Emerytury przymusowe są złodziejstwem

Uzasadnieniem do wprowadzenia przymusu emerytalnego jest to, że w społeczeństwie znajdują się jednostki lekkomyślne, które nie zabezpieczą sobie na stare lata minimum potrzebnego do egzystencji i te osoby umierały by z głodu i chłodu powodując u pozostałych ludzi dyskomfort estetyczny i moralny; żeby temu zapobiec trzeba ludzi zmusić do zabezpieczenia się na stare lata.

Jest to założenie chore z dwóch powodów.

1. Ludzie nie są na ogół lekkomyślni co podkreśla nazwa naszego gatunku: homo sapiens. Nawet bardzo słabo myślący człowiek zdaje sobie sprawę, że kiedyś będzie stary i mogą jego siły osłabić się na tyle, że z bieżącej własnej pracy się nie utrzyma. Normalnie ludzie stosują następujące rodzaje zabezpieczeń:
- oszczędzają czyli gromadzą majątek własny
- tworzą rodziny, mają dzieci, które pomagają słabszym rodzicom i dalszym członkom rodziny
- tworzą grupy i instytucje pomagające swoim słabszym członkom.
W wypadku konieczności udzielenia pomocy w pierwszej kolejności są do tego zobowiązane: małżonek, dzieci, potem dalsza rodzina, instytucje charytatywne, gminy i dopiero na końcu państwo.

2. Owszem ludzie lekkomyślni się jednak zdarzają, są też różne zdarzenia losowe, których nie można przewidzieć, jednak niejako z definicji są to sytuacje rzadkie. Stosowanie przymusowego zabezpieczenia dla wszystkich, gdy takie zabezpieczenie jest konieczne tylko dla marginesu to zmuszanie większości do działań niepotrzebnych, jest to szkodliwe społecznie czyli niemoralne. Właściwym sposobem załatwienia problemów nielicznych jednostek jest po prostu pomoc tym jednostkom, a nie zmuszanie wszystkich do uczestniczenia w systemie z natury marnotrawnym, który prowadzi do zmniejszenia normalnym ludziom korzyści z ich pracy.

Zgodnie z zasadą pomocniczości problemy społeczne powinny być załatwiane na jak najniższym szczeblu - do pomocy socjalnej jednostkom nie jest potrzebna aż władza państwowa. Wystarczy ustalić, że osoba, która nie ma środków do życia bo:
- nie ma rodziny, która by ją wsparła, ani nie chce jej pomóc żadna jednostka i organizacja charytatywna,
- nie ma majątku,
- nie może pracować
powinna dostać pomoc społeczną gminy.

Perfidią emertur przymusowych jest to, że działają one, jak np. ZUS, na zasadzie wyzysku pokolenia następnego przez pokolenie poprzednie. Normalnie rodzice starają się nie wyzyskiwać swoich dzieci czy wnuków - gromadzą majątek i z pomocy dzieci nie korzystają i jeszcze zostawiają im spadek. Ponieważ w systemie emerytur pomoc praktycznie w całości pochodzi z pieniędzy dzieci i wnuków cudzych, jeszcze nie słyszałem aby ktoś zrezygnował z państwowej emerytury aby ulżyć następnym pokoleniom.

Wniosek: przymus emerytalny jest złodziejstwem, jest niemoralny, szkodliwy społecznie i należy go znieść, ZUS (i KRUS) należy zlikwidować, fundusze OFE też należy zlikwidować a pozostałe aktywa po likwidacji powinno objąć państwo.
Aby szok obecnych beneficjentów ZUS-u był mniejszy należy przez rok jeszcze wypłacać tym ludziom zasiłki w wysokości 700 zł, aby znaleźli sobie w tym czasie źródło utrzymania. Po roku dalsze zasiłki powinni dostać tylko ci którzy nie mogą dostać pomocy od rodzin, nie mają majątku i nie są zdolni do pracy.

Janusz Baczyński

Pisałem na ten temat: http://prawica.net/node/6584