nich etatów. Pracownicy TVP nie mogą się z tym pogodzić. Jeszcze 20 lat temu i wcześniej pracownicy TVP dzielili się na dwie podstawowe grupy, zielonych i niebieskich. Zieloni to były służby wojskowe a niebiescy to cywilne. Oczywiście tak było od początku TVP, ale z czasem zaczęto zatrudniać rodziny pierwszych funkcjonariuszy oddelegowanych na front propagandy. Te rodziny zaczęły się, co naturalne, mieszać między sobą i na miejsce dwóch klik pojawiły się klany rodzinne, w różny sposób między sobą powiązane. Poza tym na, jak rozwijały się Polsat i TVN na niektóre niższe stanowiska zaczęto zatrudniać ludzi „ znikąd”, bo własnej kadry nie było a ktoś musiał jednak pracować. W rezultacie powstała w TVP zwarta struktura społeczna, oczywiście antypolska, antypisowska i postępowa. Ci ludzie teraz są zawiedzeni, bo myśleli, że jak P.O. dojdzie do władzy to uzna ich podmiotowość i będą mogli w spokoju swój własny chleb jeść. Tak się nie stało i więc przestają lubić Tuska i kamarylę.

Pierwszym objawem niechęci jest kreowanie nowych słów. Właśnie od nich usłyszałem jedno, które mi się szczególnie spodobało – iustytutka.

Tak się złożyło, że jedną z osób zawiedzionych początkiem rządów Tuska jest właśnie dość znacząca „iustytutka”. Otóż w rozmowie ze mną zaczęła się żalić, że głosując na Tuska liczyła na inną politykę. Sprowadzało się do stwierdzenia, że co kogo obchodzi przeszłość, trzeba jak najszybciej otworzyć perspektywy na przyszłość a nie zajmować się zemstą. Inni postępacy, z którymi rozmawiałem mówili w zasadzie to samo.

Czyli, to nie jest tak, że nie są oni w stanie pogodzić się z rządami PiS`u ale chcą aby PiS reprezentował ich interesy, przynajmniej w jakimś stopniu. Jest to dokładnie ta sama postawa jaką mają ludzie zawiedzeni PiS`em. Oni liczyli, że PiS będzie reprezentował interesy środowisk społecznych a nie realizował własne pomysły. Oczywiście, po tamtej stronie zawsze pozostaną ludzie zaciekle antypisowscy ale wielu obecnych zwolenników antypisu jest gotowych pogodzić się z jego władzą. Czyli, jeżeli PiS dokona korekty programowej i zmieni sposób podejmowania decyzji, to nie tylko odzyska dawnych zwolenników ale również osłabi wieloletni elektorat antypisu. Pozostaje więc tylko określić jaka korektę programową i organizacyjną winien PiS dokonać ale tym się nikt nie zajmuje. Nikt nie zastanawia się jak PiS zyskiwał a później tracił elektorat, nikt nie zastanawia się co się stało ze środowiskami okołopisowskimi stanowiącymi naturalne jego otoczenie i naturalną ochronę. Nikt też nie zastanawia się dlaczego dopiero teraz o antypisie zaczyna się mówić jak o wrogu a nie konkurencie politycznym. Bodajże przedwczoraj, w TV Republika wysłuchałem fragment wypowiedzi Tarczyńskiego, który właśnie stwierdził, że zmieniło się nastawienie PiS`u do antypisu, że nie jest to już konkurent polityczny a wróg. Lepiej późno niż wcale, ale nie wyciągnąć wniosku z tego, że Komorowski był w Pałacu Prezydenckim tak szybko po informacji o zamachu smoleńskim, to naprawdę źle świadczy o przytomności umysłów pisowskich. Gdy pod Pałacem Prezydenckim powstawała sekta smoleńska nikt nie miał wątpliwości, że Komorowski musiał być gotowy do wyjścia z domu zanim się katastrofa wydarzyła, bo inaczej zjawił by się dużo później, przynajmniej 15 minut a zapewne 30 minut później. W końcu wszyscy wiedzieli gdzie mieszkał, ile zajmuje dojazd limuzyny z garażów BOR`u do tego miejsca i ile zajmuje droga do Pałacu Prezydenckiego i każdy codziennie się ubiera więc wie ile to zajmuje czasu. Tak więc już wtedy wszyscy wiedzieli, że antypisacy są wrogami i to śmiertelnymi a nie konkurentami.

A więc jeszcze raz ponawiam swój apel do nas wszystkich – więcej refleksji logicznej, zwłaszcza nad naszą formacją a mniej ślepego uwielbienia i utyskiwania nad nikczemnością wrogów.