Popularne treści blogera

Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Właśnie wróciłem z Marszu. Warto było pójść i niech żałują ci, którzy mogli a nie poszli. Czuję się mocniejszy. Kiedy stanąłem na murku przy skwerze Mickiewicza i spoglądałem na przechodzący pochód, czułem wzruszenie, dumę i właśnie poczucie siły, którego przed monitorem laptopa pewnie bym nie poczuł.

Nie będę silił się na głębokie analizy, bo tych pewnie dziś i jutro nie zabraknie, a z głębią...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Są takie dni kiedy nie można milczeć. Choćby nie wiem jak zniesmaczony „przeciętny Polak”, za którego się przecież uważam, nie może machnąć ręką, ani - tym bardziej - rąk załamywać bezradnie.

To, co się odgrywa na naszych oczach, powinno przejść do annałów historii politycznej jako wzór skundlenia elit i hańby podległych im mediów. Mam bardzo pokorną prośbę: zapamiętajcie, kochani, co oni...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Przyznam, że mnie podobał się najbardziej gdy z ręką na temblaku występował w mediach i nieporadnie próbował ratować wizerunek staroświeckiego gentlemana. Był ludzki. Nie podobał – gdy dał się namówić lub sam wpadł na pomysł by prawić komplementy Lepperowi i Oleksemu. Nie był szczery …

Jeśli już zacząłem tak osobiście, muszę być konsekwentny: wiem, nie ma głupszego pytania, niż to, które...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Blog

Niepoprawny bloger to ma klawe życie. Napisze notkę, wrzuci do sieci, poczeka i albo się ucieszy, że komuś się spodoba, albo się wypnie na niedostatecznie uświadomioną publikę. Bloger ma zawsze rację, przecież nie po to pisze, by mu ktoś myśl przewodnią śmiał zakwestionować. A nawet, jeśli to co pisze trudno myślą nazwać, nie musi się przejmować: kto by tam pamiętał co bloger napisał.

Gorzej...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Na wstępie zastrzeżenie: jeśli ktoś wie lepiej jak o nas i o Kaczyńskim należy myśleć i pisać – lepiej niech nie czyta. Besserwisserskich opinii słyszałem już tyle, że dzielenie włosa na cztery przestaje mnie bawić. Wśród apologetów i zagorzałych krytyków jest wielu mądrych ludzi, którym dziękować należy za wyostrzanie spojrzenia i pogłębianie perspektywy, ale dziś wyostrzać ani pogłębiać nie...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Kiedyś pisałem tu o Tusku, który z mownicy sejmowej lżył Jarosława Kaczyńskiego i oskarżał go wykorzystywanie śmierci brata dla własnych, niegodnych celów. Napisałem wtedy, że większego kurewstwa w życiu nie słyszałem. Ktoś z komentujących poddał w wątpliwość moje przekonanie, że większej podłości nie można wymyśleć.

Miał rację. Jak większość z nas nie zawsze mam czas by się wsłuchiwać w...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Humor i satyra

Mam kłopot z określeniem kategorii tego wpisu: kraj? historia? humor i satyra? Chyba to ostatnie z dodatkiem cech obu poprzednich kategorii ... Dwie krótkie opowieści łączy czas akcji - późne lata siedemdziesiąte - i pointa, którą pozostawiam zwłaszcza tym, dla których PRL to tylko historia.

Było lato. Wakacje spędzałem w Łagowie, zakwaterowany u gospodarzy, nieświadomych pionierów dzisiejszej...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Kraj

Nie trzeba było być specjalnie przenikliwym wizjonerem by przewidzieć upadek teamu Tuska. Tu, na NP, ludzi, którzy o tym pisali na długo przede mną można liczyć na pęczki. Nie piszę rządu, bo ten jeszcze trwa, ale jak długo i po co – sam premier chyba nie wie. Już chyba tylko przywiązanie do stołków i strach przed odpowiedzialnością nie pozwala im odejść natychmiast, ale coraz częściej odnoszę...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Idee

Nie jestem babcią, której schowano dowód, ale na dziadka już bym się nadał. Z każdym rokiem, cholera, coraz bardziej. Póki co, dowód trzymam przy sobie i byle małolat z kieszeni go nie wyciągnie. Swoje wiem, w tym także na kogo mam głosować, ale co zrobić, żeby młodym przemówić do rozumu jeszcze nie wiem, choć to i owo chodzi mi po głowie. Wiem już, że świata nie zbawię, więc świat sobie daruję,...

0
Brak głosów
Obrazek użytkownika Mohair Charamassa
Blog

Wyrokiem losu od tygodnia głośno się zrobiło o „grubej kresce” i „fundamentalnych reformach”.
Nieśmiało, szeptem i tylko od czasu do czasu dodaje się zdanie o kosztach społecznych tych reform. O ile aż roi się od autorów stanu powszechnej szczęśliwości, o tyle o płatnikach kosztów – cicho.

Więc jak? Przed kim chylić czoła? Przed kapelmistrzami orkiestry, która rozsiadła się przy biesiadnym stole...

0
Brak głosów

Strony