Jeśli więc rozpad PiSu, takiego jakim jest dzisiaj, jest i tak nieunikniony, lepiej, żeby to się stało jak najprędzej i jak najmniej boleśnie. Niech Jakubiak, Kluzik, Poncyljusz, Kowal odejdą już teraz, a ci, którzy ich wypychają pod pretekstem nieudanej kampanii, niech w najbliższej kampanii samorządowej pokażą na co ich stać. Jak PiS sobie radzi pozbawiony „obciążeń”. Jeśli PiS polegnie...

Ufff…, The Show is Over. Poleciał. Napisy końcowe. Ekipa producencka skończyła właśnie kolejnego produkcyjniaka, na planie pozostali jeszcze statyści, technicy i reszta obsługi. Scenariusz? Nieważne. Fabuła? Nieważne. Scenografia? Nieważne. Ważny natomiast jest klimat. To precyzyjne rozplanowanie napięcia i rozluźnienia. Te emocje. 

Co wyszło z treści? Ano, niewiele. I tak, gdy będą chcieli...

(Uwaga długie!)

Dwudziesty z rzędu rok już mija, gdy trwa kociokwik pod nazwą „polska demokracja”. Przypomnieć się godzi, że tyle samo czasu zajęło postawienie państwa, narodu i społeczeństwa „od zera” po 123 latach nie obecności na mapach świata. Moim zdaniem było to coś o wiele trudniejszego niż borykanie się z popeerelowską spuścizną. Z pewnymi zastrzeżeniami można zaryzykować tezę, że Polska...

19 lipca 2009 r. na portalu Niepoprawni.pl w notce, pt. (Pogadanki o Stanach Zjednoczonych Europy i Euro – cd. Czyli Moherowy Fighter Jaku’emu.) napisałem m.in.:

Co się zaś tyczy samego euro, to jako twór syntetyczny (bo też i oparty na samym sztucznym fundamencie koncepcyjnym), nie odzwierciedlający w jakimkolwiek stopniu gospodarki narodowej, równie szybko może zniknąć jak [...]