Demokracja na dwoje wróży

Nie jesteśmy zadowoleni ze stanu polskiej polityki. Wskazuje się na słabości toczonych sporów w których argumenty i szacunek dla przeciwnika zastępuje wymiana inwektyw oraz traktowanie oponenta jako wroga, którego należy zniszczyć wszelkimi sposobami. Tymczasem co pewien czas musimy wybierać tych, którzy będą w państwie rządzić. Ten wybór zależy jednak nie tylko od tego kto się zgłosi do rządzenie i potrafi zręcznie obiecywać programowe „gruszki” na wyborczej „wierzbie”. Powinniśmy umieć ocenić sens i realność programu i sprawdzić wiarygodność kandydata który ma rządzić nie gdziekolwiek, ale w bardzo konkretnym miejscu. To miejsce nazywa się Polska!

Kandyduję na prezydenta Warszawy. Nie stoi za mną żadna partia widoczna w sejmie i mediach, posiadająca sztaby ekspertów i zaopatrzona suto budżetowymi pieniędzmi podatników (w tym także moimi). Moją wizję tego, co chcę zrobić jako prezydent Warszawy mogę więc propagować licząc na dobrą wolę i bezinteresowną pomoc ludzi podobnie jak ja myślących o kraju. Staram się z moim programem docierać do możliwie wielu korzystając z każdego środka przekazu. W sobotę wywiad ze mną zamieściła „Gazeta Wyborcza”. http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34889,8591138,Romuald_Szeremietiew___W_miescie__jak_w_wojsku_.html

W elektronicznej wersji znalazłem wpisy komentujące moje słowa:

Komentarze do artykułu

Romuald Szeremietiew: "W mieście, jak w wojsku"IP: *.chello.pl

Gość: :) 30.10.10, 14:10 Odpowiedz

szaremumietkowi nudzi się na emeryturce to poszedł do oj. dyktatora, a ten powiedział mu startuj:)

"W mojej rzeczywistości jest inaczej"IP: *.acn.waw.pl

Gość: Eskimos 30.10.10, 15:32 Odpowiedz

To zdanie dokładnie określa tego pana i cały ten jego "program".
Dziadzio ma własny świat,pełeń wspomnień,cytatów,pomników i całego tego bogoojczyźnianego lumpeksu-i niech tam już zostanie.To kolejny tropiciel spisków,odplamiacz historii i szukacz dziury w całym.
A jak mu sie zdaje,że "w mieście,jak w wojsku",to niech każe w domu żonie maszerować przed lustrem.

Znalem faceta

karul 31.10.10, 03:37 Odpowiedz

na uniwersytecie im. Boleslawa Bieruta, gdy mieslimy oboje dwadziescia kilka lat.

Wszyscy sie od tego czasu zmienilismy, intelektulanie i fzycznie. Ten jednak dzielnie tkwi w tych swoich miazmatach i slodkopierdzacej polskosci. A poniewaz tylko kon nie zmienia zdania, wiec swiat poszedl do przodu a Szeremietiew szkapa pozostal.

I nic mu nie daje do myslenia - bo myslenie boli - ze podczas gdy PRL go tylko szczypala, dopiero wykonczyli go jego "niepoldeglosciowi" kumple.

Cóż wynika z tych komentarzy? Nie mają one żadnego odniesienia merytorycznego do treści mojego wywiadu. Może zresztą panowie komentatorzy w ogóle wywiadu nie czytali. Wystarczył im tytuł wywiadu i nazwisko, aby potraktować mnie pogardliwie. Do tego przywiązanie do polskości to coś nagannego. Wg absolwenta uniwersytetu (jak sam twierdzi), polskość jest miazmatem „słodkopier...” – czyżby wrogość w głowie pana absolwenta sprawiły trudy z opanowaniem gramatyki polskiego języka?

Można by wzruszyć ramionami na ten kolejny objaw braku wychowania. Jednak taka postawa nie ogranicza się do czytelników Gazety Wyborczej.

Przed tygodniem (24.10.2010) udzieliłem wywiadu tygodnikowi katolickiemu „Niedziela”. Dostrzegł go publicysta „Najwyższego Czasu” informując, że w tym piśmie „produkuje się ze swoimi teoriami kandydat na prezydenta Warszawy Romuald Szeremietiew”. Publicysta zrobił z mojego wywiadu karykaturę, która ma mnie ośmieszyć.

Stanisław Lem kiedyś powiedział: „Dopóki nie skorzystałem z Internetu, nie wiedziałem, że na świecie jest tylu idiotów.” Ilu z nich odda swoje głosy w najbliższych wyborach na prezydenta Warszawy?

Uważa się, że dzień wyborów jest swoistym świętem demokracji. To wtedy obywatel oddając głos rozstrzyga, kto będzie rządził, komu z racji wygranych wyborów przypadnie prawo decydowania o sprawach ważnych dla państwa i każdego z obywateli. Waldemar Łysiak w swojej książce „XX wiek - stulecie kłamców” w rozdziale „Kłamstwo demokracji” napisał: „Na ulicy na której mieszkałoby trzech biskupów i czterech sutenerów – demokracja oddałaby władzę sutenerom.” A więc 21 listopada okaże się kto mieszka na „warszawskiej ulicy” i komu w związku z tym przypadnie stanowisko prezydenta Warszawy.