ZA WCZEŚNIE NA CISZĘ

Wylecieli, by dać świadectwo prawdzie ukrytej latami,

Ufali, pewnie dlatego nie ma ICH dzisiaj z nami.

I znowu kolejne dwa lata karmią nas blagą i kręcą

Walcząc ze zdrowym rozsądkiem, walcząc z bolesna pamięcią.

Mówią – „Cisza powinna panować nad ich smutnymi grobami.”,

Ale czy w imię ciszy zapomnieć o śmierci ICH mamy?

Nie pozwalajmy udawać, że nic się wielkiego nie stało.

Nie dajmy zamiatać pod dywan i mówić – „Tak widać być miało.”

Nie da się czynem, słowami zamknąć żałoby z pamięcią.

I nie ma co się godzić z kpinami i niechęcią.

Nie uciszajcie „panowie”, nie gaście pamięci i zniczy.

Niech nikt na ciszę i spokój nad ICH grobami nie liczy.

Prawda zwycięży na pewno tyle, że jeszcze nie dzisiaj

I wtedy nareszcie odpoczną i wtedy zapadnie CISZA!