Eutanazja i aborcja

Eutanazja – skrócenie cierpienia czy zabójstwo?

Aborcja – zabijanie niechcianych dzieci czy medycznie uzasadnione skrócenie cierpienia na etapie prenatalnym?

Ostatnio coraz częściej i śmielej w mediach są poruszane tematy eutanazji i aborcji. Nie można przejść obok nich obojętnie, ponieważ prędzej czy później dotkną one, pośrednio lub bezpośrednio, każdego. Ale jak się ustosunkować? Jakie argumenty przemawiają za, a jakie przeciw? Jakie konsekwencje niesie ze sobą legalizacja eutanazji? Czy aborcja jest ścieżką prowadzącą do piekła?

Argumenty przemawiające za:

• skrócenie cierpienia
• obniżenie kosztów leczenia
• sposób na „godne” odejście
• jest czas na przygotowanie bliskich
• ułatwienie życia bliskim

Na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że uśmiercenie na życzenie jest czystym dobrodziejstwem. Pomijając aspekt moralny, jest bezsprzecznie ekonomicznie uzasadnione. Sztuczne podtrzymywanie życia jest baaardzo kosztowne (nawet dziesiątki tysięcy złotych miesięcznie na osobę), a poza tym zabiera miejsca dla osób „rokujących”. Jednak, żeby zająć właściwe stanowisko, należy zastanowić się, na czym właściwie oparte są wartości moralne.

Wychodząc z założenia, że życie ludzkie należy chronić bez względu na koszta, poruszanie tematu eutanazji jest zwyczajnie pozbawione sensu. Zezwalając na eutanazję obniżamy poprzeczkę – do którego momentu należy chronić życie ludzkie? Opierając się na aspekcie ekonomicznym, czy będzie to określona kwota pieniężna? Opierając się na progu bólu, czy uleczalne choroby, ale którym towarzyszą bolesne i długotrwałe kuracje też lepiej poprzedzić eutanazją? Skoro ktoś choruje na śmiertelną chorobę, to możemy mu skrócić czas oczekiwania? Czy jeśli obłożnie chory bliski stanowi dla nas problem, możemy go odprawić do Krainy Wiecznych Łowów? Moim zdaniem zgoda na eutanazję jest równoznaczna ze zezwierzęceniem człowieka. O ile możemy zgodzić się na uśpienie pieska, kotka, czy innej świnki morskiej, to nie traktujmy chorego człowieka jak chorego czworonoga! W rzeczywistości zgoda na eutanazję jest tchórzostwem: ze strony rodziny, jeśli nie chcą się już opiekować; ze strony obłożnie chorego, bo nie podejmuje się walki z własną słabością.

Wszystkie statystyki mówią jednogłośnie, że osoby wierzące są przeciwne eutanazji. Powód jest prosty – one mają poukładane, lepiej lub gorzej, podwaliny moralne. To czym się kierują osoby niewierzące? Na czym opierają swoje przekonania moralne? Domyślam się, że wyznacznikiem jest cierpienie i szeroko pojęte „dobro człowieka”. Jeśli tym „dobrem” jest zabijanie ludzi ze względu na ich ułomności, to zwolenników eutanazji powinno się trzymać w klatkach, z dala od bezbronnych. Ciekawy jest też fakt, że zwolennicy aborcji i eutanazji są jednocześnie przeciwnikami wykonywania kary śmierci. Podsumowując krótko – jeśli ktoś sobie tak nagrabił, że zasługuje na najwyższą karę, to niech posiedzi na wikcie i opierunku uczciw(sz)ych obywateli. Natomiast jeśli ktoś nabawił się śmiertelnej choroby, jest ofiarą wypadku albo z różnych innych powodów nie jest już chciany na tym świecie, to nie ma problemu, pomóżmy mu przejść na drugą stronę.

Eutanazja wiąże się bezpośrednio z aborcją, a więc eliminacją zalążka życia. Nie widzę większej różnicy między uśmierceniem chorego dziadka, a likwidacją małego człowieczka. Zarówno jeden, jak i drugi nie są „chciani”. Kurw@, to nie są meble, które możesz wystawić na śmietnik i tego samego dnia polecieć do sklepu kupić nowe! O ile mi wiadomo, rasa ludzka nie jest wiatropylna i ~99% porodów jest następstwem bardziej lub mniej świadomego współżycia seksualnego. Jeśli nie chce się dziecka, to można je zostawić w szpitalu lub podrzucić do jednego z „okien życia”. Dzieci ofiar gwałtów również mogą z tego skorzystać. No, ale do tego trzeba mu dać szanse i je urodzić. Decydując się na dziecko, należy się liczyć z przeróżnymi konsekwencjami. Do nich, stety czy nie, należy również powicie upośledzonego potomka. Jeśli ktoś boi się i nie chce zaryzykować poczęcia chorego dziecka, a za to ma straszne parcie na macierzyństwo, niech zaadoptuje pociechę.

Moim zdaniem eutanazja=aborcja=zabójstwo i należy to bez ogródek należy je tak nazywać. Stosowanie wysublimowanych eufemizmów i mowa o skróceniu cierpienia nie zmienią tego faktu. Czytelniku, pamiętaj, że w starożytnej Sparcie. nazistowskich Niemczech i sowieckiej Rosji również uciekano się do takich metod. Tyle, że tam nikt się pierd#lił w polemikę typu „humanitarne czy nie”. Oni opierali się wyłącznie na wskaźnikach ekonomicznych i przydatności dla społeczeństwa (poglądy o czystości rasy to tylko zasłona dymna). Pamiętaj, że idąc torem przyzwolenia na zadawanie śmierci w pewnych okolicznościach, pewnego dnia leczenie jakiejś twojej choroby może być nieuzasadnione ekonomicznie, więc zadbaj o jutro i też krzycz głośno: NIE!!

Dla ludzi o bardzo mocnych nerwach więcej zdjęć, doskonale obrazujących czym jest ]]>Aborcja (klik) ]]>

Warty przeczytania artykuł: ]]>EUTANAZJA w świetle moralności i kodeksu karnego]]>

]]>Oryginalny tekst]]> (ostrzegam, okraszony mocnymi grafikami)