List do młodego wyborcy PO

Uważam, że powinniśmy częściowo zmienić narrację. Sprawę Smoleńska zostawić poza dyskusją, bowiem jest bezdyskusyjna, za to zacząć mówić do przeciwników, bo na razie przekonujemy samych siebie. To pierwsza próba... Młody wyborco PO,próbuję wciąż zrozumieć, dlaczego chcesz głosować na partię rządzącą – i nie jestem w stanie… No nie jestem! Choć bardzo się staram, naprawdę… Nie wierzę, że dałeś się nabrać na rządową propagandę sukcesu, bo krach gabinetu Donalda Tuska widać gołym okiem. Czy którakolwiek z obietnic wyborczych została spełniona? Podatki ani drgnęły (poza podwyżką VAT-u), dostanie się do lekarza powoli zaczyna graniczyć z cudem, nasze emerytury rząd sobie „pożyczył”, walka z korupcją skupia się na dorszach za 7 złotych i uratowaniu Mira ze Zbychem, o kupnie mieszkania możesz tylko marzyć, tak samo jak o satysfakcjonującej pracy. Której ze swych obietnic pan premier dotrzymał? W sprawie stoczni czy może jednego okienka? Ale nie o to chciałem Cię zapytać. Powiedz – jakie widzisz przed sobą perspektywy? Czy zdarza Ci się myśleć, gdzie będziesz za 10 lat? I co wówczas widzisz? O czym marzysz? Jakie nadzieje Ci przyświecają? Patrzę na Polskę i z przerażeniem stwierdzam, że jest to kraj, w którym młodzi ludzie nie mają żadnych perspektyw, jeśli nie są szczęśliwymi dziećmi, kuzynami lub chociażby pociotkami osób dobrze ustawionych. Dziś już nie dobrą, tylko jakąkolwiek pracę załatwia się przez znajomości! Niedługo nawet szlachetny trud pracowników MPO zastrzeżony będzie dla krewnych i znajomych Królika. Chyba że jesteś córką pana Sobiesiaka. Ile godzin dziennie musisz pracować? Za jakie pieniądze? Na etat czy na umowę zlecenie? Za co utrzymujesz rodzinę? Ile masz czasu dla swoich dzieci? Jakiej dorobisz się emerytury? A jeśli marzysz na przykład, że wpadnie Ci do głowy pomysł na genialny biznes – wierzysz, że uda Ci się ten plan zrealizować? O czym śnisz, młody Polaku, w kraju, w którym wszystkie stanowiska są zarezerwowane na sto lat naprzód? Jak genialny musisz być, jak wielką siłą przebicia, samozaparciem i uległością musisz się wykazać, by w obecnej Polsce zrobić minimalną choćby karierę? A i do tego będziesz jeszcze potrzebować sporo szczęścia… Tego się juz nie da zwalić na komunę. 20 lat minęło, a Polska zamiast się modernizować, coraz bardziej przypomina państwo feudalne, którym rządzą baronowie. Zaczęło się to za rządów SLD, a PO osiągnęło w tym mistrzostwo. Ty i ja jesteśmy im potrzebni jak dawnym feudałom chłopi pańszczyźniani. Uciekaj stąd czym prędzej, to nie jest kraj dla młodych ludzi. Dla starych zresztą też, ale dla nas jest już za późno… Albo zmień Polskę! Zacznij od siebie. Zacznij marzyć! Nie daj sobie wmówić, że jedna osoba stoi na drodze twojego szczęścia albo że jak nie będzie jakiegoś pomnika, to twoja sytuacja się poprawi. To są sztuczne problemy, celowo rozdmuchiwane przez władze. Od czasów starożytnych władcy stosują tę samą metodę – dziel i rządź. Miej odwagę marzyć. Jeśli z tego zrezygnujesz na rzecz ciepłej wody w kranie, nie będziesz miał nawet kranu.