Wszystko jest złudzeniem…

Cała Polska żyje dziś próbą samobójczą prokuratora na konferencji prasowej. Szczerze mówiąc, gdy przeczytałem newsa, nie miałem zielonego pojęcia o co chodzi. Przewijające się hasła: „śledztwo smoleńskie”, „nieprawidłowości w wojsku”, „inwigilacja dziennikarzy”. Skąd my to znamy… Komentarze: „wojskowy zareagował na nieprawidłowości w armii jak człowiek z honorem”, „banda Tuska ma krew na sumieniu”, „dziennikarskie hieny zaszczuły człowieka”. A jaka jest prawda?
Tu przypomina mi się scena z filmu, który oglądałem niedawno. Policja szuka seryjnego mordercy- gwałciciela, który przez 2 lata nie zostawia żadnych śladów. Mają tylko mały ślad DNA, którego do nikogo nie mogą przypasować. Dosłownie jedno, wielkie NIC. I nagle, jednej nocy, znajdują wszystko. Podejrzanego, który nagle znika i narzędzie zbrodni w jego domu. Dwa lata nie popełnił błędu, a tu taka wtopa. Hurra, szampany powinny strzelać!
Oczywiście, to tylko film, więc żeby było napięcie, podejrzany nie okazał się mordercą, średnio rozgarnięty detektyw nie uwierzyłby w taki łut szczęścia, szóstkę w totka chyba łatwiej trafić niż taką kumulację dowodów…
W realnym życiu również nie jest trudno o takie złudzenia. Coś, co wydaje się na pierwszy rzut oka pewnikiem, po chwilowej analizie jest przypadkowym zdarzeniem, po prostu zmysły zawodzą; oczy źle zobaczą, uszy źle usłyszą, nos źle poczuje.
Długawa dygresja, ale o czym tu pisać w temacie? Na dobrą sprawę nic nie wiemy. To, co społeczeństwu serwują rządowe media, ma w sobie tyle rzetelnej informacji, ile substancji odżywczej zupki chińskie z Radomia. Próbując szukać czegoś niezależnie i będąc bardziej dociekliwymi możemy poznawać więcej faktów, ale czy poznamy prawdę? Cały ciąg przyczynowo- skutkowy: kto, dla kogo, za ile, dlaczego? Możemy się domyślać prawdy, tworzyć hipotezy, znajdować czarne dziury w oficjalnej prawdzie, ale czy mamy możliwość wyjaśnić wszystko w obecnym układzie?
Jednym z wyobrażeń świata i Boga był świat jako tzw. „Boże igrzysko”. Ludzie są tylko kukiełkami w rękach Boga, który się tylko nami bawi. Na świat i ludzki byt mam wprawdzie inne spojrzenie, ale opis ten jak ulał pasuje do polskiej polityki. Nie wierzę po prostu, że tym krajem rządzi Tusk z Komorem. To tylko kukiełki, które można zmienić, gdy zaczną źle grać swoje role. Tylko kto pociąga za sznurki…?
W logice bardzo popularnym typem zadań jest wyspa prawdomównych i kłamców. Kilka zdań, powiedziana ilość i dochodź sobie biedny uczniu/ studencie kto jest kto, które zdanie jest prawdą, itp. A co mamy w post- PRL? Układ medialno- polityczno- biznesowy, z samymi kłamcami, którzy prawdę powiedzą, jak się a) pomylą b) za dużo wypiją c) chcą się pozbyć innych kłamców z podziału tortu.
Jak zmienić system? Czy wybory są wolne i czy coś zmienią? Widzimy, jak łatwo jest manipulować społeczeństwem, które kupuje wszystko i nosi Donalda na rękach, bo za Kaczora byłoby dwa razy gorzej. Co nam dają wybory, w których pijak spod budki z piwem ma tyle samo do powiedzenia, co profesor uniwersytetu? Co dają media, rzetelną informację czy propagandę pomieszaną z odmóżdżającą papką i wykreowanymi na doraźne potrzeby idolami, pełniącymi rolę cielców.
Co mamy robić? Przede wszystkim myśleć i nie dawać ponosić się emocjom, ani w jedną stronę, ani w drugą. Na wszystko patrzeć krytycznie. By we właściwym momencie mieć argumenty do uderzenia. Nie jak naładowany agresją robot, które taśmowo produkują media do bicia kaczystów, tylko jak światły człowiek, który nie ma jednego argumentu w ręce „bo tak i już, jak się ze mną nie zgadasz to znaczy się nie znasz się i jesteś debil”. Jak znajdziemy kość, to nie bądźmy uradowanym psem, który ją dla siebie zakopie, tylko szukajmy całego ciała jak rasowy detektyw. A jak mamy ciała, to nie szukajmy noża czy kuli, tylko przede wszystkim motyw. A jak znajdziemy zabójcę, to otwierajmy szampana, tylko sprawdźmy, czy może komuś się ta śmierć nie opłacała…