Co Unia zrobi z nagrodą Nobla?

Wielki to dzień dla Unii i wielkie wyróżnienie: pokojowa nagroda Nobla. Ale też i nie lada wyzwanie dla unijnych instytucji: jak podzielić i zagospodarować związane z nagrodą honorarium? Zgodny z duchem aktualnych trendów byłby taki oto scenariusz:

Najpierw powoła się (z zachowaniem parytetów) Urząd do spraw Rozdysponowania Środków Noblowskich. Następnie rozpisze się przetarg na usługi doradcze aby dysponowanie odbywało się fachowo, zgodnie ze wspólnotowymi standardami. Specjalna komisja przy Parlamencie Europejskim opracuje dyrektywę ze szczegółowymi zasadami przydziału środków, która to dyrektywa - po zaopiniowaniu przez ciało doradcze i przetłumaczeniu na języki państw członkowskich - zostanie rozesłana w teren razem z wydaną dla ludności specjalnie na tę okazję na kredowym papierze broszurą opiewającą osiągnięcia Unii w walce o pokój.

Struktury państw członkowskich wyłonią (z zachowaniem parytetów) gremia odpowiedzialne za przygotowanie i przesłanie do brukselskiej centrali zgodnych z wymogami dyrektywy wniosków o przekazanie przysługującej danemu państwu puli pieniędzy z funduszu noblowskiego. Prześwietleniem wniosków pod kątem ewentualnych uchybień formalnych zajmą się krajowe ciała doradcze, zaś proporcje i przeliczniki, według których należy podzielić środki pomiędzy poszczególne kraje określi się w drodze negocjacji na bazie wstępnych choć w swym ogólnym zarysie wiążących propozycji opracowanych przez Berlin i Paryż.

Negocjacje (w wybranym w drodze transparentnego przetargu alpejskim kurorcie) przeprowadzą dziesięcioosobowe delegacje państw członkowskich (dobrane z zachowaniem parytetów), zaś ich wynik zatwierdzi Rada Mędrców złożona z żyjących w Unii noblistów. Uwzględniony zostanie głos Rosji jako Strategicznego Partnera, którego uradowana zaszczytną nagrodą Unia pragnie szczególnie delektować i którego wkład w walce o pokój z gruzińskimi i czeczeńskimi terrorystami pragnie przy tej okazji mocą swojego autorytetu docenić.

Z rozdziału środków wykluczone będą natomiast te państwa, których wysiłki w walce o pokój Rada Mędrców wspólnie z Komisją Europejską uzna za niewystarczające. Nie może bowiem być tak, że kraje odpowiedzialne za wypędzenia dzielą chwałę i profity płynące z zaszczytnej nagrody na równi z poszkodowanymi i miłującymi pokój. Nie można też dopuścić, aby środki noblowskie trafiły w ręce rządów tolerujących mowę nienawiści i faszystowskie marsze, ociągających się z zaprowadzaniem na swoich terytoriach ładu zgodnego z Wartościami Europejskimi czy też niepotrzebnym jątrzeniem psujących pokojowe relacje Unii ze Strategicznym Partnerem.

Na opłacenie ekspertów, doradców, tłumaczy, drukarzy i obsługi alpejskiego kurortu Unia potrąci niezbędną kwotę z funduszu noblowskiego. Doszedłszy do wniosku, że poniesione koszty przekraczają przyznaną przez Komitet Noblowski sumę, Unia obciąży nadwyżką zaległych płatności budżety państw spoza strefy Euro – by uniknąć nakładania dodatkowych obciążeń na kraje zmagające się ze skutkami kryzysu.

Ewentualne społeczne niezadowolenie wywołane takim rozstrzygnięciem opanują z całą bezwzględnością siły porządkowe stojące na straży pokoju i ładu. Nie może bowiem być tolerancji dla wrogów pokoju, nie może być pobłażliwości dla reakcyjnych band, których poczynania kładą się cieniem na pokojowym dorobku wspólnoty i niszczą atmosferę europejskiego święta. Roztropnie przewidując wzmożoną aktywność wrogów pokoju, Unia w trybie przyspieszonym wdroży projekt utworzenia Europejskich Sił Pokojowego Reagowania (przetarg na umundurowanie zarządzi stosowna dyrektywa).

Każdy, kto chciałby podnieść rękę na podwaliny unijnego pokoju ten niech wie, że mu tą rękę Unia odrąbie narzędziem posiadającym wszelkie stosowne atesty: nie testowanym na zwierzętach i przyjaznym środowisku naturalnemu.