Jak trampkarzyki ograły Europę

A skąd pewność, iż są to chrześcijanie? Bo to, że uczęszczają do takiej czy innej świątyni (kościoła, zboru, cerkwi), bądź deklarują przynależność do jakiejś wspólnoty chrześcijańskiej, to stanowczo za mało. Niestety, najczęściej czynią to z nawyku wpojonego im w młodości, "odfajkowują" kolejną powinność, etc. Czyż nie tchnie to falszem, skoro nie protestują rzeczeni chrześcijanie praktykom gender, przyzwalają na plenienie się wszelkiego rodzaju dewiacji, nie protestują przeciw usuwaniu z tego świata jednostek słabych/starych/nieproduktywnych (niepotrzebne skreślic) akceptując jednocześnie moratorium na karę smierci dla zbrodniarzy, w imię fałszywie pojmowanej miłości bliźniego. "Czemu chrześcijanie się temu tylko przyglądają?" Ano dlatego, że pecunia non olet.

Kwestią otwartą pozostaje, czy pani A. Merkel wykonuje czyjeś rozkazy, czy też nie. Natomiast, wg mnie i nie jest to niczym odkrywczym, wspomniana osoba prezentuje usiłowania Niemców do panowania, może nie nad całym światem, ale nad Europą - to zdecydowanie tak. Nb. obserwując to co odbywa się obecnie na scenie politycznej, choćby tylko europejskiej, śmiało można powtórzyć to, co onegdaj był napisał B. Chmielowski "koń, jaki jest każdy widzi". Owo dążenie Niemiec pojawiło się (po raz n-ty zresztą) tak ca. 150 lat temu za czasów "żelaznego" kanclerza Otto v. Bismarcka, po zjenoczeniu tychże. Władcy III Rzeszy rzecz całą kontynuowali, lecz komuś (komu?) ta działalność zaczęła wadzić, ponieważ byli zbyt: 1-o  pazerni na dobra materialne, szczególnie zaś te zwane zasobami naturalnymi, 2-o  dokładni (?) i niepohamowani w swym okrucieństwie/nienawiści do podbitych nacji, co się przełożyło na niektórych nacji niemal całkowitą eksterminację,  3-o  stali się niebezpieczni (w swym dążeniu do opanowania conajmniej państw europejskich)  dla ówczesnych potęg światowych, niezależnie od systemów polityczno-ekonomicznych, które rzeczone potęgi reprezentowały, etc. Obecnie, jest to moja li tylko moja opinia, używane są inne pseudopokojowe "narzędzia" polityczne - w tym wypadku import tzw. emigrantów - po to, aby zmusić per fas et nefas pozostałe państwa, biorące udział w projekcie pod nazwą Unia Europejska, do postępowania wg wytycznych, które stworzą najbardziej sprzyjające dla owych Niemców warunki dla osiągnięcia celu (vide: zdanie drugie tej wypowiedzi). Przywódcy wspomnianego narodu zupełnie nie biorą pod uwagę, jakim kosztem ekonomicznym, nie mówiąc już o humanitarnym, tak dla narodu niemieckiego, jak i pozostałych mieszkańców naszego kontynentu, to ma się odbyć/odbywa się.