Czy zostało siąść i płakać ?

Czy zostaliśmy już sprzedani? Czy już tylko siąść i płakać jak żydzi w niewoli babilońskiej?

Nie !

Możliwości jest wiele

 Pierwszym powinno być wezwanie aby rząd polski w związku z podpisaniem przez Prezydenta Trumpa ustawy 447 podjął konkretne działania , a Sejm RP winien podjąć ustawę  wycofującą Polskę z udziału w Deklaracji Terezińskiej. Jest to spowodowane próbą wymuszenia przez rząd innego państwa(USA) działań sprzecznych z treścią tejże deklaracji. Deklaracja Terezińska została podpisana przez Polskę z uwzględnieniem nadrzędności prawa krajowego – działania USA stają w sprzeczności dla poszanowania prawa obowiązującego na terenie RP. Ponadto Polska prowadziła i prowadzi szereg działań na rzecz upamiętnienia obywateli Polski narodowości żydowskiej który zostali zamordowani przez Niemców lub ich współpracowników na terenach Rzeczypospolitej. Działania rządu USA stanowić mogą próbę wymuszenia działań niezgodnych z prawem obowiązującym w Polsce i stoją  w sprzeczności z prawdą historyczną.

W przypadku braku takiej uchwały/ustawy w terminie 2-3 miesięcy POLACY w KRAJU  i POLONIA na całym świecie winni zacząć zbierać podpisy pod referendum w tej sprawie. W świetle obowiązującego prawa

Art. 63. Referendum z inicjatywy obywateli

W sytuacji zebrania 500 tys podpisów i odrzucenia przez sejm wniosku o referendum w sprawie wypowiedzenia przez Polskę Deklaracji Terezińskiej , wszystko będzie jasne – wtedy zostanie ulica i wcześniejsze wybory – to piszę ja były wyborca PIS!

Pełny teks deklaracji terezińskiej w linku

]]>http://www.nimoz.pl/files//articles/88/Deklaracja_Terezinska%2C_2009.pdf]]>

tu wybrany fragment kluczowy

Deklaracja Terezińska, 30 czerwca 2009 r.

Nieruchomości

Wiedząc, że ochrona praw własności jest zasadniczym komponentem demokratycznego społeczeństwa i zasadą prawa; Potwierdzając niewymierne szkody poniesione przez osoby i wspólnoty żydowskie w wyniku nielegalnych przejęć majątku w czasie Holokaustu (Shoah); Uznając ważność restytucji lub zrekompensowania konfiskat związanych z Holokaustem dokonanych w dobie Holokaustu w latach 1933-45 i w jego bezpośredniej konsekwencji; Wiedząc o ważności odzyskiwania nieruchomego majątku wspólnotowego i religijnego w ramach ożywiania i wzmacniania żydowskiego życia, zapewnienia mu przyszłości, wspierania potrzeb bytowych ofiar Holokaustu (Shoah), które przeżyły, jak również wspierania zachowania żydowskiego dziedzictwa kulturowego,

 1. Wzywamy, by tam, gdzie nie zostało to skutecznie osiągnięte, zostały podjęte wszelkie możliwe starania na rzecz restytucji byłego żydowskiego wspólnotowego i religijnego majątku w drodze albo restytucji in rem albo rekompensaty, tak jak to będzie właściwe; i

2. Uważamy, że ważne jest, tam gdzie nie zostało to jeszcze skutecznie osiągnięte, zajęcie się prywatnymi roszczeniami ofiar Holokaustu (Shoah) dotyczącymi nieruchomości byłych właścicieli, spadkobierców lub ich następców, w drodze albo restytucji in rem albo rekompensaty, tak jak to będzie właściwe, w sprawiedliwy, wszechstronny i niedyskryminacyjny sposób, zgodny z prawem krajowym i odpowiednimi regulacjami, jak również umowami międzynarodowymi. Proces takiej restytucji lub rekompensaty powinien być szybki, prosty, dostępny, transparentny i ani uciążliwy ani kosztowny dla osoby występującej z roszczeniem; oraz zauważamy inną pozytywną legislację w tej dziedzinie.

3. Wiemy, że w niektórych państwach majątek, dla którego nie ma spadkobierców mógłby służyć jako podstawa do spełnienia potrzeb materialnych znajdujących się w potrzebie ofiar Holocaustu (Shoah) i zapewnienia ciągłej edukacji o Holokauście (Shoah), jego przyczynach i konsekwencjach.

 4. Zalecamy, by tam, gdzie nie zostało to zrobione, państwa uczestniczące w Konferencji Praskiej rozważyły wdrożenie narodowych programów, które zajmowałyby się nieruchomościami skonfiskowanymi przez nazistów, faszystów i ich kolaborantów. Jeżeli i gdy zostanie ustanowiony przez Rząd Czeski Europejski Instytut Dziedzictwa Shoah w Terezinie, ułatwi on podejmowanie międzyrządowych starań na rzecz wypracowania niewiążących wytycznych i najlepszych praktyk w dziedzinie restytucji i rekompensowania bezprawnie przejętych nieruchomości, które powinny być wydane przed pierwszą rocznicą Konferencji Praskiej, a najpóźniej 30 czerwca 2010 r., z należytym uwzględnieniem odnośnych ustaw i regulacji krajowych, jak również umów międzynarodowych, a także innej pozytywnej legislacji w tym obszarze.